Numidia werd als kind uit huis geplaatst: 'Ik had heel veel pijn en ik was heel verdrietig'

Muziek was altijd een uitlaatklep voor Numida. Haar jeugd was allesbehalve makkelijk. "Muziek was mijn enige uitweg, mijn enige optie in het leven," legt ze uit. Als klein meisje trok ze zich vaak terug in haar kamer, waar ze zich een echte artiest waande in haar eigen fantasiewereld. "Dus dan is dat ook de droom die ik wil waarmaken in de toekomst."

Op haar zestiende belandde ze in de crisisopvang. "Ik was een hele drukke en enthousiaste meid," zegt ze met een lichte aarzeling. "Ik had heel veel pijn en ik was heel verdrietig," voegt ze eraan toe. Het uiten van haar emoties vond ze moeilijk, wat soms leidde tot heftige uitbarstingen. Zo sloeg ze weleens haar kamer kort en klein. "Dit was mijn manier van huilen." De groepsbegeleiders stonden dan snel voor haar deur om met haar te praten zodra ze was uitgeraasd.

Vanaf haar achttiende woonde ze in een jeugdzorg behandelgroep, wat naast een tbs-kliniek gevestigd was. "Dat was vreselijk," vertelt de zangeres.  Volgens de Nederlandse overheid was Numidia volwassen, maar zo voelde zij zich nog niet. "Je haalt mij weg uit een onveilige situatie en zet me letterlijk terug in een onveilige situatie." Ze werd tussen verslaafde mensen en mensen met heftige problematiek geplaatst en voelde zich hierdoor in de steek gelaten. 

De Beste Zangers-zangeres wist zeker dat ze een muziekcarrière wilde opbouwen en stopte daardoor met haar opleiding. Hierdoor voldeed ze niet aan de eisen om te wonen in een behandelgroep en dus werd ze dakloos. "Er is geen plan b geweest in mijn leven. Ik weet niet hoe het is gebeurd, maar ik werd geboren en toen zei ik: ik ga zangeres worden," vertelt ze lachend. 

Uiteindelijk brak ze door, maar niet veel later hield de coronapandemie haar carrière tegen, waardoor ze noodgedwongen thuis kwam te zitten. Ze zocht haar geluk in iets ander, namelijk eten en kwam vervolgens 40 kilo aan. "Ik kijk er best wel verdrietig op terug. (…) Maar het heeft me wel sterk gemaakt, omdat ik op dat moment echt moest leren om zelf te leven." 

Hoewel ze gewend was afhankelijk te zijn van jeugdzorg en begeleiding, moest Numidia nu zelf haar leven op de rit proberen te krijgen. "Corona heeft mij gedwongen om stil te staan bij mijn trauma's. Ik had geen andere keuze dan om dingen te verwerken."

Hoewel haar muziekcarrière begon met urban muziek, veranderde dat al snel en wilde ze mensen troost brengen met haar muziek. "Ik wilde echt zingen en mijn verhaal vertellen met muziek." Nu ze steeds ouder en volwassener wordt, heeft ze 'steeds meer te vertellen'. "Ik wil Nederland het gevoel geven dat ik ze begrijp. Het maakt niet uit in welke situatie je zit, dat is gewoon mijn doel als artiest." 

Eva zie je elke werkdag om 19.00 uur bij NPO 1. De aflevering met Numidia kijk je hier terug.