'Onvoorstelbaar': rente op alle staatsleningen nu negatief
Van saaiste (of beter gezegd: veiligste) belegging ooit tot kostenpost: iedereen die zijn of haar geld wil steken in Nederlandse staatsobligaties, moet daar nu voor betalen. De rente op staatsleningen van alle looptijden is negatief.
Dat betekent dat zelfs wanneer je geld steekt in staatsobligaties met een looptijd van dertig (!) jaar, dat je daar 'parkeergeld' voor moet betalen. Kosten die nog bovenop eventueel waardeverlies door inflatie komt. Een garantie heb je wel: je krijgt in elk geval je geld terug.
Eerder was al duidelijk geworden dat staatsobligaties met een looptijd van 2, 5 en 10 jaar onder de grens van 0 procent waren gezakt.
Een extreem voorbeeld van hoe angstig iedereen is geworden, zegt beurscommentator Durk Veenstra. "Mensen vinden het kennelijk belangrijker dat ze hun geld over een bepaald aantal jaar nog hebben, dan dat ze er rendement voor willen hebben. Dat is onvoorstelbaar, maar ook een teken van deze tijd."
Met dat laatste doelt hij op de onzekere economische vooruitzichten. De waarde van aandelen kan sterk dalen, er is een handelsoorlog gaande en politici zijn op veel vlakken onvoorspelbaar, net als de inflatie.
Massale belangstelling
Veenstra: "Wat is dan de meest veilige haven voor je geld? Beleggen in Duitsland of Nederland. Die massale belangstelling zorgt er nu voor dat de rente zodanig gedrukt wordt dat deze nu zelfs negatief is."
Dat geldt overigens ook voor andere landen. In Zwitserland is deze rente over vijftig jaar zelfs negatief.
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
ING-econoom Bert Colijn heeft nog een andere verklaring: de kans dat de Europese Centrale Bank (ECB) weer staatsleningen gaat opkopen. "Die hogere vraag zal de marktrente verder drukken. Beleggers lopen daar op vooruit door nu al obligaties te kopen. Als de marktrente daalt, dan worden obligaties die je al had namelijk meer waard."
Gaan overheden investeren?
Het is volgens hem nu de grote vraag of en wanneer overheden meer gaan stimuleren. Oftewel: meer geld steken in structurele investeringen in de economie, zoals de digitale en fysieke infrastructuur, of onderwijs.
Colijn: Die investeringen hebben over het algemeen een positieve impact op de economie. Het zou ook betekenen dat de ECB minder hoeft in te grijpen."
