Ook mannen kampen met eetstoornissen: 'Ik zag de ernst van mijn situatie niet in'

Niet alleen vrouwen lijden aan eetstoornissen. Dat is de boodschap achter A Story To Tell, het boek van de Nederlandse journalist Ruben de Theije en de Oostenrijkse fotograaf Mafalda Rakoš. Zij hebben elf mannen tussen de 21 en 48 jaar met een eetstoornis geportretteerd.

Stigma

Met het boek willen Ruben en Mafalda een eind maken aan het stigma dat men bij een eetstoornis vaak denkt aan te dunne vrouwen. Ook gaan ze in op de psychologie achter een eetstoornis, zodat mensen het ontstaan erachter beter begrijpen.

Ruben ziet bij veel van de geportretteerde mannen overeenkomsten. "Veel van hen worstelden met hun identiteit tijdens de puberteit. Ze liepen rond met vragen als 'Wie ben ik?' en 'Wat betekent het om een man te zijn?' Soms zijn ze gepest of lagen de ouders in een scheiding. Of ze kwamen erachter dat ze op mannen vielen", zegt hij tegen Editie NL.

Een deel van de mannen is er helemaal bovenop gekomen. "We willen met het boek ook een positieve boodschap uitdragen: je kan er dus uitkomen. Er zijn ook mannen die therapeut zijn geworden en nu anderen helpen."

Anorexia

Zo ook Ron Meijering. Hij heeft in zijn jeugd anorexia gehad. "Het begon op mijn elfde", vertelt hij aan Editie NL. "Mijn moeder zag op mijn dertiende dat het niet goed ging. Ik had zelf geen idee."

Van de huisarts kreeg hij een eetlijst, maar daar hield hij zich niet aan. "Ik ben toen in het ziekenhuis opgenomen en kreeg sondevoeding met bewaking. Mijn hart klopte ook heel langzaam."

In totaal heeft Ron achttien weken sondevoeding gekregen. Toen hij genoeg was aangekomen, mocht hij naar huis. Maar daar ging het weer bergafwaarts. "Ik zag zelf de ernst van de situatie niet in. Ik dacht gewoon: ik eet niet, nou en. Dat maakt anorexia echt een sluipmoordenaar."

Omslagpunt

Hij heeft meerdere therapieën gehad, maar het omslagpunt kwam pas toen hij van omgeving veranderde. "Ik werd op school heel erg gepest. Toen ik naar een andere school ging, begon met werken als bakker en merkte ik dat ik ergens goed in kon zijn, voelde ik me ineens fijn. Daardoor kon ik die eetstoornis loslaten. Ik ben er daarom écht van overtuigd dat je er helemaal vanaf kan komen."

Stichting

Ron is een stichting begonnen om andere mannen met een eetstoornis te helpen. "Een paar jaar geleden was er echt niks aan informatie voor mannen met een eetstoornis. Stapje voor stapje wordt het nu wat zichtbaarder, maar nog steeds denken we eerder dat het een vrouwending is."

Hij denkt dat hij anderen als coach goed kan helpen vanuit zijn eigen ervaringen. "Ik ken de smoesjes. En mijn eigen ervaring biedt een stukje vertrouwen. Een therapeut leert het vaak ook maar uit een boekje."

Bespreekbaar maken

Mensen in de omgeving van een patiënt doen er volgens Ron goed aan om het probleem bespreekbaar te maken. "Je hoeft er niet direct naar te vragen. Maar vraag gewoon: zit je lekker in je vel? Wees oprecht geïnteresseerd zonder met een vinger te wijzen. Maar uiteindelijk moeten mensen natuurlijk zelf beter willen worden."

Cijfers

Naar schatting lijdt vijf procent van de bevolking aan een eetstoornis. Daarvan is vijf procent man. De meeste van hen hebben last van eetbuistoornissen, waarvan sprake is als je minimaal een keer per week een eetbui hebt zonder te 'compenseren'. Dat soort stoornissen komt bijna even vaak voor bij mannen als bij vrouwen. Anorexia en boulimia komen bij mannen minder vaak voor.

Bron: Human Concern

Vermoedelijk kampen meer mannen met een eetstoornis dan de cijfers aangeven, weet Ravian Veenstra, manager behandelzaken van Human Concern, een stichting voor eetstoornissen. "Zij trekken minder snel aan de bel", zegt hij tegen Editie NL.

Verdubbeling in 2019

In 2019 was er een verdubbeling te zien in het aantal mannen dat zich bij Human Concern heeft gemeld. "Het is niet zo dat ineens meer mannen een eetstoornis hebben, maar ze weten de hulpverlening beter te vinden."

Ravian is groot voorstander van initiatieven zoals het fotoboek van Ruben en Mafalda. "Het kan net dat zetje zijn dat nodig is om hulp te zoeken. En voor huisartsen om door te vragen, bijvoorbeeld bij overgewicht."

Verkeerde diagnose

Dat laatste gebeurt vaak niet. Als gevolg wordt soms onterecht de diagnose obesitas vastgesteld. "Het kan ook een eetbuistoornis zijn. Van mannen is het ook meer geaccepteerd dat ze veel kunnen eten. We kijken niet op van een 'bierbuikje' of 'onepack'. Terwijl we bij vrouwen meer gefocust zijn op hun vorm."