Pam: 'Gelukkig ligt er niet per ongeluk iemand anders in mijn bed'

Julie geniet van de boomerang-boys die speciaal voor de feestdagen weer opduiken in haar WhatsApp en heeft een duidelijke mening over wat Pam aanmoet met Jeppe: hij moet zich eerst maar eens bewijzen. Carola kan ondertussen ook wel wat slingers gebruiken.

"Ik ben coronavrij, dus kom je vanavond eten? Maak ik groentetaart voor je", vraagt Julie opgetogen. "Mijn loopneus is over en ik heb zin in leuks. En Joep vraagt al weken wanneer zijn leuke tante Pam nu weer eens komt."

Het is zaterdagavond. Normaal zou ik dit soort etentjes liever door de week plannen, maar ergens bevalt dit slow living me wel. Er is nu veel meer tijd voor fijne dingen zoals vriendinnen en een goed gesprek. Mijn werk is momenteel zo druk dat ik allang blij ben dat ik niet iedere week in de kroonluchters hoef te hangen. Bizar toch dat ik een jaar geleden moeiteloos kon daten, dansen en doordenderen tegelijk. Nu moet ik echt plannen wanneer ik Jeppe laat komen en wanneer ik mijn vriendinnen zie. En vooral ook wanneer ik een heerlijk avondje met mezelf heb. Maar goed, Jeppe komt morgen pas en gisteren was een chilldag, dus ik kan vanavond best even leuk doen bij Julie en kleine Joep.

"Leuk!", zeg ik daarom. "Ik ben er om 16.00 uur."

Joep staat me al op te wachten in de deur.

"Ik, ik, zag je auto al Pam!", roept hij wanneer ik aan kom lopen. Hij klemt zijn armpjes stevig om mijn middel.

"Rood of wit?", gilt Julie uit de keuken. "Laat maar, we doen wit."

Een kwartier later lig ik al op mijn buik op de grond een digitaal pretpark te bouwen op Joeps laptop. Zijn moeder heeft helemaal niks met gamen, dus hij is al lang blij dat hij een medestander heeft in zijn fanatisme. Maar waarom dat per se op de grond moet is me een raadsel. Het blije mannetje kruipt helemaal tegen me aan en we zijn allebei een beetje teleurgesteld wanneer Julie zegt dat we over vijf minuten aan tafel gaan. Blijkbaar moest het kind in mij er ook even uit vanavond.

Grote schoonmaak 

Het voordeel van een zaterdagavond zoals deze, is dat ik er ook keurig op tijd in lig. De volgende ochtend ben ik om 08.00 uur al klaarwakker en besluit ik mijn huis een grote beurt te geven. Met Dolly Parton en Miley Cyrus in mijn oortjes vlieg ik door alle kamers. In de badkamer hang ik zelfs nog een paar lavendelzakjes tussen de handdoeken. Vind ik lekker en ik wil ook graag dat Jeppe zich straks fijn voelt hier. Of eigenlijk: dat hij niets zegt over de muffe lucht van mijn wasmachine.

Om 11.00 uur ben ik helemaal klaar en stap ik gedoucht en wel (ja, de badkamer poets ik naakt, want daarna poets ik mezelf meteen) mijn slaapkamer weer in. Ik sta net te ienemienemutten tussen een blauw en een zwart jurkje als de bel gaat. Wie komt er nu zomaar op zondagochtend langs? Gauw gooi ik de little black dress (want die werd het) over mijn klamme lijf en haast me naar de voordeur.

"Huh?!", roep ik verbaasd.

"Verrassing!", lacht Jeppe. "Een ontbijtje voor mijn meidje."

"Gekkerd!", glimlach ik. Of ik ook echt blij verrast ben, weet ik nog niet helemaal. Wel voel ik een lichte opluchting dat er niet per ongeluk nog iemand anders in mijn bed ligt vanmorgen. Jeppe kan dan wel zo graag willen claimen, maar ik weet het zo net nog niet.

Maar kijk ‘m nou staan daar, met z’n grote glimlach en z’n fonkelende ogen.

'Niet zo moeilijk doen, Pam'

"Yoghurt, zelfgeroosterde granola, fruit, beschuitjes, verse jus en natuurlijk: champagne", somt hij trots op. "Alleen de koffie moet ik even binnen maken voor je, anders was ‘ie al koud."

Het is duidelijk dat mijn enthousiasme nog wat opstartproblemen heeft. Ik had me zo verheugd op nog een paar uur lezen voordat Jeppe zou komen. En ik moet me nog opmaken. Niet zo moeilijk doen Pam, denk ik bij mezelf. Het is hartstikke lief van die jongen en ik wil zeker niet ondankbaar lijken. "Kom, knapperd', glimlach ik daarom. "In alles van dit ontbijtje heb ik zin."

Aan die koffie komen we niet eens toe. Jeppe geeft me een slokje champagne, neemt er zelf ook een en likt zachtjes met zijn koude tong in mijn hals. Nog een slokje, nog een likje. Zijn hand glijdt doelgericht mijn decolleté in. Praise the Lord voor wikkeljurkjes, want met één vingervlugge beweging staat niets ons geluk deze ochtend nog in de weg.

"Goed gekoeld he, die champagne", grijnst Jeppe.

"Hmmm", antwoord ik.

"Weet je waar dat ook heel lekker is?"

Man van twee meter 

Zonder echt een reactie te wensen, neemt hij nog een slokje van zijn champagne en vouwt zijn koude lippen om mijn tepel. Hij likt zacht en ik druk hem nog dichter tegen me aan. Hup! Hij tilt me op en draagt me naar de bank. Alleen daarom al wil ik altijd een man van een meter of twee. Mijn jurkje hangt als een soort cape om me heen en Jeppe gooit zijn eigen shirt op de grond.

"Hmmm, kom hier Pammetje", en met een grote beweging zwiept hij me op zijn schoot.

"Is dat een stokbrood Jeppe, of ben je gewoon blij om me te zien?", grap ik.

Jeppe grinnikt, en maakt meteen duidelijk dat hij héél andere plannen met me heeft dan geinen. Gelukkig maar.

Na jarenlang verkering (waarvan één zelfs een huwelijk werd) zijn Pam, Julie en Carola ineens weer single. Niet ideaal, maar stiekem ook een heerlijk avontuur voor de dertigplussers die ooit huisje-boompje-beestje hadden en nu samen hun vrijheid beproeven. Tussen de stedentrips, dansnachten en samen-eet-avonden door leren ze over het leven, de liefde en elkaar.

Wil je niets van de serie UpDate missen? Klik dan op de UpDate-tag hieronder en vervolgens op 'Volgen'.