John: 'Ik ben zo trots op mijn vrouw dat ze bij me is gebleven'
De dood hoort bij het leven, al staan we daar liever niet te lang bij stil. Denk jij wel eens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Ex-gevangenisbewaarder John (56) uit Rosmalen heeft een bijzondere versie van een bekend nummer gekozen voor het moment waarop hij het aardse voor het eeuwige verruilt.
Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?
"Nothing else matters, Metallica samen met San Francisco Symphony."
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Waarom juist deze?
"Het origineel is van de metalband Metallica, maar juist in deze uitvoering, samen met dat orkest is het prachtig. Ik vond het altijd al een mooi nummer, maar deze versie komt het dichtst bij mij.
Ik heb een psychiatrisch verleden. Door mijn werk in de gevangenis kreeg ik PTSS en was het jarenlang moeilijk voor me om mijn leven op een goed spoor te krijgen. Het was een worsteling om gelukkig te zijn met wie ik was. Het was een lastige periode, ook voor mijn gezin. Maar ze bleven me steunen. Niets anders telt.
Vorig jaar moest mijn moeder naar een verpleeghuis, vanwege COPD en dementie. Een moeilijke tijd, want ze werd voor het eerst in haar leven van mijn vader gescheiden. We zijn als gezin veel bij haar geweest, ze was nooit een dag alleen. Na vijf weken overleed ze. Die COPD kwam doordat ze rookte, net zoals mijn vader en ik deden, maar we zijn nu samen gestopt."
Wat zegt het nummer over je leven?
"Mijn werk was mijn lust en mijn leven, ik heb er twintig jaar gewerkt. Tot ik werd afgekeurd. Daar heb ik het wel moeilijk mee gehad. Ik werkte in de gevangenis op een afdeling waar veel agressiviteit was en dat kroop onder mijn huid. Bijna elke dag was er wel een gevecht en daardoor veranderde ik als persoon, ook thuis. Ik werd harder en herkende mezelf niet meer. Het is nog steeds een pijnpunt voor me.
Mijn kinderen waren nog heel klein toen ik psychotisch werd door die PTSS. Helaas heb ik een paar keer psychoses gehad en ben ik ook een paar keer opgenomen geweest. Heel pittige tijden waren dit voor mij, maar ook voor mijn gezin. Ik ben zo trots op mijn vrouw en kinderen dat ze al die tijd bij me zijn gebleven.
Het voordeel was dat ik thuis was en voor de kinderen kon zorgen, maar ik vind het vreselijk dat ik ben afgekeurd. Ik heb nog een poosje vrijwilligerswerk gedaan, het huishouden natuurlijk en ik had alle tijd om voor mijn zieke moeder te zorgen. Ook hiervoor geldt: het enige wat telt is dat het goed gaat met de mensen die je liefhebt."
Waar luister je het liefst naar muziek?
"Het liefst thuis, en dan meestal als ik alleen ben. In het weekend kijk en luister ik graag naar 'Sterren NL Top 25'. Een programma vol Nederlandse muziek. Dat vind ik heerlijk. Ik hou van allerlei soorten muziek. Bij ons thuis kan er van alles uit de boxen knallen. We zijn echte Brabanders, we houden van lekker eten, en maken het graag gezellig."
Hoeveel lijstjes heb je op Spotify?
"Een stuk of vijftien wel, samen met mijn vrouw. Het zijn allerlei lijstjes: met gelikete nummers, dance-/trancemuziek, fitnessnummers voor mijn vrouw en Ibiza sounds. Gewoon alles door elkaar, gezellig juist."
Wat is je guilty pleasure?
"Voor mij is dat O day I fly away van Randy Crawford. Ik vind het een heel mooi nummer, maar omdat mijn vrouw ‘m op haar begrafenis wil, draai ik hem eigenlijk nooit. Een beetje uit zelfbescherming want dan voel ik dat verdriet al."
Meedoen?
Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl