Nooit meer

Johannes werd opgelicht bij de verhuur van zijn vakantiehuis: 'Pijnlijke les'

Door Anne Broekman··Aangepast:
© Getty ImagesJohannes werd opgelicht bij de verhuur van zijn vakantiehuis: 'Pijnlijke les'
RTL

In deze wekelijkse rubriek vertellen mensen over iets dat zij 'nooit meer' willen meemaken, nooit meer willen doen of juist nooit meer willen laten. Deze week: vier jaar geleden kocht Johannes (37) een vakantiehuisje in Zeeland. Voor zijn familie, maar ook om het te verhuren. Een malafide verhuurbedrijf lichtte hem vervolgens op. "Er werd over mijn rug gecasht."

"Zeeland is altijd een bijzondere plek voor mij geweest. Ik kom er al sinds kleins af aan met mijn ouders, de familie van mijn moeder viert er al decennialang vakantie. Ik hou van het strand, de frisse lucht en de weidsheid. 

Dus ik was blij en trots toen ik er een huisje kon kopen dat ik ook nog eens kon verhuren aan andere toeristen. Dat ik hierbij zo opgelicht kon worden, daar stond ik niet eens bij stil. Niet alle mensen hebben het beste met je voor, is de pijnlijke les die ik leerde."

'Twijfelmoeder' Patricia wist niet of ze een kind wilde: 'Oergevoel ontbrak'
Lees ook

'Twijfelmoeder' Patricia wist niet of ze een kind wilde: 'Oergevoel ontbrak'

"Al langere tijd was ik op zoek naar een vakantiehuisje in Zeeland. Het leek me fijn om daar met mijn eigen gezin mooie herinneringen te maken op het strand en in de natuur, net zoals ik vroeger met mijn familie deed. Vier jaar geleden viel mijn oog op een kleine, vrijstaande bungalow op een vakantiepark op Noord-Beveland. Om het financieel haalbaar te maken, wilde ik het ook gaan verhuren aan toeristen. Aan rustige types die van wandelen en fietsen houden."

Heel proactief

"Ik wist dat het belangrijk was om met een betrouwbaar bedrijf in zee te gaan dat voor mij de verhuur zou doen. Voordat ik het huis kocht, googelde ik op lokale verhuurbedrijven en die mailde ik. Daar kreeg ik weinig reactie op, misschien omdat we toen midden in de coronatijd zaten.

Van een eenmansbedrijf kreeg ik wel snel een mail terug. De eigenaar van het bedrijf, Gerard, kwam heel proactief over. Hij was al naar het huisje gaan kijken en gaf wat tips en suggesties voor de verhuur. Zijn persoonlijke aanpak en het feit dat hij steeds snel reageerde en goed bereikbaar was, gaven mij vertrouwen."

"Ik kocht het huis en sprak met Gerard af. Hij was joviaal, vriendelijk en zelf afkomstig van het eiland. Er werd een contract getekend met daarin afspraken over de commissie, de betalingen, het type huurder dat ik erin wilde en het recht op eigen gebruik. Een beknopt contract, maar het leek goed in elkaar te zitten."

"Het begon allemaal goed en de eerste weken na de koop had ik veel contact met Gerard. Zelf woonde ik toen in Londen en ik vond het fijn dat hij alles regelde rond de verhuur. Maar na drie maanden had ik nog steeds geen enkele betaling ontvangen via Gerard. Dat vond ik vreemd, want ik kende mensen op het vakantiepark en die vertelden mij dat ze er echt gasten hadden gezien en verschillende auto’s met een buitenlands kenteken."

Buitenspel gezet

"Ik belde Gerard om te vragen hoe het zat, maar hij nam niet op. Nooit, hoe vaak ik ook belde. Ook op mails werd niet gereageerd. Uiteindelijk stuurde ik hem vanuit Engeland meerdere briefkaarten, maar het bleef stil. Van familie die bij het huisje zijn gaan kijken, hoorde ik dat er al langere tijd een werkbusje met Pools kenteken stond. 

Tegen alle afspraken in zaten er dus waarschijnlijk arbeidsmigranten in. Ik maakte me zorgen, want hoe zorgvuldig gingen die mensen met de woning om? Nog steeds had ik niets betaald gekregen. Ik besefte langzaam dat Gerard gewoon over mijn rug aan het cashen was en mij buitenspel zette."

"Soms was ik bang dat ik naar mijn geld kon fluiten, en sowieso voelde ik me genaaid."

"Het was moeilijk om dat onder ogen te zien. Eerst dacht ik dat er vast een goede verklaring was voor Gerards radiostilte. Misschien was hij heel druk of ziek - hij was al wat ouder. Het komt vast goed, dacht ik, vooral om mezelf gerust te stellen.

Maar het kwam niet goed en na zes maanden was dit ook voor mij niet meer geloofwaardig. Dit kon zo niet langer, ik werd echt opgelicht. Ik zocht contact met Vereniging Eigen Huis, die mij in contact bracht met een advocaat die hier verstand van had. De advocaat zei meteen dat dit een duidelijk geval van oplichting was. Ook gaf zij aan dat er al meerdere klachten over Gerard waren binnengekomen. Zie je wel, dacht ik. Dit klopte voor geen meter. Het was natuurlijk mijn eerste vakantiehuis, ik had geen ervaring met verhuur. Maar nu wist ik dat ik gelijk had. Dat stukje erkenning was belangrijk voor mij."

Maling aan afspraken

"Er zat een klein jaar tussen de eerste brief van mijn advocaat aan Gerard en de uiteindelijke rechtszaak. Het was een stressvolle periode. Ik voelde veel frustratie en onmacht. Soms was ik bang dat ik naar mijn geld kon fluiten, en sowieso voelde ik me genaaid. 

Ik dacht Gerard te kunnen vertrouwen en ging ervan uit dat we goede afspraken hadden gemaakt. Ik was gewend dat mensen zich daaraan houden, nooit eerder heb ik meegemaakt dat aan ander daar zo hard maling aan heeft. Dat vond ik moeilijk te bevatten. Ik had last van stemmingswisselingen, want deze zaak vrat aan me."

"De schatting was dat ik zeker negen maanden aan gemiste inkomsten had. Op basis daarvan werd een berekening gemaakt van het bedrag dat ik nog van Gerard tegoed had. Ons contract was duidelijk en de rechter oordeelde dat ik hier recht op had.

Er werd een deurwaarder op gezet, maar er waren meerdere schuldeisers dus het was niet zeker dat ik iets kreeg. Gerard was veel mensen geld verschuldigd, zelfs een paar kennissen uit het dorp. Blijkbaar had hij makkelijk mensen om de tuin kunnen leiden en waren velen van hem gecharmeerd – net als ik in het begin."

Enorme opluchting

"Gelukkig kreeg ik een half jaar na de uitspraak van de rechter toch mijn geld, plus wat rente. Gerard had zijn huis moeten verkopen en daarom kon ik worden betaald. Het was een enorme opluchting toen ik het geld op mijn rekening zag staan en toen het contract met Gerard werd ontbonden."

"De schade aan het huisje viel gelukkig mee. Het was er vooral erg vies binnen, maar na een flinke schoonmaakbeurt was dat opgelost. Ik verhuur het nu opnieuw, maar tegenwoordig via een degelijk en professioneel bedrijf. Zij vragen weliswaar meer commissie, maar hadden goede referenties en een veel gedetailleerder contract dan wat ik met Gerard had.

Hun aanpak is misschien minder persoonlijk, maar ik word tenminste netjes betaald en afspraken worden nageleefd. Ik heb geleerd dat het in de huizenbranche heel erg ons kent ons is. Toen ik met andere makelaarskantoren, installatiebedrijven en verhuurbedrijven ging praten en Gerards naam liet vallen, bleek hij bij veel ondernemers een slechte naam te hebben." 

Flink belazerd

"Nooit meer zal ik een financiële relatie aangaan zonder uitgebreide research te doen. En nooit meer zal ik iemand vertrouwen op een vlotte babbel en gezellig contact. Ik heb me flink belazerd gevoeld door Gerard.

Er werd misbruik van mij gemaakt en de woede die ik in me opbouwde, wens ik niemand toe. Ik ben heel blij dat dit nu achter me ligt en dat ik eindelijk van ons fijne vakantiehuis kan genieten."

Vanwege privacyredenen zijn de namen in dit artikel gefingeerd. 

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Nooit Meer-tag hieronder en vervolgens linksboven op 'Volgen'.

Nooit meer? 

Wil jij ook je verhaal kwijt en vertellen wat je 'nooit meer' wil meemaken, doen of juist laten? We zijn benieuwd naar jouw verhaal. Mail ons op weekendmagazine@rtl.nl

Lees meer over
Nooit meerHuurwoningOplichtingGeldRechtszaak