'Ben ik de enige die een grote pot met geld wil manifesteren?'

Ik keek naar onze huisrekening. Het ging harder dan gedacht. Elke week peperdure boodschappen, nieuwe sportkleren, schoenen waar de kinderen alweer waren uitgegroeid, een keer uiteten en poef!, wég salaris. 

Het was de afgelopen jaren hard gegaan. Vooral die boodschappen waren elke week weer een aderlating, en niet meer in verhouding met bijvoorbeeld kleren van goedkope ketens. Een avondje lekker koken kostte net zoveel als drie goedkope broekjes voor Olle. Bizar.

Ik trok The Secret nog maar eens uit de kast en andere manifesteerboeken die ik in de loop der jaren had gekregen en verzameld. Misschien werd het eens tijd om een overdosis geld te manifesteren, zou dat niet lekker zijn? Een beetje zwemmen in keiharde knaken?

Wat zou een lekker bedrag zijn? Een ton? Dat zou me toch machtig prachtig lijken! Een miljoen was nog beter eigenlijk. Al had je daar nou ook weer niet zoveel aan, want van dat geld kon je niet eens meer een huis kopen in Nederland. Nou ja, huizen waren er überhaupt niet, dus over dat vraagstuk hoefde ik me nu niet te buigen. 

Wasbordje of een nieuw bad? 

Wat een belangrijkere vraag was: moest ik een pot geld manifesteren of alle dingen die ik wilde los van elkaar manifesteren? Geen geld voor een personal trainer, maar een wasbordje. Geen geld voor een vette vakantie, maar een reis naar Portugal of Spanje. Geen geld voor een nieuwe badkamer, maar alleen een nieuw bad? Dat was misschien wel beter. 

Wie weet, stond er zomaar opeens een nieuwe elektrische auto op de stoep, dat zou nou de absolute bom zijn. Met manifesteren, herinnerde ik me, moest je het vooral echt voor je zien, en voelen hoe je zou voelen als je datgene wat je wilde daadwerkelijk had. Tja. Geen idee. 

Aan de dis vroeg ik mijn huisgenoten hoe zij het zouden aanpakken en vroeg, terwijl ik een lepel rode kool naar binnen schoof: "Als je nu alles kon wensen, of manifesteren wat je wilde, wat zouden jullie dan kiezen?"

Meespelen op het EK 

"Meespelen op het WK of EK", zei Olle direct, die na zijn eerste en laatste ervaring in het voetbalstadion zijn favoriete club had verruild voor het Nederlands elftal.

"Een leuke baan voor later waarmee ik veel geld verdien", zei Puk. 

"Niet iets voor nu?", vroeg ik. 

"Misschien naar de D1 hockey?" Maar ze zei het zo twijfelend, dat ik niet wist of ze het echt wilde. 

"Verder niets? Geen filiaal van je favoriete make-upwinkel in de achtertuin?" Ze schudde van nee. Wonderlijk. 

"Op mijn werk nog heel veel meer fietsen verkopen", zei manlief. 

"Grappig", zei ik. "Jullie wensen allemaal dingen die je nog zelf moet doen, niet gewoon een pot goud op de stoep." Mijn tafelgenoten keken me aan of ik gek was. Blijkbaar was ik de enige die slapend rijk wilde worden.

Slapend rijk worden 

Maar ja. Vooralsnog was een miljoen euro manifesteren me nog niet gelukt, dus misschien was de methode van mijn huisgenoten wel beter. Of zat ik met zo’n groot geldbedrag toch een pietsje te vaag qua mijn vibraties en stemde ik daarom niet goed af op het universum? Een tonnetje dan? Dat moest wel lukken, toch? 

Ik sloot mijn ogen en dacht aan de blijdschap als ik mijn bankapp zou openen en daar een ton extra op zag staan. Ik ademde in en uit en dankte het universum voor deze wens. 

Volgende ronde ga ik winnen. Ik vóél het. Jij ook?

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.