De opvoedkwestie: 'Mijn zoons (12) trekken de quarantaine niet meer'
Lisanne wordt hoorndol van haar twaalfjarige tweelingzoons die nu continu op elkaars lip zitten, met grote ruzies als gevolg. Hoe krijgt ze weer vrede in huis?
Het vele thuiszitten valt de normaal gesproken beweeglijke en uithuizige jongens van Lisanne erg zwaar, zo merkt de tweelingmoeder: "Finn en Levi kunnen het eigenlijk hartstikke goed met elkaar vinden. Maar ze zijn nu noodgedwongen veel thuis terwijl ze voor de corona-uitbraak altijd de hort op waren. Er is geen afleiding meer van school, buiten voetballen of de hockeyclub. Ze delen een kamer en zitten de hele dag op elkaars lip. Het gevolg: enorme ruzies waarbij ze elkaar bijna de hersens inslaan. Ik wil niet de hele dag voor politieagent spelen en krijg echt de balen van die slechte sfeer in huis. Hoe komen we hier uit en houden we het onderling wat gezelliger?"
Deze situatie vraagt erg veel van gezinnen, erkent Janina Dubbeld van Kindercoach De Vuurtoren meteen: "Het is niet niks om als twaalfjarige de hele tijd met je broer opgescheept te zitten zonder een escape en ruimte voor jezelf. Als ouder kun je maar het beste dit eerlijke uitspreken en benoemen wat er speelt. Erken dat je begrijpt dat het heftig is en dat je begrijpt dat zij elkaar in de weg zitten. Vraag of ze zelf ideeën hebben om beter met elkaar en de situatie om te gaan. Vaak willen ouders alles oplossen, maar hebben kinderen zelf geweldige suggesties. Wat zou kunnen helpen, is een schema maken waarbij beiden een bepaald gedeelte van de dag het alleenrecht op hun kamer hebben. Wat ook belangrijk is, is er regelmatig even uit te gaan. Ze zijn al twaalf, dus ze kunnen prima een flink eind gaan fietsen of een stuk rennen in de buurt om stoom af te blazen."
'Maak het niet jouw probleem, je kinderen zijn oud en wijs genoeg het zelf op te lossen'
Een vinger aan de pols houden is wel aan te raden, tipt coach Dubbeld: "Check elke dag of het schema helder is en wat ze hebben bedacht met de dag te gaan doen. Dit maakt de afspraken duidelijker, geeft minder ruis en ruimte voor gedoe en is een manier om te checken of er iets anders is wat nodig is. Zoals wij ook regelmatig bijstellen in deze situatie, zullen kinderen dit ook doen. Neem het per dag." Een beetje afstand nemen kan ook wat meet lucht opleveren, zegt Dubbeld: "Vertel jezelf dat het niet jouw schuld of jouw probleem is. Je kinderen zijn oud en wijs genoeg en het is echt zinloos om bij elke woordenwisseling tussenbeide te springen. Loslaten is ook hier het sleutelwoord. Zet je koptelefoon op en laat ze het zelf regelen. Adem in adem uit, this too shall pass."
Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Opvoedkwestie-tag hieronder en vervolgens linksboven op 'Volgen'.