Nikwi vond haar biologische ouders verrassend snel: 'Nu veel meer mogelijk'

Nikwi was 9 maanden oud toen een Nederlands echtpaar haar adopteerde uit China. De periode die volgde was niet altijd even makkelijk. "Toen ik voor het eerst naar school ging, was ik de enige Aziaat. Andere kinderen vonden het nodig om dat te benadrukken en riepen constant dingen naar me als 'spleetoog' en 'bamibal'."

"Ik ben extravert en daardoor vrij aanwezig. Mijn pesters vonden dat vervelend denk ik – en zeiden dan: 'Spleetoog hou je bek', of ze riepen in mijn gezicht dat ze me walgelijk vonden. Gedurende mijn hele jeugd voelde ik me buitengesloten. Op de middelbare school bereikte het pesten zijn hoogtepunt en noemden ze me soms recht in m’n gezicht 'kankerchinees' of 'hey vieze Chinees'. Het was verschrikkelijk."

'Aziaten zijn stom en lelijk'

Omdat Nikwi zo verafschuwd werd om haar afkomst, groeide de afkeer bij haarzelf ook. "In mijn ogen waren Aziaten stom en lelijk. Ik wilde er niks mee te maken hebben en was daarom ook totaal niet bezig met mijn biologische familie. Soms probeerde ik zelfs overdreven ABN te praten, in de naïeve veronderstelling dat mensen me dan wél als Nederlander zouden zien."

In 2018 werd Nikwi via haar adoptieorganisatie uitgenodigd voor een informatiebijeenkomst. "Zelf wilde ik er niet heen, maar mijn vader haalde me over. Na de bijeenkomst werd ik toegevoegd aan een WhatsApp-groep met andere geadopteerden. Leuk, maar het boeide me niet echt. Ik wilde nog steeds weinig met China of mijn afkomst te maken hebben."

Uitgezaaide kanker

Alles veranderde toen de gezondheid van Nikwi's moeder plots hard achteruitging. "In 2015 werd ze gediagnosticeerd met uitgezaaide kanker en niet lang na de bijeenkomst bleek de kanker haar hersenen te hebben bereikt. We wisten dat ze niet lang meer te leven had. Ik ben enig kind en de angst voor eenzaamheid overviel me."

"Ik besloot me daarom toch te verdiepen in mijn biologische familie. Iets in me dacht dat ik me misschien minder alleen zou voelen als ik mijn biologische broers of zussen zou vinden. Dat het een leegte kon opvullen en dat ik daar misschien troost of steun uit kon halen. Ja, het besef dat mijn moeder zou overlijden was voor mij een kantelpunt."

Via via leerde Nikwi een vrouw kennen die gespecialiseerd is in het zoeken naar biologische ouders van geadopteerden. "Ik nam contact op. Ze was heel lief en wilde me graag helpen. Ze maakte me wegwijs in de stappen die ik moest uitvoeren. Ik liet een poster maken met een foto en mijn verhaal. Deze poster werd gedeeld via ICSA, een Nederlandse instantie die geadopteerden helpt bij de zoektocht naar hun biologische ouders."

Al na twee weken ontving Nikwi een reactie. "Ik weet het nog heel goed. Ik was op de verjaardag van mijn schoonmoeder, toen het bericht binnenkwam dat iemand mogelijk mijn biologische vader had gevonden. Overdonderd smeet ik mijn mobiel weg, om ‘m niet veel later weer op te pakken."

Er bleek een aannemelijke kans dat de man waarover het ging, inderdaad Nikwi's vader was. "Er waren een paar opvallende aanknopingspunten. De man zei dat ik heel erg lijk op zijn vrouw toen ze jonger was en dat hun dochter is geboren op 25 augustus 1994, in Yiwu. Die gegevens kwamen precies overeen de mijne."

Om er zeker van te zijn dat het écht Nikwi’s biologische familie was, vond er een DNA-onderzoek plaats. Het verlossende antwoord volgde weer twee weken later. "Ik zat in een meeting, toen er allemaal berichten binnenkwamen op mijn telefoon. Ik pakte mijn telefoon en het eerste wat ik las was: 'Congratulations, it is your birth mother'. Ik gilde het hele kantoor bij elkaar van blijdschap en barstte daarna in huilen uit."

Herenigd met biologische familie

Nikwi's adoptiemoeder overleed in mei 2019. Nog geen half jaar later vloog ze samen met haar vriend naar China, om haar biologische familie te ontmoeten. "Ik weet nog dat ik helemaal geen zenuwen had en dat ik vooral benieuwd was. Ook voelde ik me een beetje verdoofd door alles wat er de periode daarvoor gebeurd was: het overlijden van mijn moeder, veel stress op mijn werk, de hele zoektocht an sich. Zó veel impulsen."

Toen Nikwi aankwam op Shanghai Airport stonden haar ouders, broertje en zus haar op te wachten. "Mijn zus en broertje waren bij mijn ouders in China opgegroeid. Mijn zus mocht blijven omdat ze het eerste kind was, mijn broertje omdat hij vijf jaar scheelde met mijn zus en hoogstwaarschijnlijk ook omdat hij een jongen is. Die zijn handiger, sterker en beter voor het verdienen van de kost. Dit is waarschijnlijk ook waarom mijn zusje en ik zijn afgestaan."

"Mijn zusje werd geadopteerd door een Chinees echtpaar. Dit was eigenlijk ook de bedoeling te voor mij, maar dat ging mis. Het verdere hoe, wat, wanneer en waarom weet ik nog steeds niet precies."

Het is nu bijna anderhalf jaar geleden dat Nikwi haar familie opzocht in China. In de tussentijd hebben ze elkaar niet meer fysiek gezien, maar wel is er nog steeds goed contact. "Ze spreken geen Engels, dat is wel gek. Toch hebben we geregeld de slappe lach. Alles wordt vertaald via applicaties. De planning is nu om elkaar om de beurt op te zoeken, maar van mij hoeft dat niet te vaak."

Aan anderen die hun ouders willen zoeken, wil Nikwi graag het volgende meegeven: "Bedenk vooraf goed wat je verwachtingen zijn. Wat wil je met je zoektocht? Houd rekening met alle mogelijke scenario’s. Met de kennis van nu had ik me beter willen voorbereiden. Welke vragen wilde ik stellen? Wilde ik mijn familie alleen vinden of ook contact met ze houden? Dat had ik vooraf niet bedacht. En eenmaal daar, kun je niet meer terug."

Adoptiepedia

Om anderen op de hoogte te houden van haar zoektocht, deelde Nikwi haar belevenissen op Instagram. Al snel merkte ze dat veel mensen verbaasd waren over het feit dat haar zoektocht zo makkelijk leek. Nikwi's inbox stroomde vol met vragen en haar volgersaantal bleef groeien. "Natuurlijk had ik het geluk dat mijn vader precies op het goede moment op zijn telefoon keek en mijn poster voorbij zag schieten. Maar daarbij is er tegenwoordig echt meer mogelijk dan mensen denken. Biologische ouders voelen zich veiliger omdat de eenkindpolitiek niet meer geldt en ook zijn er verschillende instanties die je kunnen helpen door middel van databanken en netwerken."

'Ik moet daar iets mee doen', dacht ze. En daarom lanceerde ze vorige week samen met twee andere geadopteerden Adoptiepedia.nl: een belangenorganisatie voor (Chinees en Taiwanees) geadopteerden. "Er is echt behoefte aan een plek of veilige organisatie voor geadopteerden waar ze terecht kunnen voor navraag en ondersteuning - en die was er nog niet."

Betrouwbare kennisbank en luisterend oor

Op de website vind je alles van Adoptie tot Zoeken. "We proberen zo veel mogelijk kennis te verzamelen per thema, zodat mensen goed en gericht informatie kunnen vinden. Ook merken we dat er veel behoefte is aan (h)erkenning tussen andere geadopteerden. Daarom organiseren we activiteiten, waar je vrijblijvend heen kunt om andere geadopteerden te ontmoeten en om met elkaar in gesprek te gaan. Dat kan over adoptie zijn, maar ook over elk ander onderwerp."

Nikwi merkt dat er veel onwetendheid is rondom adoptie. Dit kan soms leiden tot vervelende of ongemakkelijke situaties. "We hopen daarom dat Adoptiepedia een veilige haven en betrouwbare kennisbank is voor iedereen die informatie of een luisterend oor zoekt."