De 5 spelregels van... brieven schrijven
Het wemelt van de ongeschreven regels in het leven. Wetmatigheden die niemand je vertelt, maar waar iedereen een mening over lijkt te hebben. In deze rubriek nemen we iedere week een situatie of gelegenheid onder de loep: hoe heurt het daar eigenlijk? Deze week: de vijf spelregels van een brief schrijven.
De situatie
Nu de terrassen nog steeds dicht zijn, ontstaat er ruimte in je agenda en ruimte in je hoofd. Je kunt je hele huis wel Mari Kondo’en in quarantainetijd, maar weet je wat pas echt joy sparkt? Een brief. Ja! Om te schrijven is het leuk, maar om te ontvangen al helemaal. Maar wat zijn de etiquette voor zo’n fijne schrijverette? Het Blauwe Boekje biedt tekst en uitleg.
De spelregels
- Hulde voor handgeschreven
We e-mailen zakelijk, maken schriftelijke bezwaren als het moet, maar schrijf je iemand voor de leuk (of lief), dan doe je dat nog altijd met de hand. Met een blauwe pen, bij voorkeur, en elke pagina enkel beschreven. Dat zal nog best even wennen zijn, zo’n A4 (nog charmanter is overigens een A5) vol hanenpoten en b’s met bolle buiken, maar de waardering vloeit weldra. Als schrijver voor de eer van je werk en als ontvanger voor de persoonlijke verrassing. Win-win dus!
- Blauwtje lopen
Als we de etiquette keurig volgen, sluit je een brief af met een handtekening met blauwe vulpen. Dus ook een getypt exemplaar en zelfs een bijlage in een e-mail. Moet je dus toch in huis hebben, zo’n vulpen. Met inktvullingen en alles. Voor een fineliner knijpen we ongetwijfeld een oogje toe, maar met de groene glitterinkt van je dochter kun je echt niet aankomen.
'Wat de bedoeling van je brief ook is, aan je manieren zal het niet liggen'
- Een goed begin is het halve werk
Alles valt of staat met de eerste indruk. Of je nu officieel schrijft, of naar Tante Tineke, een goed verzorgde brief streelt ieders oog. Dus dat betekent: adres van de ontvanger op links, datum en plaats op rechts én een correcte aanhef. Lieve Liza volstaat als het je vriendin is, Fijnste Franke als je een ode wil brengen en Beste Bart als je elkaar maar nauwelijks ziet. Ben je totaal vreemd voor elkaar, dan begin je de brief met ‘Geachte’ en eindig je met ‘Hoogachtend’. Wat dan ook verder de bedoeling van je brief is maakt niet uit, maar aan je manieren zal het niet liggen.
- Frankeren kun je leren
Nog even eentje van huishoudelijke aard: frankeren kun je leren, Dus hup naar het postkantoor om een velletje zegels te halen en genoeg koppen van Willem-Alexander in de rechterbovenhoek te plakken om je brief te kunnen posten. Denk niet dat het wel losloopt als je te weinig frankage hebt, want dat loopt het niet. Krijgt je ontvanger gewoon een boeten met rente van een paar centen, en daarmee doe je al je goede bedoelingen van spelregels 1,2 en 3 meteen te niet. Jammer toch? Heb je geen Alexanderplakker op kinderpostzegel in de buurt, dan kun je ook kiezen voor doe-het-zelf-zegelen. Je koop een code online en schrijft die in de rechterbovenhoek. Kun je diezelfde avond je pennenvruchten nog posten.
- Verwacht vooral niets terug
De afsluiter is een les voor het leven. Verwacht niets terug. Dat jij je ziel en zaligheid neerpent en geniet van een gezellig envelopje vullen is natuurlijk hartstikke leuk, maar daarmee word je niet automatisch penpals. Misschien weet je het nog van vroeger: "Schrijf terug A.U.B!!! Handjes, voetjes, kusjes van Karin." Neen. Je schrijft omdat je iemand een boodschap wil geven, en voor je eigen plezier. Niet meer, niet minder. En altijd enkelzijdig.
Elke week 'Spelregels' volgen? Klik dan op de 'Spelregels'-tag hieronder en vervolgens linksboven op 'Volgen'.