Jeffrey heeft door diabetes en botte pech geen benen meer: 'Leef gezond', waarschuwt hij

Jeffrey is wat je noemt een rasoptimist. Iemand die moeilijke momenten met humor en zelfspot te lijf gaat. 'Maar,' geeft hij al snel toe, 'ook ik heb goede en slechte dagen.' Want hoe veel je ook relativeert, de tegenspoed die Jeffrey de afgelopen jaren trof, is niet allemaal weg te lachen. Toch blijft hij lachen, en blijft hij zich inzetten om anderen zijn lot te besparen.

Het Haagse uitgaansleven

In de jaren '80 en '90 is Jeffrey al een graag geziene gast in het Haagse uitgaansleven. "Toen ik jong was deed ik veel parodieën en typetjes, daarmee kreeg je op feestjes altijd een lach op het gezicht van de mensen", vertelt hij. "Ik werd gevraagd als discjockey op een camping in Kaag. Dat was veel praten en weinig mixen, eigenlijk het tegenovergestelde van een goede dj, maar de mensen vonden het leuk. Daarna werd ik dj in De Beereboot, een populair feestcafé in Den Haag."

In De Beereboot wordt Jeffrey 'ontdekt' door radiomakers van Radio 94, de voorganger van Den Haag FM, die hem een radiocolumn geven. Het is het begin van een carrière als mediamaker. Later presenteert Jeffrey, hartstochtelijk fan van ADO Den Haag, voor Omroep West onder meer het ADO Journaal.

Naast zijn optredens in de media is Jeffrey in die tijd ook actief als ondernemer. Hij werkt onder meer als kok en als coffeeshophouder, en leidt daarnaast een leven dat hij zelf omschrijft als 'rock-n-roll'. "We maakten het weleens gezellig, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik dronk graag een drankje. Ik was jong, en op die leeftijd merk je dat allemaal niet zo."

Diabetes type II

Toch krijgt het 'rock-n-roll-leven' voor Jeffrey al snel serieuze gevolgen. Op zijn 27ste wordt diabetes type II bij hem geconstateerd, de variant die vaak in verband wordt gebracht met een ongezonde levensstijl.

In 2015 krijgt Jeffrey last van een ontsteking aan zijn been, die vanwege de diabetes niet goed geneest. Nadat eerst een paar tenen moeten worden verwijderd, volgt later in dat jaar het onvermijdelijke: zijn rechter onderbeen moet eraf. "Dat was natuurlijk wel een dingetje", zegt hij er nu onderkoeld over.

Maar ondanks deze enorme klap blijft Jeffrey positief. Dat is zijn grote kracht, zegt hij zelf. Hij krijgt een prothese, een scootmobiel – 'M'n kar', noemt hij die zelf – en blijft actief. Hij gaat zelfs een nieuw avontuur als ondernemer aan, en ontwikkelt zijn eigen Hufsaus. 'Geen gelul, lekker spul', luidt de slogan.

Hufsaus

"Ik heb in heel veel keukens gewerkt, als kok. Ik heb een cafetaria gedraaid, en heel vroeger op de grote markt bij Piet Patat gewerkt", vertelt Jeffrey over zijn sausavontuur. "Ik kwam erachter dat er nooit een echt goeie pittige saus was, eentje die écht goed spicy was. Toen ben ik zelf gaan goochelen, en kwam ik op deze saus. Het is een soort koude Indische pindasaus met veel kruiden en goede mayo. De groei zat er heel aardig in, Big Bazaar verkocht 'm, en hij lag bij supermarkten van Jumbo. Saus maken was weinig rock-n-roll, maar dat had ook voordelen: ik deed niets geks meer, ik gedroeg me keurig."

Met een speciale sausmobiel trekt Jeffrey door heel Den Haag om zijn saus aan de man te brengen, tot begin dit jaar het noodlot nog eens keihard toeslaat. "Door een bacterie kreeg ik een probleem met dat andere been", vertelt hij daarover. Dat andere been is zijn gezonde been, het been dat er dan nog aan zit. Een bacteriële infectie vreet zich dat been in, met grote gevolgen. "In het ziekenhuis zeiden ze meteen: 'dat been moet eraf, maar dat zag ik niet zitten", zegt Jeffrey.

Op televisie had Jeffrey eens een programma gezien over behandeling met bacteriofagen. Dat zijn virussen die bacteriën kunnen doden en zo nuttig werk verrichten. "Ik had het bij Radar gezien", vertelt Jeffrey. Die kwam tien jaar geleden al met een verhaal over die fagen. Ik dacht toen al: als ik dat had geweten had ik mijn been misschien nog gehad. Toen kwam dit verhaal met mijn andere been, en dacht ik: daar moet ik achteraan."

Fagentherapie

De experimentele therapie met de fagen, die helemaal uit Georgië moeten komen, wordt alleen niet vergoed door de zorgverzekering. Daarom zamelen Jeffreys oude vrienden geld voor hem in. "Er een crowdfunding opgezet, en bandjes en artiesten hebben een benefietavond voor me georganiseerd. Dat was natuurlijk geweldig, al moet ik zeggen dat ik zelf maar 5 minuten binnen ben geweest."

Jeffrey voelt zich die avond zo beroerd, dat er zelfs een ambulance moet komen, die hem mee wil nemen naar het ziekenhuis. "Daar heb ik me zwaar tegen verzet want ik wist: als ik wakker word is mijn been eraf gehaald."

Met de crowdfunding en de benefietavond worden duizenden euro's opgehaald, waarmee Jeffrey de fagenbehandeling kan beginnen. Dat is een moment van hoop, maar lang duurt die hoop niet. "Uiteindelijk is het niet mijn redding geweest", vertelt Jeffrey. "Waarom het niet heeft gewerkt is een beetje onduidelijk. De uitvoering van die therapie is best wel moeilijk, en het duurde lang voordat de juiste fagen was gekweekt. Te lang."

In april van dit jaar blijkt dat de therapie definitief tevergeefs is, en moet ook Jeffreys linkerbeen worden geamputeerd. "Hels", noemt hij dat moment. Maar al snel herpakt hij zich. "Ik leer nu opnieuw lopen met een prothese", klinkt het strijdbaar.

Wassen bij een kraantje

Maar sinds hij allebei zijn benen mist, is het leven voor Jeffrey niet makkelijker geworden. "Toen ik mijn tweede been verloor was het met ondernemen wel klaar", zegt hij. Omdat hij 'even niks kan' leeft hij nu noodgedwongen van een uitkering. En hoewel de woningbouw heeft toegezegd dat hij binnenkort een aangepaste badkamer krijgt, moet Jeffrey zich voorlopig staand op een prothese voor zijn kraantje zien te wassen.

Jeffrey probeert nog wel, zeker met dit mooie weer, om elke dag naar buiten te gaan. In zijn kar naar Scheveningen, of op straat een praatje maken met de kinderen uit de buurt. "Dan vertel ik dat ik een piraat ben die kapitein was van een roversboot. Dat vinden ze geweldig."

Op Instagram geeft Jeffrey regelmatig updates over zijn leven en over zijn revalidatie. Dat doet hij niet alleen omdat hij het leuk vindt. "Ik doe het ook zodat mensen niet constant vragen hoe het gaat als ze me op straat tegenkomen", zegt hij. "Dan moet je elke keer het verhaal weer vertellen. Ik heb er niet zo’n behoefte aan om steeds zielig te doen."

Kinderen behoeden voor het lot dat hem ten deel is gevallen is nu de belangrijkste missie van Jeffrey. Met zijn stichting DiaB-tv maakt hij, samen met onder meer presentatrice Paula Udondek, lesprogramma's waarin hij kinderen waarschuwt voor de gevolgen van ongezond leven. "Daar zijn we al tien jaar mee bezig, als vrijwilligers", vertelt hij. "We maken op scholen het verschil, met de lessen die we daar geven. Dat werkt als een tierelier. Als je ouders ook mee kunt krijgen, zodat zij ook op gezond eten letten, kan je heel veel ellende besparen. Voorkomen is namelijk beter dan genezen."

Als zijn gezondheid het toelaat wil Jeffrey in de toekomst ook graag aan de slag als motivational speaker. "Het leukste zou zijn als ik bij bedrijven en organisaties langs kan met een goed verhaal en veel humor en zelfspot", zegt hij. "Dan kan ik mensen laten zien dat een positieve instelling het verschil kan maken. En ik denk dat ik voor mensen die ziek zijn een goed voorbeeld kan zijn van hoe je met tegenslagen kan omgaan."

Zondaginterview

Elke zondag publiceren we een interview in tekst en foto's van iemand die iets bijzonders doet of heeft meegemaakt. Dat kan een ingrijpende gebeurtenis zijn waar diegene bewonderenswaardig mee omgaat. De zondaginterviews hebben gemeen dat het verhaal van grote invloed is op het leven van de geïnterviewde.

Ben of ken jij iemand die geschikt zou zijn voor een zondaginterview? Laat het ons weten via dit mailadres: zondaginterview@rtl.nl

Lees hier de eerdere zondaginterviews.