Even had Abed (33) uit Almere hoop: zou hij nú dan Gaza kunnen verlaten?
De Nederlandse Abed al Attar (33) uit Almere wil naar huis. Nog steeds. Al bijna zestien maanden. Maar hij zit vast in Gaza. "Toen Israël stopte met bombarderen, dacht ik: misschien kan ik dan nu naar huis." Zijn advocaat en het ministerie snappen niet waarom de Almeerder niet mag vertrekken.
Toen het staakt-het-vuren werd afgekondigd en het geweld in Gaza stopte, laaide er iets nieuws op, bij de 33-jarige Abed Al Attar: hoop. Hoop dat-ie weer naar Nederland kon, naar zijn gezin. De Almeerder zit nu zestien maanden vast in Gaza. Hij verblijft in een kamer in het huis van zijn ouders in Deir al Balah. "Toen de bommen stopten, het bestand kwam, dacht ik echt: zou ik dan nu weg kunnen? Ik appte mijn advocaat ook meteen. Hij had hetzelfde gevoel."
Het is stil op straat, zegt Abed. "Er vallen geen bommen. Mensen durven weer naar buiten. Dat hebben we lang niet ervaren."
Vlak voor de aanval van Hamas, en vlak voordat de Israëlische bombardementen begonnen, reisde Abed naar Gaza om de bruiloft van zijn neef bij te wonen. Zijn vrouw, zoontje en dochtertje gingen niet mee. "En toen begon de ellende." Gevalletje verkeerde tijd, verkeerde plek, noemt hij het zelf.
De grenzen sloten, niemand kon Gaza nog in of uit, maar onder internationale druk mochten buitenlanders vanaf november toch het gebied verlaten. Maar Abed stond niet op de lijst met namen van mensen die toestemming hadden gekregen weg te gaan.
'In het duister'
Waarom niet, is nog steeds onduidelijk, zegt zijn advocaat, Michael Ruperti. "We tasten echt in het duister. 'Veiligheidsredenen', horen we van de Israëlische autoriteiten, maar wat die redenen dan precies zijn: geen idee. Ze zeggen ook: 'Het is complex'. Maar wat dan?"
De advocaat zegt aan te kunnen tonen dat Abed 'niets van doen heeft met het conflict': "Tijdens de aanval van Hamas was hij thuis, bij zijn ouders. Hij spreekt zich openlijk uit tegen de acties van Hamas. Het enige dat we kúnnen bedenken, is dat er in Gaza iemand leeft, of leefde, we weten het niet, die dezelfde naam heeft. Zo iemand hebben we uiteindelijk gevonden. Maar of die naamgenoot ergens van verdacht wordt, weten we ook niet."
"Bovendien", vervolgt zijn advocaat, "weet Israël waar hij zit, hij is vindbaar, doet daar niet geheimzinnig over. Dus als hij echt werd verdacht, hadden ze hem allang kunnen oppakken."
In Gaza heerst verdriet en ongeloof bij mensen die terugkeren:
Eén Nederlander wil naar huis (en zit vast)
In de Gazastrook verblijft nog één Nederlander die weg wil uit Gaza, bevestigt het ministerie van Buitenlandse Zaken. Israël laat hem om veiligheidsredenen niet vertrekken, zo zei minister Caspar Veldkamp (Buitenlandse Zaken) dinsdag in de Tweede Kamer. "Voor deze persoon zet ik mij telkens in", zei de minister in een debat. "We hebben die zaak zeer goed in beeld."
Vier andere Nederlanders willen om familieredenen in Gaza blijven.
Waarom Israël Abed niet wil laten gaan, is ook volgens het ministerie 'onduidelijk'. Veldkamp zegt druk op de Israëlische autoriteiten te zetten om de man te laten gaan. Volgende week maandag is er een rechtszaak in Israël om de 33-jarige man vrij te krijgen. Die is volgens Abeds advocaat aangespannen door een Israëlische non-profitorganisatie Gisha.
In november hebben nog twee Nederlanders Gaza kunnen verlaten. Ongeveer honderd mensen zijn door het ministerie van Buitenlandse Zaken geholpen om tijdens de oorlog het gebied te verlaten.
De Almeerder maakt zich zorgen om zijn gezin. "Ik spreek mijn kinderen en mijn vrouw gelukkig bijna elke dag, met videobellen, als de verbinding goed is. Maar ik mis dingen uit hun leven. En ik maak me zorgen om mijn bedrijf." Hij is zonnepaneelmonteur, heeft een eigen zaak, maar alles staat nu stil. "Ik ben bang dat alles kapotgaat."
30 kilo afgevallen
Eerder vertelde hij aan RTL Nieuws dat hij door de stress en het gebrek aan eten 30 kilo was afgevallen. "Het eten is nog steeds heel duur. Je betaalt 4 euro voor een stuk brood, of een appel." De drie huizen om het huis van zijn ouders heen, zijn compleet verwoest. "Dat had ook ons huis kunnen zijn. We zijn tot nu toe ongedeerd, en dat is echt geluk hebben."
"Dat hij het tot nu toe heeft overleefd, mag een wonder heten", zegt ook zijn advocaat. Die heeft veel contact met het ministerie van Buitenlandse Zaken. "Ze werken hard", zeg Ruperti, "doen hun best. Maar vooralsnog is er weinig beweging vanuit Israël. Terwijl het hier gaat om iemand die gewoon naar huis wil."
Het is frustrerend, vindt Abed. "Volgende week hoop ik meer informatie te krijgen. Ik ben nog nooit zo lang zo ver van mijn kinderen vandaan geweest." Het eerste dat hij gaat doen: zijn familie knuffelen. En daarna: werken. "Er wachten klanten op mij."