Japan opent Spelen op serieuze toon en zonder publiek
De Olympische Spelen zijn begonnen. Dat is nieuws op zich, want na anderhalf jaar aan twijfel, uitstel en besmettingen, kwam van uitstel maar net geen afstel. Maar deze Spelen zijn geen gewone Spelen. De openingsceremonie is normaal in een tot de nok toe gevuld stadion en er klinkt luid gejuich als het vuur brandt. Nu niet.
Bijna 70.000 mensen passen in het Olympisch Stadion in Tokio. Er zaten er nu nog geen 1000. Alleen media konden naar de opening samen met de vlaggendragers en sommige sporters van de deelnemende landen.
Serene rust
Verslaggever Ischa Gerrits, voor RTL Nieuws bij de ceremonie aanwezig, zag een nogal sfeerloos stadion. Een groot contrast met de kolkende en feestende mensenmassa die we bij voorgaande Spelen zagen. "Serene rust op de gangen in het stadion, geen gespannen koppies, van mensen die maanden hebben uitgekeken naar dit moment, maar mensen met accreditaties om hun nek en een laptop op schoot of een fototoestel in de hand. Niet echt gezellig."
Gerrits: "We kunnen er lang of kort bij stilstaan, maar dit wordt het beeld de komende weken. Er zijn geen fans, er klinkt geen gejuich, of het moet uit een speaker zijn. Maar er is wel sport. En daar gaat het nou eenmaal om tijdens de Olympische Spelen."
Voor Nederland droegen skateboardster Keet Oldenbeuving (16 jaar) en Churandy Martina (37 jaar) de vlag. Het broekie van het team en de ervaren rot dus. Hij staat bekend om zijn lach en zijn uitspraak 'ik ben blij man'. Keet kennen we misschien wat minder goed maar de Utrechtse heeft haar lach ook snel paraat, bij de opening helaas onder een mondkapje verstopt.
Achter hen geen hordes Nederlandse sporters, maar slechts een mannetje of 40. Dat terwijl Nederland met een recorddelegatie van 288 sporters in Tokio is. Chef de mission Pieter van den Hoogenband had het bij de sporters gelaten of ze naar de ceremonie wilden. Velen waagden het er niet op.
Laatste deel sneller
En dus ging het laatste deel van de openingsceremonie ook iets sneller voorbij dan normaal. Het zal deze hele Spelen zo zijn: de focus ligt op de sport, de beslommeringen daaromheen zullen met een stuk minder franje worden voltooid. Feesten kan thuis.
Het oudste en jongste lid van TeamNL kwamen iets na 21.00 uur Japanse tijd het stadion binnen. Daarvoor zagen zij een bescheiden ceremonie, met een verwijzing naar Covid-19. Dat deden de Japanners onder meer door de lege Shibuya Crossing te tonen, normaal het drukste punt van heel Tokio, een plek waar tegelijk duizenden mensen oversteken.
Rechte rug van de mens
Het licht ging uit - ook in het stadion - want de wereld stond even stil, maar herpakte zichzelf. Er werd weer gesport, weliswaar in huis, maar toch. De rechte rug van de mens zorgde ervoor dat we toch kunnen beginnen aan de Spelen, zo leek de boodschap. De kleine groep aanwezigen moest staan en er was een moment stilte.
Er was een serieuze boodschap, namelijk die van de mensen die in de geschiedenis tijdens de Spelen zijn overleden. Zo werd verwezen naar 1972, toen elf Israëlische sporters werden gedood bij een actie van een Palestijnse terreurbeweging.
Gelukkig was er ook ruimte voor blijdschap. Het middenterrein vulde zich met kinderen, die vijf gouden ringen samenstelden. Maar dit keer niet te veel franje. De ceremonie bleef bescheiden. En daarmee ook korter dan normaal. Na 45 minuten bracht Griekenland traditiegetrouw als eerste land de vlag het stadion binnen.
Voor de normale Japanners was het onmogelijk het stadion binnen te komen. Toch vonden de inwoners van Tokio een manier om een glimp op te vangen van de ceremonie. Zij verzamelden zich buiten bij de vijf ringen, waar ze op telefoontjes keken naar de ceremonie en het vuurwerk boven het stadion konden zien. Het zijn hun Spelen, daar willen ze iets van meemaken.
