Eindelijk erkenning voor doodgeboren kind: 'Haar dood is niet voor niets geweest'
"Vandaag is het moment daar. Vandaag gaan we overleden kinderen een gezicht geven." Het zijn de woorden van Natasja Geyteman-Bos, moeder van de doodgeboren Jolie. Ze strijdt er al jaren voor om doodgeboren kinderen te laten registeren bij de overheid. Vandaag een laatste stap: de Eerste Kamer stemt over een wetswijziging.
Het was haar eerste zwangerschap, in 2007. En alles leek goed te gaan met Natasja en haar baby, totdat ze was uitgerekend. "Ik voelde haar nog maar 1 of 2 keer per dag. Daarom werd ik meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis. 'Alle apparaten geven groen licht', zeiden de artsen. Dus we gingen opgelucht naar huis."
Naasten konden rouwen, Natasja moest bevallen
De volgende ochtend zocht Natasja thuis met een apparaatje naar de hartslag van Jolie. Niets. "Ik dacht alleen maar: hoe kan dit nou? Alles was toch goed?" Jolie bleek overleden te zijn, in de buik van Natasja. Haar naasten konden gaan rouwen, maar zij moest nog bevallen. "Ik dacht eerst: doe maar een algehele narcose. Maar dat doen ze niet, het is beter voor de verwerking om natuurlijk te bevallen. Achteraf kan ik dat beamen."
Voor Natasja, die nu ook moeder is van Noah en Isa, was de bevalling van Jolie het mooiste. "Ze had het zo verdiend om op deze manier op de wereld gezet te worden. Het was zo sereen, ik was zo trots op het prachtige kindje. Ik wilde haar beschermen, vasthouden. Je hebt toch je kind in handen, ook al klopt het hartje niet meer."
Jolie stond in geen enkel systeem
De momenten die volgden waren heel wat minder mooi. Vooral de harde werkelijkheid deed haar pijn. "Mijn man had Jolie aangegeven bij de gemeente. Maar toen we dat ook bij de geboorte van Noah deden, zei de baliemedewerker ons dat Noah ons eerste kind was. Hoezo dan? Jolie stond toch ook wel in het systeem? Maar Jolie bleek in geen enkel systeem te staan."
Wat staat er nu nog in de wet?
Een baby die na 24 weken zwangerschap dood ter wereld komt, valt onder de Wet op de Lijkbezorging. Je krijgt als ouder dan hoe dan ook een 'akte van een levenloos geboren kind'. Als je kind vóór 24 weken zwangerschap ter wereld komt, kun je ervoor kiezen of je zo'n akte wil.
Overigens heeft de akte nauwelijks betekenis en zegt het niet veel meer dan dat een kind dood ter wereld is gekomen en volgens de wet nooit heeft bestaan. Het kindje komt in de Basisregistratie Personen niet voor.
Het kan per gemeente wel verschillen wat ze doen. Daarom is het raadzaam hiernaar te vragen bij de burgerlijke stand. Zo kan het zijn dat jouw gemeente wel een overlijdensakte afgeeft. Geboorte- en overlijdensdatum vallen dan op dezelfde dag. De wet erkent dan toch dat het kind heeft bestaan.
Voor Natasja was de wet een extra klap in haar gezicht. "Je kindje mocht hier niet blijven op aarde, je moest het begraven en vervolgens wordt gezegd dat ze niet in de systemen staat. Dat is een enorme ontkenning van haar bestaan." En dat moest veranderen, vond de moeder.
Ze startte een petitie, ruim 80.000 handtekeningen stroomden binnen, ze sprak met ministers, Kamerleden en reed ontelbare ritjes naar Den Haag. "Om steeds maar weer uit te leggen hoe het nu zit, en hoe het eigenlijk zou moeten zijn."
'Haar dood is zo niet voor niets geweest'
En nu is het moment daar. Nadat in oktober de hele Tweede Kamer de wetswijziging steunde, is vandaag de Eerste Kamer aan de beurt. Om 14.00 uur zal naar verwachting ingestemd worden met de wijziging. Natasja: "Ik geloof heel sterk dat mijn dochter Jolie mij op dit pad geeft gezet. Niets is voor niets en op deze manier is haar dood zeker niet voor niets geweest. Deze wetswijziging maakt iets verdrietigs eigenlijk tot iets heel moois en daar haal ik heel veel kracht uit."