'Pleegouders stoppen door gebrek aan ondersteuning'
Ruim de helft van de pleegouders die stoppen met hun pleegouderschap, doen dat door ongewenste omstandigheden. Ze vinden dat ze te weinig ondersteuning krijgen of voelen zich niet serieus genomen. Het kind blijkt vaak de dupe.
Dat meldt Trouw op basis van een onderzoek van het Nederlands Jeugdinstituut, de Nederlandse Vereniging voor Pleeggezinnen en Jeugdzorg Nederland dat vandaag verschijnt.
Enquête pleeggezinnen
In een enquête werden 542 pleeggezinnen die in 2017 of 2018 stopten gevraagd naar de redenen daarvoor. Met twintig pleeggezinnen werden aanvullende gesprekken gevoerd.
Redenen die worden genoemd zijn problemen met het zorgsysteem, bijvoorbeeld een gebrek aan ondersteuning, negatieve ervaringen met jeugdbeschermers en een slechte samenwerking tussen zorgprofessionals. Een moeizame relatie met de biologische ouders of problemen met het kind zijn andere aanleidingen om te stoppen.
In de wachtkamer
Eerder dit jaar werd al bekend dat er een ernstig tekort is aan pleeggezinnen. Het aantal nieuwe pleegouders neemt al jaren af, terwijl er steeds meer kinderen afhankelijk zijn van deze vrijwilligers. Volgens Jeugdzorg Nederland zitten 700 kinderen in de wachtkamer.
Jaarlijks zijn 3500 nieuwe pleeggezinnen nodig. Eind 2018 hadden slechts 2.566 nieuwe pleegouders zich aangemeld, dat zijn er bijna 1000 te weinig.
Uit het onderzoek komt naar voren dat een op de vijf gezinnen om 'natuurlijke redenen' stopt, bijvoorbeeld omdat een kind achttien jaar oud is of omdat pleegouders met pensioen gaan. Ziekte of financiële problemen zijn andere oorzaken.
Een deel van de ondervraagde gezinnen zegt in de toekomst wellicht weer pleegkinderen in huis te willen nemen. Dan moet wel het zorgsysteem of de eigen gezinssituatie eerst veranderd zijn, geven ze aan.