Zaak frauduleuze adoptie van Amsterdamse Dilani blijkt verjaard
"Een bittere pil." Zo noemt de rechtbank in Den Haag de verjaring van de mogelijk gemaakte fouten bij de adoptie van Dilani Butink in Sri Lanka. De rechter kan vanwege de verjaring geen oordeel meer vellen over de zaak.
De 28-jarige Dilani werd in 1992 geadopteerd door Nederlandse ouders. In 2015 ging ze terug naar haar geboorteland Sri Lanka. Daar kwam ze er naar eigen zeggen achter dat haar adoptiepapieren waren vervalst met medeweten van de Nederlandse bemiddelingsorganisatie Stichting Kind en Toekomst. Hierdoor kon zij haar biologische ouders niet opsporen. De stichting ontkent onrechtmatig te hebben gehandeld.
Erkenning misstanden
"Ik wil erkenning van de misstanden", vertelde de Amsterdamse eerder aan de rechter op de vraag waarom ze deze zaak had aangespannen. "Ik wil weten waar ik vandaan kom. Het is belangrijk om dat te weten." Een van haar eisen was dat de Nederlandse staat zou helpen bij het opzetten van een DNA-databank, zodat ze er wellicht toch nog achter kon komen wie haar biologische familie is.
De rechtbank zei niet toe te kunnen komen aan de beoordeling van Butinks eisen. De zaak was na 20 jaar verjaard. "Daar kan in uitzonderlijke gevallen van afgeweken worden", vertelde de rechter. Maar dan had Butink sneller na haar bezoek in 2015 - toen ze naar eigen zeggen op de misstanden stuitte - een procedure moeten beginnen.
Illegale adopties
Butinks Nederlandse ouders reisden in maart 1992 naar Sri Lanka om een kindje op te halen. Dat bleek niet beschikbaar te zijn. Een tussenpersoon zorgde er daarna binnen korte tijd voor dat Butink geadopteerd kon worden. Zij was toen pas enkele dagen oud. Een van de bemiddelaars ter plekke is later opgepakt voor illegale adopties, bleek in mei tijdens de behandeling van de zaak.
'Vastgelopen in de zoektocht naar mijn roots'
"Het is vrij aannemelijk dat ook mijn papieren vervalst zijn", zei Butink eerder dit jaar tegen RTL Nieuws. "In het begin dacht ik dat alleen ík mijn biologische ouders niet kon vinden. Maar toen bleken er naast mij nog heel veel anderen te zijn. Het kan natuurlijk een keertje misgaan, maar ik vind het echt niet oké dat zoveel mensen, inclusief ik, vastlopen in de zoektocht naar hun roots."
Ook haar Nederlandse adoptieouders schrokken zich rot van de tv-uitzending. "Zij hebben altijd gedacht dat ze een kind hebben geadopteerd met de juiste gegevens. Zij steunen mij volledig in deze rechtszaak."
Volgens Butink heeft niet alleen Stichting Kind en Toekomst fouten gemaakt, maar moet ook de Nederlandse overheid hebben geweten dat er veel mis was met de adopties in Sri Lanka. De Raad voor de Kinderbescherming had namelijk in 1987 het ministerie per brief gevraagd om deze dubieuze zaken te onderzoeken. De raad spreekt in de brief over 'verdachte afstandssituaties, twijfelachtige bemiddeling en ondoordachte matching'.
De staatssecretaris antwoordde destijds schriftelijk dat er wetgeving komt, waarbij strengere eisen zullen worden gesteld. Die wet kwam er in 1989, maar het heeft de frauduleuze adoptie van Butink niet kunnen voorkomen.
