Burn-out van Mathijs blijkt hersentumor: 'Loop er al drie jaar mee rond'
Al drie jaar kampt Mathijs van Wijngaarden met paniekaanvallen en hartkloppingen. Hoewel keer op keer door de huisarts wordt bevestigd dat het gaat om een burn-out, blijkt de vork twee weken geleden heel anders in de steel te zitten: de 26-jarige man uit Capelle aan den IJssel heeft een hersentumor. Volgens patiëntenvereniging Hersenletsel gaat het vaker mis, en zouden huisartsen alerter moeten zijn op de symptomen van een hersentumor.
Drie jaar geleden voelde Mathijs zich plotseling heel slecht. "Mijn hart ging heel snel en ik voelde me raar in mijn hoofd. Ik dacht echt dat ik doodging", vertelt hij aan Editie NL. De klachten gingen van kwaad tot erger. "Ik kreeg last van oorsuizen, mijn zicht werd wazig en ik ging wankelen. Ik dacht: dit hoort niet."
Burn-out met paniekaanvallen
Mathijs stapte naar de huisarts. "Daar kreeg ik te horen dat ik last had van paniekaanvallen. In eerste instantie had ik er één in de paar weken, maar dat werd steeds vaker. Op een gegeven moment had ik er minstens zes per dag, en soms wel vijftien."
Toch bleek de conclusie van de huisarts hetzelfde: "Ik had een burn-out met paniekaanvallen", vertelt Mathijs.
Twee keer krijgt Mathijs een aanval achter het stuur, waarna hij tegen een boom en in de vangrail beland. "Toen heb ik mijn werk gebeld om te zeggen dat ik niet meer kon komen werken. Ik was niks meer waard. Ik lag alleen nog maar op de bank, onder een dekentje met mijn capuchon op mijn hoofd. Mijn energie was op."
Diagnose
Op eigen initiatief liet Mathijs een MRI-scan in het ziekenhuis doen. De uitslag viel rauw op zijn dak. "Samen met mijn moeder zat ik tegenover een arts die me vertelde dat ik een hersentumor heb, ter grootte van een tennisbal", vertelt hij. "Toen we naar buiten liepen hebben we elkaar een kwartier vol ongeloof met tranen in onze ogen aangekeken. Wat hadden we nou eigenlijk zojuist gehoord? We konden het niet geloven. Vooral omdat ik er al drie jaar mee rondloop, in de waan dat het ging om een burn-out."
Vorig jaar werden 1392 mensen in Nederland gediagnostiseerd met een hersentumor. Daarvan was 39 procent vrouw en 61 procent man.
Bron: Integraal Kankercentrum Nederland
Ook de wereld van Mathijs' moeder staat sindsdien op z'n kop. "Ik ben een schim van mezelf. De grond is onder mijn voeten weggezakt. Ik kan niet omschrijven hoe dit voelt." Ze kan de diagnose nog steeds niet bevatten. "Hoe kan het dat mijn gezonde, energieke zoon, die doet zoveel goeds doet met zijn leven, ineens in elkaar stort? Ik wil zo graag de tijd terugdraaien."
"Je denkt altijd dat het ergste wat je kan overkomen iets aan je eigen gezondheid is. Maar als het over je kind gaat is het nog veel erger", vertelt ze snikkend.
Geen uitzondering
Han Manders van patiëntenvereniging Hersenletsel heeft vaker dit soort voorbeelden voorbij zien komen. "Ik hoor van andere patiënten en vanuit mijn omgeving dat huisartsen vaak te laat alarm slaan. Het is te begrijpen dat niet iedereen meteen doorverwezen kan worden, daar is geen capaciteit voor. Maar ik vind wel dat huisartsen wat meer mogen doorvragen en scherper kunnen zijn op hersentumoren."
De symptomen van een hersentumor zijn niet eenvoudig te herkennen, vertelt neurochirurg Marike Broekman van het HMC en LUMC. "Ten eerste gaat het om hoofdpijn. En tja, dat heeft iedereen weleens. Een andere klacht is geen energie hebben. En ook dat geldt voor veel mensen. De symptomen lijken veel op die van een burn-out."
Een hersentumor komt vergeleken met een burn-out maar zeer weinig voor. "Maar het is heel ernstig, dus je moet er als huisarts wel rekening mee houden. Het mag niet op je lijstje ontbreken, ook al is de kans niet groot."
Ook patiënten kunnen volgens Broekman letten op bepaalde signalen. "Op het moment dat je last krijgt van krachtverlies, of er komt een gekke smaak of geur bij je burn-outklachten kijken, dan is het goed om met je arts te overleggen of er niet toch extra onderzoek nodig is."
Operatie
Morgen wordt Mathijs aan zijn tumor geopereerd. "Een spannende dag", zegt hij er zelf over. Maar voor het zover was, is Mathijs nog getrouwd met zijn vriendin. "We weten niet hoe de operatie gaat lopen. Ik heb een goed pensioen en wil dat mijn vriendin daarvan kan profiteren. Dan kan ze misschien in ons huis blijven wonen of zelf een appartementje zoeken."
Zijn moeder probeert er positief in te staan. "Het zal hem lukken morgen. Samen met de dokter." Daar sluit Mathijs zich bij aan. "Ja, ik ben niet van plan om weg te gaan. We hebben het veel te leuk."
De vrienden van Mathijs zijn een crowdfundingsactie gestart om hem financieel bij te staan.