Nabestaanden noemen Willem Holleeder laffe hond
Op de 47ste dag van het proces tegen Willem Holleeder komen de nabestaanden van Thomas van der Bijl aan het woord. Hij werd op 20 april van 2006 geliquideerd in zijn café De Hallen in Amsterdam-West. "Het liefst vlieg ik hem aan. Ik ben zo kwaad, zo kwaad", zegt zijn dochter April.
"Je bent in mijn ogen een laffe hond en een menselijke sloopkogel"
April was pas achttien jaar oud toen haar vader bijna dertien jaar geleden werd vermoord. Ze ziet het als haar taak om de waarheid te blijven vertellen. "Mijn vader verdient het om herinnerd te worden zoals hij echt was. Mijn vader was te zacht om een crimineel te zijn, Holleeder was gewoon een boef", doet ze verslag vandaag.
"Hij was een van de weinigen die zijn mond durfde open te trekken. Hij kon niet verdragen dat zijn beste vriend werd vermoord. Hij was verdrietig na Kees zijn dood. Hij wist wat hem te wachten stond en dat hij de volgende was. Hij zei: “Als ik vermoord word, heeft Willem het gedaan."
Ze vervolg: "Ik zal de waarheid blijven doorvertellen, want hij had gelijk. Ik ben mijn beste vriend kwijt. Degene die dat op zijn geweten had, wist hoeveel levens hij kapot zou maken."
De zoon van Thomas, Tommy, laat via zijn advocaat weten dat de dood van zijn vader hem nog altijd achtervolgt. "Ik ben opgelucht dat mijn moeder nog leeft als ik thuiskom. Het trauma komt steeds naar boven. Het speelt zich opnieuw af in mijn hoofd. Het lukt mij niet om het te vermijden of te verwerken."
Inmiddels is het enorm geëscaleerd en zit hij in therapie voor behandelingen van PTSS en paniekaanvallen. Hij kan hierdoor niet meer stabiel functioneren en is belemmert in zijn normale leven. "De kogelwonden, het ijskoude gevoel, het werkelijk te zijn vermoord, de foto’s in de pers. Ik moet nu met een levenslange handicap leven."
Ook weduwe Caroline, de moeder van April en Tommy, liep een trauma door de dood van haar echtgenoot. Omdat ze in de media regelmatig wordt geconfronteerd met foto's van haar overleden man heeft ze volgens haar advocaat nooit rust.
Tot slot deed ook de zus van Thomas van der Bijl haar verhaal. "De pijn die ik voelde is niet in woorden uit te drukken. De grond zakte onder mijn voeten vandaag", vertelt ze over het moment dat ze hoorde dat haar broer vermoord was." Ze is dan ook woedend op Willem Holleeder, die hier voor terecht staat. "Jij, ik veroordeel jou hiervoor. Je kon het zelf niet en liet het door verschillende personen uitvoeren. Je bent in mijn ogen een laffe hond en een menselijke sloopkogel."
"Dat ik hem nooit meer kan knuffelen, aanraken of gek doen samen. Je weet niet wat je hebt aangericht. Ik hoop dat het recht zegeviert, want dat heeft mijn broer Thomas verdiend."