Avontuur in Engeland: 'In Nederland beseft niemand hoe groot deze club is'

Voordat Ruiter naar Engeland vetrok kwam hij uit voor FC Volendam en FC Utrecht. We spreken de doelman in de trein op weg naar de uitwedstrijd tegen Wycombe Wanderers. Een flinke reis van ruim 4 uur. Voldoende tijd dus om uitgebreid met de Nederlandse doelman te spreken. Over zijn tijd in Engeland, de immens populaire serie op Netflix en de wederopstanding van de club. 

Netflix

Vorig seizoen kwam Ruiter met grote plannen binnen bij Sunderland. De club wilde na de degradatie zo snel mogelijk weer terug naar de Premier League. Dat verliep niet volgens plan. "Om eerlijk te zijn had ik niet op een slechter moment binnen kunnen komen. De club lag volledig overhoop. Een eigenaar die van de club af wilde, en ook nog eens veel spelers die liever niet voor Sunderland uitkwamen", begint Ruiter.

Wat er allemaal aan de hand was bij Sunderland, dat was in 153 landen te zien. Netflix liep een heel seizoen mee met de Engelse club. Ruiter speelde in de serie een prominente rol. "Als spelers waren we er vrij in om mee te werken aan de serie. Ik zelf had er totaal geen moeite mee. Ik kon het goed met die gasten vinden en ik vind het wel mooi voor later ook, dat deze beelden er zijn. Toen ik naar Sunderland kwam was mijn zoontje bijvoorbeeld pas vier maanden en die zie ik in de serie opgroeien."

Clubliefde

Ruiter kijkt positief terug op de serie. "Het is heel mooi in beeld gebracht. Je krijgt op die manier een uniek kijkje achter de schermen. Niet alleen bij de spelersgroep, maar bij de hele club, en wat er binnen en buiten de club leeft. Want Sunderland is een enorme club, dat hebben mensen in Nederland niet door. Ik woon zelf in Sunderland en daar lopen ze de hele week in kleding van de club. In Nederland zie je zoiets alleen op wedstrijddagen. De club is echt alles voor die mensen."

Dat de clubliefde bij de fans van Sunderland diep zit blijkt wel uit het feit dat zelfs de uitvakken overal uitverkocht zijn. "Het is bizar. Laatste speelden we een uitwedstrijd tegen Blackpool. Er zaten 11.000 man in het stadion, waarvan 8.000 uitsupporters. Dat is uniek." Het is één van de vele mooie ervaringen die Ruiter opdeed in Engeland. "Vorig seizoen in the Championship heb ik wel wat aardige wedstrijden gekeept. Aston Villa uit was bijvoorbeeld fantastisch. Of de uitwedstrijd bij Wolverhampton, de uiteindelijke kampioen. Wij speelde daar 0-0 en ik keepte een prima wedstrijd. Dat zijn dingen die me altijd bij zullen blijven."

Engelse droom

Ondanks de mooie ervaringen, eindigde het seizoen met degradatie. Inmiddels heeft Sunderland de weg naar boven weer ingezet. "We staan nu derde, maar hebben nog een wedstrijd in te halen. Als we die winnen staan we tweede en die plek geeft recht op directe promotie. Dat zou voor de club ultiem zijn, na zoveel tegenslag."

Ruiter zelf maakt die wederopstanding vooral mee vanaf de bank. "Aan het begin kwam er een nieuwe trainer en die gaf heel eerlijk aan dat ik geen eerlijke kans zou krijgen. Er was een nieuwe keeper, die hij zelf had meegenomen en langer kende. Dat was zijn nummer 1. Geen fijne mededeling, maar ik heb de knop omgezet en me geschikt in de rol die ik nu heb."

Ondanks weinig speeltijd geniet de doelman van zijn avontuur. "Dit is wat ik altijd al wilde, keepen in Engeland. Dat het ook nog eens bij zo’n grote en mooie club mag is geweldig. We spelen in een stadion waar bijna 50.000 mensen in kunnen en het trainingscomplex is echt ongekend mooi. Zwembaden, twaalf velden, een mooie gym en ga zo maar door. Alles is tot in de puntjes geregeld."

Wembley

In de League One maakt Ruiter dan misschien niet zijn gewenste minuten. In de Football League Cup speelde hij tot aan de halve finale alles. Afgelopen woensdag stond die op het programma (0-2 winst bij Bristol Rovers). Ruiter vond zichzelf tot zijn eigen verbazing terug op de bank. "Ik had alle zeven wedstrijden gekeept. Zes keer de nul gehouden zelfs en ineens zit je zonder enige uitleg op de bank. Toen ben ik de dag erna wel even naar de trainer gestapt. Gewoon om als volwassenen onder elkaar erover te praten. Je schiet er niets mee op, maar het is wel fijn dat het er even uit is."

De finale van de cup is op 31 maart op Wembley tegen Portsmouth. Ruiter gaat er inmiddels vanuit dat hij ook dan op de bank moet plaatsnemen. "Ik reken nergens op. Natuurlijk was het de kers op de taart geweest als ik daar had mogen keepen. Maar uiteindelijk doet het niets af aan mijn prestatie. Als wij de beker winnen, dan is dat toch voor een groot deel mijn verdienste. Ondanks alles kijk ik uit naar de wedstrijd. Er zitten straks 90.000 man in dat stadion. Dat is toch een geweldige ervaring? En stiekem hoop ik nog op wat minuutjes."

Toekomst

De kans is klein dat Ruiter ook na dit seizoen nog actief is voor Sunderland. Het contract van de Nederlander loopt namelijk af. "Het ziet er niet naar uit dat we dat gaan verlengen. Al heb ik absoluut geen seconde spijt gehad van mijn keuze voor deze club. Maar als topsporter wil je uiteindelijk spelen. Vorig seizoen kreeg ik steeds meer ritme en haalde ik na een moeizame start een beter niveau, maar een blessure gooide roet in het eten. Dit seizoen is de situatie helaas vrij uitzichtloos. Dan moet je ook eerlijk zijn naar jezelf. Het is na dit seizoen tijd voor een frisse start. Waar dat is? Ik heb geen idee. Ik kijk rustig wat er op mijn pad komt."

Tot het zover is wil Ruiter zijn periode bij Sunderland mooi afsluiten. "We kunnen nog promoveren en de beker pakken. Dat wil ik natuurlijk meemaken. Daarnaast zijn ze bij Netflix bezig met een tweede deel van de serie. Na de degradatie zou het voor het verhaal natuurlijk geweldig zijn om van deel 2 een succesverhaal te maken. Daar wil ik heel graag onderdeel van uit maken. Want ondanks dat ik niet speel, heb ik het hartstikke naar mijn zin hier."