De opvoedkwestie: 'Ik kan snauwen naar m'n kinderen'
Jeanette had zich voorgenomen om het later heel anders te gaan doen met haar kinderen. Toch merkt ze dat zij het lastig vindt als haar kinderen op het verkeerde moment om aandacht vragen.
Ze neemt het zich steeds voor om anders te reageren, toch blijkt het moeilijk om dat vol te houden. Dat terwijl Jeanette het zo graag goed wil doen: "Mijn moeder was vroeger vaak afwezig. Niet lijfelijk, maar met haar gedachten. Ze had weinig interesse in mijn verhalen over school of vriendinnen en luisterde nooit echt naar mij. Nu heb ik zelf twee kinderen van acht en elf en ik merk dat ik het heel lastig vind als ze nét op het verkeerde moment - als ik druk ben of iets aan het lezen ben - mijn aandacht vragen. Dan reageer ik kortaf of snauwerig, waar ik me later weer schuldig over voel. Hoe doorbreek ik dat en hoe reageer ik beter?"
Waarschijnlijk herkennen veel ouders dit, maar niet iedereen durft er voor uit te komen, denkt coach Janina Dubbeld van praktijk De Vuurtoren: "Een dappere vraag om te stellen. Het eerste wat je zou kunnen doen, is gedurende de dag jezelf vertellen dat je een liefdevolle moeder bent en dat je je uiterste best doet om het goed te doen, met alles wat je in je hebt: je kwaliteiten en je beperkingen. Als een soort mantra herhaal je deze zin. Dat zal je helpen mild te zijn en realistisch in je verwachtingen."
"Realiseer je vooral dat je kinderen het niet zo zwaar zullen ervaren als jij wellicht vreest. Je kinderen houden van je zoals je bent en voelen heus je goede intenties. Onderschat namelijk niet dat het feit dat jij je hiervan bewust bent, al een heel grote stap is."
'Stel je op lastige momenten voor hoe je tegen een collega zou praten.'
De coach raadt een praktische tip aan die zij regelmatig aan de ouders in haar praktijk geeft: schakel op die lastige momenten naar hoe je tegen een collega zou praten. "Stel je voor: je zit midden in een lang stuk waar je feedback over moet geven. Terwijl je aan het lezen bent, komt er opeens een collega aan je bureau staan en die begint te praten over haar zieke vader. De kans is klein dat je die collega zou afsnauwen. Waarschijnlijk zeg je zoiets als: 'Ik ben nu even met iets bezig dat ik echt moet afmaken. Ik kom straks naar je toe, want ik wil graag met aandacht naar je luisteren omdat ik weet dat dit belangrijk voor je is.'
Dit soort antwoorden werken vaak magisch met kinderen. Ze kunnen meestal heus even wachten. Bovendien - en dat vind ik misschien nog wel belangrijker- je leert je eigen grenzen te waarborgen én je geeft dit door aan je kinderen."
Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Opvoedkwestie-tag hieronder en vervolgens links bovenin op 'Volgen'.