Myra: 'Mijn dochtertje (4) loopt steeds weg'
Een bezoekje aan de supermarkt of het park is voor Myra een stressvolle bezigheid, omdat haar vierjarige dochter steeds wegloopt. Wat kan ze daaraan doen?
Iedere keer slaat haar de schrik om het hart, zegt Myra. "Lena is nogal 'wegloperig'. Als ik maar even niet oplet of me omdraai, in een winkel ofzo, dan is ze foetsie. Soms loopt ze zelfs gewoon naar buiten, terwijl ik heel duidelijk heb gezegd dat ze bij mij moet blijven. Ik raak hier gestrest van en ook wel geïrriteerd omdat ik met haar blijkbaar geen afspraken kan maken. Of is ze te jong daarvoor en verwacht ik te veel van haar?"
Kinderen van vier jaar volgen nog sterk hun impulsen, legt orthopedagoog Loes Waanders uit. "Vierjarigen overzien nog niet alle gevolgen van hun gedrag. Ook karakter is van invloed: het ene kind is meer gericht op verkennen en de ander zoekt nog wat meer de veiligheid op van de ouder. Het klinkt alsof Myra’s dochter graag op verkenning gaat en niet snel angst ziet, wat een heerlijke eigenschap is maar ook uitdagend voor de ouders. Ze heeft daarom begeleiding nodig in het maken van afspraken en het overzien van de gevolgen van haar gedrag."
"Houd afspraken met jouw kleine ontdekker kort, concreet en zo visueel mogelijk."
Houd afspraken met jouw kleine ontdekker kort, concreet en zo visueel mogelijk, tipt Waanders. "Bijvoorbeeld: 'Je mag zelf een rondje lopen zolang je mij nog kan zien en ik jou.' Kom je kind wanneer het kan tegemoet aan haar behoefte om zelf op avontuur te gaan: 'Je mag zelf doorlopen tot de eerstvolgende zijweg.' Benoem duidelijk wat je goed en fijn vindt aan dit gedrag, bijvoorbeeld dat ze op jou heeft gewacht zodat jullie samen kunnen oversteken. Leer haar in stapjes ook vaardigheden die ze nodig heeft om met situaties om te gaan: stel ze raakt je kwijt, wat kan ze dan doen? Jullie kunnen afspreken dat ze dan op die plek blijft staan en niet met vreemde mensen meegaat."
Oefening en geduld
Het is logisch dat je als ouder schrikt als je kind ineens foetsie is. Benoem dit ook kort naar je kind, zegt Waanders. "Leg uit dat jouw stem boos klonk omdat je schrikt als zij plots kwijt is en jij dan bang wordt. Heel belangrijk is om ook te zeggen wat je wél verwacht: 'Als je de volgende keer iets leuks ziet, vertel dan even aan mij dat je daarheen loopt, dan weet ik waar je bent.' Onthoud: oefening en geduld zijn key hierin."
Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Opvoedkwestie-tag hieronder en vervolgens links bovenin op 'Volgen'.