Nooit meer

Elleke wil haar zusje nooit meer geld lenen: 'Gehad met haar smoesjes'

Door Anne Broekman··Aangepast:
© iStockElleke wil haar zusje nooit meer geld lenen: 'Gehad met haar smoesjes'
RTL

In deze wekelijkse rubriek vertellen mensen over iets dat zij 'nooit meer' willen meemaken, nooit meer willen doen of juist nooit meer willen laten. Deze week: de band met haar zus was altijd al problematisch. Toch aarzelde Elleke (28) niet toen haar zusje dringend geld nodig had en om een lening vroeg. Het terugbetalen verliep niet vlekkeloos: "Ik stond op het punt om haar aan d'r haren mee te slepen naar een bank."

"Eigenlijk had ik niet verbaasd moeten zijn. Mijn drie jaar jongere zusje Maartje is altijd al anders geweest dan ik. Onbetrouwbaarder en egoïstischer vooral. Dat is niet leuk om te zeggen, maar wel de waarheid. Dat zij zich niet aan haar belofte hield, had ik moeten zien aankomen. Maar ik wilde graag geloven dat zij was veranderd, misschien te graag. Daar kreeg ik later spijt van."

Colinda wil nooit meer te zwaar zijn: 'Jarenlang 75 kilo extra meegezeuld'
Lees ook

Colinda wil nooit meer te zwaar zijn: 'Jarenlang 75 kilo extra meegezeuld'

"Maartje en ik hebben een hartstikke fijne, stabiele jeugd gehad bij onze ouders. Waar haar opstandige en onverantwoordelijke gedrag vandaan komt, is mij een raadsel. Hoe ze het voor elkaar kreeg weet ik niet, maar Maartje raakte altijd en overal in de problemen. Dan moesten onze ouders weer naar school komen omdat ze iets had geflikt, dan weer had ze snoep of make-up gestolen uit een winkel, dan weer had ze dikke bonje met al haar vriendinnen. Ze was ook altijd super impulsief."

Eerst doen, dan denken

"Ik weet nog dat ze een keer thuiskwam met een konijn, inclusief hok, voer en weet ik wat nog meer. Had ze overgekocht van een buurmeisje, zonder met onze ouders te overleggen. Die waren pissig en lieten haar alles terugbrengen, maar het illustreert wel haar karakter. Eerst doen, dan denken.

Ik ben het tegenovergestelde. Op school was ik braaf, mijn oude vriendschappen koester ik nog steeds en ik ben juist eindeloos aan het wikken en wegen voor ik een keuze maak. Maartje vindt mij saai, dat weet ik zeker omdat ze dat weleens letterlijk heeft gezegd in een ruzie. Het was echt beter voor ons toen we beiden het huis uitgingen en niet meer zo op elkaars lip zaten."

"Terwijl ik afstudeerde en ging samenwonen, was Maartje lange tijd erg zoekende. Baantjes hield ze maar kort vol en verschillende mannen kwamen in haar leven en verdwenen ook weer snel. Maar drie jaar geleden leek het beter te gaan met haar, alsof ze rustiger was geworden. Ze had het naar haar zin in haar nieuwe baan als receptioniste in een hotel en ze was weer verliefd. Dit keer was het serieus, zei ze.

Toen ik Jeroen voor het eerst bij Maartje thuis ontmoette, vond ik hem meteen een beetje apart. Hij keek me amper aan als ik met hem praatte en ik vond hem nogal bazig doen naar Maartje. Toen hij een kop koffie wilde, dirigeerde hij haar naar de keuken. Pak het lekker zelf, dacht ik meteen, maar ik hield mijn mond. Ik probeerde blij te zijn voor Maartje, die in mijn ogen zo haar best deed om iets op te bouwen."

Knallende ruzie

"Na een paar maanden trok Jeroen bij haar in. Dat vond ik redelijk snel, maar opnieuw zei ik hier wijselijk niets over. Helaas bleek mijn onderbuikgevoel te kloppen. Op een avond hadden Maartje en Jeroen knallende ruzie gekregen. Toen mijn zus de volgende dag op haar werk was, heeft Jeroen zijn spullen gepakt. En niet alleen zijn spullen, ook dingen die van Maartje waren, waaronder een tv en haar iPad. Hij had Maartjes nummer geblokkeerd en was onvindbaar."

"Totaal overstuur belde Maartje mij op. Ik schrok van haar verhaal. Hoewel ik Jeroen niet heel sympathiek vond, had ik dit niet verwacht. Die avond zat ik naast mijn ontredderde zus op de bank. Ze schaamde zich enorm voor de situatie, want mijn ouders hadden haar al gewaarschuwd voor Jeroen.

Ze vertrouwden hem niet en in tegenstelling tot mij waren zij hier wel eerlijk over geweest tegen Maartje. Hierdoor durfde zij onze ouders niet om geld te vragen om de spullen te vervangen."

Vaak rood staan 

"Het verbaasde mij niets dat Maartje geen buffer had om dit op te vangen. Ik wist dat ze vaak rood stond. Toen ze mij smekend aankeek en vroeg of ze duizend euro kon lenen, ging ik akkoord. Ik wilde haar niet in de steek laten. Ze beloofde het terug te betalen, maar stom genoeg bespraken we niet in hoeveel termijnen."

"De 'saaie zus' kon het allemaal oplossen en madam deed waar ze zin in had."

"De maanden verstreken en los van een keertje vijftig euro, zag ik niets van mijn geld terug. Dat maakte mij onrustig, want ook voor mij is dat veel geld. Maar als ik het met Maartje besprak, dan had ze altijd wel een smoesje paraat. Dat het een dure maand was geweest met veel verjaardagen, of dat er een onverwachte rekening was gekomen."

Nieuwe sneakers

"Ik geloofde er weinig van. Ook niet door wat ik online zag. Maartje is een manische Instagram-gebruikster, iedere scheet gooit ze in een story. En dus zag ik dat ze naar een festival was geweest, met een vriendin in een restaurant zat en hoe ze blij haar nieuwe sneakers uitpakte. Dit stak me enorm.

Beter gezegd: het maakte me razend. Hoezo was daar wel geld voor, en niet om mij terug te betalen? Ik vond het zo respectloos en voelde me gebruikt. De 'saaie zus' kon het allemaal oplossen en madam deed waar ze zin in had."

"Ik had het helemaal gehad met Maartje en haar smoesjes en stond bijna op het punt om haar aan d'r haren mee te slepen naar een bank, toen onze ouders onverwachts de redders in nood werden. Mijn vader werd vijfenzestig en nodigde ons uit voor een etentje. Zij wisten niets van de problemen tussen Maartje en mij en eigenlijk ging ik er met het lood in de schoenen naartoe omdat ik geen zin had om schijnheilig met mijn zus aan tafel te zitten."

Geen sorry

"Maar na een speech waarin mijn vader vertelde hoeveel hij van ons houdt en hoe trots hij wel niet is, kregen Maartje en ik te horen dat hij naar ons beiden duizend euro had overgemaakt. Voor zijn verjaardag wilde hij ook graag ons iets geven.

Ik keek Maartje met een veelbetekenende blik aan. Ze wist meteen waar ik op doelde, dat zag ik. Na het etentje bood ik haar een lift naar huis aan. "Maak je nu meteen even het geld naar me over?', zei ik. Ze had nu natuurlijk geen enkel excuus om dat niet te doen, dus ze deed het ter plekke. Overigens zonder sorry te zeggen dat ze hier eerder zo weinig moeite voor had gedaan."

"Waarschijnlijk had ik nu nog op mijn centen moeten wachten als onze vader deze gift niet had gedaan. Zonder dat hij het wist, kwam dit precies op het juiste moment. Mijn contact met Maartje is nu oppervlakkig maar oké.

Ze maakt kleine stappen vooruit, zo werkt ze nog steeds in het hotel. Mijn vertrouwen in haar moet groeien, hopelijk zal dat herstellen. Maar haar geld lenen zal ik nooit meer doen."

Om privacyredenen zijn de namen in dit artikel gefingeerd. 

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Nooit Meer-tag hieronder en vervolgens linksboven op 'Volgen'.

Nooit meer? 

Wil jij ook je verhaal kwijt en vertellen wat je 'nooit meer' wil meemaken, doen of juist laten? We zijn benieuwd naar jouw verhaal. Mail ons op weekendmagazine@rtl.nl

Lees meer over
Nooit meerGeldLenenFamilieZusRuzie