Wij willen niet erkennen dat verslaving een ziekte is, zo legt de bekentenis van Eva Simons bloot
Zangeres Eva Simons worstelde jarenlang met een drankverslaving, zo biechtte ze op aan Özcan Akyol. De meningen over de bekentenis van deze openhartige BN'er liepen nogal uiteen, ziet RTL Nieuws-redacteur Lisanne van Sadelhoff.
Openhartigheid trekt de aandacht – of het nu oprechte interesse is of nieuwsgierigheid die tegen leedvermaak aanschurkt.
Eva Simons deed een boekje open. De zangeres, ooit bekend van de meidengroep Raffish en later als soloartiest met nummers als Silly boy en Policeman, vertelde over haar drankprobleem dat haar leven een tijd lang troebel maakte (of, zeg maar gerust: gitzwart). "Perfectionisme is een killer", vertelde ze in de kappersstoel bij Özcan Akyol in De Geknipte Gast. Maar, ook: "Het was ook gewoon heel lekker."
Het interview maakte hardheid los: 'Je moet er gewoon van afblijven', schrijft iemand. En ook: 'Je ruggengraat kun je trainen.' Het idee dat een verslaving je eigen schuld is, is wetenschappelijk, psychologisch en medisch gezien allang achterhaald, maar klaarblijkelijk in onze maatschappij nog alom vertegenwoordigd.
Maar er was ook een zacht, begripvol kamp online, na de uitzending: 'Wat dapper, zo open praten over je grootste verslaving.' En ook: 'Huilend gekeken, mijn man heeft dezelfde ziekte.' Er zijn mensen die, onder het bericht, schoorvoetend iets zeggen als 'herkenbaar', opluchting en schaamte vallen tussen de regels door te lezen.
Lacherig over drank
Dan zijn er nog de grappenmakers, de laten-we-het-luchtig-houden-mensen: 'Alcohol lost nooit je problemen op, maar halfvolle chocomelk ook niet.'
Een opmerking die volgens anderen precies het probleem van drankgebruik in Nederland blootlegt: 'We doen er allemaal lacherig over, drank staat voor genot en plezier. Klopt dat wel?'
Een terechte vraag. Er huist een grote paradox in een vol glas bier: voor de één betekent het gezelligheid, voor de ander een desastreuze ziekte. Zo schrijft ook iemand: 'Het overkwam mijn zus, na haar scheiding. 40 jaar lang niet gedronken en toen ging het mis.'
Eigen schuld, dikke bult
Het is misschien niet zo dat we niet erkennen dat verslaving een ziekte is. Het is misschien een kwestie van dat we dat niet wíllen erkennen. Zolang iets 'eigen schuld, dikke bult' is, kunnen wij denken: zoiets overkomt mij niet, en kunnen we blijven proosten (op onze schijnveiligheid).
Klik hier voor meer Lifestyle.