500 meldingen gedwongen adoptie bij 'meldpunt van pijn en verdriet'

Bij het meldpunt kunnen zogenoemde afstandsmoeders en kinderen die (gedwongen) zijn afgestaan hun verhaal kwijt. 

15.000 kinderen

Tussen 1956 - het jaar dat adoptie officieel werd geregeld - en 1984 (toen abortus legaal werd) zijn ongeveer 15.000 Nederlandse kinderen overgedragen aan een adoptiegezin, blijkt uit onderzoek. Dat gebeurde vaak onder grote druk, bijvoorbeeld omdat hun moeders niet getrouwd waren.

Minister Sander Dekker van Rechtsbescherming vindt de 500 meldingen 'natuurlijk veel', zegt hij tegen de NOS. "Het laat ook wel iets zien van de omvang van de problematiek destijds."

Tot en met juni

Hij hoopt dat nog meer mensen zich melden, om een completer beeld te krijgen. Zij kunnen in ieder geval nog tot en met juni terecht bij het meldpunt. 

Dekker wil de meldingen meenemen in een groot onderzoek naar de gedwongen adoptie, alleen al omdat het belangrijk is voor 'al die afstandsmoeders en kinderen om erkenning te krijgen voor de problematiek van destijds en het leed dat ze sindsdien met zich meedragen'.

Pijn en verdriet

Heel wat ouders die hun kind hebben afgestaan denken daar met pijn en verdriet aan terug, en dat geldt soms ook voor hun kinderen. Zo ook Trudy Scheel- Gertsen (73). Zij moest op haar 22ste haar kind afstaan. De reden zou zijn dat ze ongehuwd zwanger was geraakt. In die tijd kwam het veel vaker voor dat ongehuwde moeders gedwongen hun kind moesten afstaan.

Moeder en kind moesten zo snel mogelijk gescheiden worden, was toen de gedachte. Ook al wilde de moeder dat niet. "Deze mevrouw is niet gehuwd dus zij kan haar kind niet opvoeden", werd toen tegen haar gezegd. "Ik was heel verdrietig en mijn leven was mijn leven niet meer", zei ze in een eerder interview.