De opvoedkwestie: 'Ik ben overbezorgd over mijn dochter (4)'

Al vanaf haar geboorte was Selena’s dochtertje haar zorgenkindje: "Liv is te vroeg geboren en is de eerste twee jaar van haar leven veel ziek geweest, ze is ook een paar keer opgenomen in het ziekenhuis. Nu gaat het beter met haar en sinds kort gaat ze naar de kleuterschool."

"Ik merk nu dat ik nog steeds heel bezorgd ben - bijvoorbeeld dat ze zich bezeert op het schoolplein en ik ben er dan niet bij - en moeite heb met haar loslaten. Tegelijk wil ik mijn angsten niet op haar projecteren. Hoe ga ik hiermee om en zorg ik ervoor dat zij zich vrij voelt?"

Door alle stressvolle situaties in de eerste levensjaren van Selena’s kind is het niet gek dat zij zich zo voelt, zegt orthopedagoog Loes Waanders: "Van nature wil elke ouder zijn kind beschermen. Maak je veel stressvolle gebeurtenissen achter elkaar mee en lukt het je niet goed om dat te verwerken, dan kan het zijn dat je hier op de lange termijn last van blijft houden. Elk relatief 'klein incident' zoals een val kan dan een trigger zijn voor dat angstige gevoel."

"In plaats van direct fysiek actie ondernemen door je kind terug te roepen in spannende situaties, probeer jezelf eerst de vraag te stellen wat je kind hiervan zou kunnen leren als je niet ingrijpt maar het haar eerst zelf probeert te laten oplossen. Want juist in die oefenmomenten zitten die cruciale leermomenten die ze zo hard nodig heeft om vaardigheden aan te leren. En daarmee stimuleer je vervolgens weer haar zelfvertrouwen."

Waanders raadt ouders aan om ook goed naar zichzelf te kijken op momenten die spanning oproepen: "Kijk ook eens wat je dan voelt in je lijf. Angst leidt tot een fysieke reactie, zoals een verhoogde hartslag. En tijdens stress handelen we meer op de automatische piloot. Kijk eens of je kan voelen waar bij jou de stress zit en eerst te focussen op jouw ademhaling zodat je dat gevoel van stress wat verlaagt."

De orthopedagoog waarschuwt ervoor om niet te veel van jezelf te vragen als ouder in deze situatie: "Vaak zijn een aantal losse tips niet voldoende om het probleem in de basis echt op te lossen. Ik zou een goede therapeut aanbevelen die over een langere tijd begeleiding geeft. Om enerzijds wat zich heeft afgespeeld een plek te geven en anderzijds om samen concrete praktijksituaties te oefenen. Hiermee geef je ook indirect erkenning aan jezelf en de pittige jaren die je achter de rug hebt gehad: door het niet allemaal zelf te hoeven doen, maar dat hulp vragen echt oké is en juist heel waardevol."

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Opvoedkwestie-tag hieronder en vervolgens links bovenin op 'Volgen'.