'Niemand heeft zoveel wedstrijden van de Oranje Leeuwinnen gezien als ik'
Geen wedstrijd van de Oranje Leeuwinnen zonder superfan Peter. Hij is misschien wel de trouwste fan van het Nederlands elftal. Ook dit WK in Frankrijk is hij weer van de partij. "Al m'n geld gaat eraan op."
Jammer vindt Peter het, dat mensen neerkijken op vrouwenvoetbal. "Heel veel mannen denken nog steeds dat het dikkekontenvoetbal is", verzucht hij. "Het spel is anders, dat klopt. Maar het sfeertje eromheen is zo leuk." En hij kan het weten, want Peter woonde de afgelopen jaren nogal wat wedstrijden van de Oranje Leeuwinnen bij.
Zijn allereerste duel, was de EK-kwalificatiewedstrijd Nederland - Spanje in 2008. "Dat was in Volendam en Loes deed mee. Ik dacht: ik zal eens een keer gaan kijken."
Geen gemekker
Loes is Loes Geurts, doelvrouw bij Oranje. De twee kennen elkaar van haar oude voetbalclub RES in Bolsward. Peter was jarenlang zelf actief lid en deed daarna allerlei vrijwilligerstaken. "Loes was destijds het enige meisje bij de club, maar kon fantastisch keepen. Beter dan veel jongens", vertelt hij haast trots.
Sinds die wedstrijd is hij 'verslaafd'. "Geen gemekker op de scheidsrechter, die meiden janken minder. Als ze liggen, dan mankeren ze ook wel wat. Mannen rollen zo'n beetje het stadion uit en dan worden ze nog maar ampertjes aangeraakt. Vrouwen staan op en gaan verder."
Prestatie
Inmiddels heeft hij er een hele 'interlandcarrière' opzitten, zegt hij met een knipoog. Meer dan honderd wedstrijden heeft hij bezocht: van oefenpotjes in België tot het WK in Canada, van IJsland tot Wit-Rusland. "Er is werkelijk waar niemand die zoveel wedstrijden van die meiden heeft bijgewoond als ik." Die prestatie bleef niet onopgemerkt bij de KNVB: zijn naam prijkt op de Wall of Fame in Zeist.
De EK-kwalificatiewedstrijd in Servië tegen Spanje is er eentje die hem altijd zal bijblijven. "Van tevoren zei ik voor de grap tegen aanvoerster Daphne Koster dat ze niet moest vergeten het publiek te bedanken. Na de wedstrijd riep ze toen: 'Peter, bedankt hè!' Op twintig Serviërs na, was ik toen de enige op de tribune", zegt hij lachend.
Praatje
Hij legt uit dat het er toen wel heel wat anders aan toeging dan nu. "Vroeger kon ik nog gewoon een praatje maken met de speelsters voor en na de wedstrijd. Da's tegenwoordig wel anders. Logisch, hoor. Ze worden natuurlijk steeds populairder en iedereen wil wat van ze."
Dat er nu zoveel aandacht is het voor het vrouwenvoetbal, vindt Peter geweldig. "Het is een verschil van dag en nacht met tien jaar geleden. Ik zie het vooral als een stukje waardering voor de prestatie die de meiden hebben geleverd."
Huis verkopen
Al z'n geld en vakantiedagen gaan op aan de Oranje Leeuwinnen. "Door het jaar heen werk ik vaak over. Bij wedstrijden en toernooien ruil ik tijd voor tijd. Ik leef sober, om het allemaal te kunnen bekostigen." Peter heeft het graag over voor de vrouwen van Oranje. En z'n eigen vrouw dan? "Ik ben alleen, dus ik hoef met niks of niemand rekening te houden", lacht hij.
Of de wereldtitel erin zit, weet Peter nog niet. "Dat gaat moeilijk worden. Hopelijk eindigen ze bij de beste drie Europese landen", droomt hij hardop. Dan mag de ploeg namelijk naar de Olympische Spelen in Tokio. "Als dat gebeurt, ben ik er zeker bij", roept hij. "Al moet ik er m'n huis voor verkopen!"
