'De hele klas in quarantaine. Daar gáán we weer'

Berichtenapp Parro stond roodgloeiend. Eerst bleek juf Nathalie corona te hebben. De dag erop hadden vijf kinderen zich ziek gemeld. Diezelfde avond bleek dat twee van hen corona hadden. De school belde met de GGD. Er werd nog een kind gemeld met corona. De school belde wederom met de GGD. Er werd besloten tot homeschoolen.

Inmiddels was het 22.00 uur ‘s avonds. De volgende ochtend konden we schoolboeken voor de rest van de week ophalen. Het programma was zo verrassend snel en efficiënt in elkaar gedraaid, dat ik niet anders dan grote bewondering had voor de juffen die dit mogelijk hadden gemaakt. Die zo laat in de avond en vroeg in de ochtend druk in de weer waren geweest om alles te regelen. Potdikkie, wat knap.

En zo zat Puk (9) weer thuis. Als een langspeelplaat die in z’n groef blijft hangen, vonden we allemaal verrassend snel de thuiswerkmodus terug. Of, zoals vriendin Elin, moeder van een klasgenootje en vriendin van Puk het ook wel noemde: "De Pavlov-hel."

Puk hing hele dagen in het virtuele klaslokaal, maakte huiswerk en bakte havermoutkoekjes zonder enige hulp - want je moet toch wat met je vrije middag, met mama en papa boven op zolder aan het werk.

Thuiswerken gaat weer los

Ik zette een foto met haar schoolboeken op Instagram met de tekst: Jetzt geht’s los! Niet alleen het thuiswerken ging los, maar ook mijn DM. Wij bleken lang niet de enigen. Uiteraard. Zo ongeveer in een straal van 40 km van ons quarantainehuis was hetzelfde patroon te ontdekken: één-kind-ziek-drie-kinderen-ziek-klas-naar-huis-iedereen-in-quarantaine-ouders-wanhopig-hoe-gaan-we-dit-weer-doen-Groundhog-Day.

Vriendin Anne appte dat niet alleen in de klassen van haar dochters het virus welig tierde, maar ook in allerhande sportclubjes. De eindredacteur van RTL Nieuws Lifestyle, bij wie ik op woensdag altijd keurig mijn blog inlever, zat ook al in quarantaine. Het leek wel of iederéén ziek was. Het RIVM meldde een recordaantal besmettingen bij kinderen. Er werd druk gedebatteerd over 2G. Er was ophef over de minister die op de cover van een tijdschrift stond.

Het ging allemaal zo snel, het was allemaal zoveel, ik was een beetje de weg kwijt. En ik ook hierin was ik geen uitzondering, bleek uit een kleine rondgang op WhatsApp. We begrepen er allemaal niets meer van. Niets van welke maatregelen nou eigenlijk nog zin hadden, niets van de snelheid waarmee corona tekeer ging, niets van hoe we de komende weken gingen doorkomen, niets van de grote hoeveelheden kritiek en boosheid op alles en iedereen.

Kritiek op iedereen, ook op Sinterklaas

Want waar we een jaar geleden nog massaal klapten voor de zorg, leken we nu alleen maar boos. Nergens in mijn telefoon vond ik een liefdevol: "Beste mensen, het is kut, kan ik iemand ergens mee helpen?" Nee. Ik zag alleen maar heftige reacties bij het scrollen. Pittige meningen over de overheid, elkaar, gevaccineerden, wappies. Fikse kritiek op Sinterklaas die - terecht bleek achteraf - niet van boord durfde te stappen om de kinderen een handje te geven.

Nou, met deze vibe belooft het nog een lange winter te worden. Voor een klein beetje tegenwicht tegen de boosheid, onzekerheid en stuurloosheid stuur ik hierbij virtueel duizenden kusjes, voor iedereen die het nodig heeft. Blijf in goede gezondheid en wees lief voor elkaar. We zullen het (én elkaar) nog hard nodig hebben de komende tijd.

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.