Dolgelukkig met de caravan: 'De vrijheid en kneuterigheid, heerlijk!'

Debby van der Veen (37) heeft één camperbus en maar liefst drie caravans.

"Het is een beetje een uit de hand gelopen hobby. Vroeger toen ik klein was, gingen we altijd kamperen. Dat heb ik lang leuk gevonden, maar op een gegeven moment wilde ik meer van de wereld zien en ben ik ook gaan vliegen naar verre bestemmingen. Kamperen deed ik niet meer, tot er in 2018 ineens een Volkswagenbusje op mijn pad kwam. Een fantastisch ding, een T3-campertje uit 1982. Die moest ik hebben."

"Sindsdien is het weer helemaal gaan kriebelen. Uit mijn boedelscheiding had ik nog een vrije jonge caravan in de stalling staan, waarvoor ik een seizoensplekje heb gezocht op een camping in de buurt. Ik woon in een flat en heb geen tuin, dus dan is dit echt ideaal. Het is een fijne plek om me even terug te trekken. Ik zit er nu ook - hoor je de vogeltjes? Ik hoef hier alleen maar op mijn stoeltje te zitten en niets te doen en dan is het al helemaal prima. Als ik hier binnenkom, ben ik al op vakantie. Al ben ik er maar een uurtje. Dat is het mooie eraan."

Heel hip caravannetje 

"Die nieuwe caravan die ik uit de scheiding kreeg, vond ik eigenlijk maar niets. Ik heb hem verkocht en in plaats daarvan een kleine oldtimer uit 1976 gekocht; veel sfeervoller. Ik heb hem gestript en er een heel hip caravannetje van gemaakt. Dat vond ik zó leuk, dat ik inmiddels ook een tweede en derde caravan heb aangeschaft. Dat eerste oldtimertje was wel erg klein, 2,80 bij 2 meter. Het telde voor de camping als een schuurtje, dus ik kon er nog een grotere caravan bij zetten."

"Die heb ik net geplaatst. De derde caravan ben ik aan het opknappen en die ga ik verhuren. Dan kunnen andere mensen er ook van genieten. Hoe ik aan al die caravans ben gekomen in deze tijd van caravanschaarste? Ja, het is hysterisch en heel erg duur. Het is mij via via gelukt en door heel goed te zoeken. Lang niet alles wat te koop staat is oké, er zijn veel caravans met houtrot en lekkage. Dat kun je wel opknappen, maar dat kost veel tijd en geld."

"Mijn Volkswagenbusje pak ik ook regelmatig, voor dagjes of weekendjes weg. Als ik daarmee wegrijd, heb ik altijd meteen het gevoel dat ik op vakantie ben. Ik ga soms met mijn dochter naar een dagcamping aan het water. Dan zet ik hem neer en hebben we alle spulletjes bij de hand. ’s Avonds eten we er en als de zon ondergaat, rijden we weer weg. Dat is fantastisch."

Op de bonnefooi 

"Het is voor mij een sport om de leukste kampeerplekjes te zoeken. Ik ga nooit voor de standaard campings, maar altijd naar plekken die net even anders zijn. Liefst in de natuur, niet te groot, en met ook faciliteiten voor als het slecht weer is. Het liefst ga ik op de bonnefooi, maar omdat kamperen tegenwoordig zo populair is, zijn veel campings al maanden van tevoren volgeboekt. Erg jammer vind ik dat."

"Maar ik laat me er niet door weerhouden. De rust, de ruimte, het buiten zijn in de natuur en het kunnen vertragen; ik vind het heerlijk. Het is de vrijheid, de kneuterigheid, het back to basic gaan. Je hebt weinig nodig, maar hebt toch ook weer de luxe dat je gewoon kunt douchen en koken en het kacheltje aan kunt zetten."

"Je bent op zo’n camping altijd met gelijkgestemden. Toch heb ik grappig genoeg ook een beetje een haat-liefdeverhouding met kamperen. Als het koud en nat is, word ik er niet echt gelukkig van. Ja, ik kom er maar voor uit: ik ben een mooiweerkampeerder."

"Gelukkig wordt het komend paasweekend fantastisch weer, dus we gaan er lekker even tussenuit. Op de bonnefooi. En nu maar hopen dat er ergens in Nederland nog een plekje te vinden is."

Corine Andressen (53) heeft net een dot van een caravan gescoord en hoopt verslingerd te raken aan kamperen.

"Ik heb op Facebook kenbaar gemaakt dat ik een caravannetje zocht voor komende zomer. Zo vond ik een Adria 310, een dotje echt. Hij kostte 1850 euro. Best veel, maar het is gewoon te leuk. Ik heb eerder een caravan gehad die ik voor 200 euro kon overkopen van een vriendin. Dat was er eentje uit 1978. Leuk ding, maar toen we ermee door Italië reden, schudde hij helemaal uit elkaar."

"Mijn huidige caravan is een stuk steviger. Ik wil er gezellig mee op pad samen met een goede vriendin van me; zij op de motor, ik met de auto en mijn caravan erachter. Ik hoop er ook weekendjes mee weg te kunnen, lekker met vrienden, of in mijn eentje met de honden. Gewoon om wat meer tijd voor mezelf te maken. Ik ben nu nooit alleen."

"In eerste instantie wil ik vooral Nederland gaan ontdekken. Ons land heeft heel veel te bieden waar de meeste mensen nog geen weet van hebben. Je kunt heel luxe kamperen, maar ook bij de boer; er is zoveel. Als ik Nederland wel zo’n beetje heb gezien, volgend jaar ofzo, wil ik naar Duitsland. Helemaal van boven naar beneden. Daar moet ik wat meer tijd voor uittrekken, het lijkt me heel gaaf."

Kletstante

"Mooiweerlanden zijn dat niet, maar regen deert me niet, hoor. Dan zet ik gewoon een kopje thee en ga ik lekker binnen zitten. Ik ben op zich wel een kletstante en vind het leuk om contact te maken, maar ik ben dan weer niet van het kletsen bij de afwas. Ik loop ook niet heel makkelijk met mijn wc-rol onder mijn arm naar het toiletblok."

"Maar het fijne aan kamperen is volgens mij dat de sfeer ongedwongen is. Als ik zin heb om een praatje te maken of een wijntje te drinken bij de buurman kan dat, en als ik daar even geen zin in heb, is het ook oké. Zo stel ik het me voor. Dat trekt me wel."

"Ik heb nog niets geboekt, ik ga het liefst gewoon rijden en dan zie ik wel waar ik terechtkom. Bang dat alles dan vol zit ben ik niet, er zijn zoveel onbekende campings. Ik begin in Limburg en zie daarna wel verder. Lekker een paar weken ertussenuit. Ik hoop op fijne tijden met mijn caravan, ben heel benieuwd. Ik heb er echt zin in.”

Annelies Mulder (38), haar man Patrick (44) en hun zonen Fedde (8) en Fiebe (3) hebben een caravan (die nu te koop staat) en een camper. Annelies is nergens zo gelukkig als op de camping.

"Kamperen, I love it! Een vriendin noemde me ooit de koningin van de camping. We bouwen onze staanplaats altijd helemaal om tot Disneyland. Ik hang lampjes op, een kroonluchter met glitters, leg gekleurde kleden neer. Onze kampeerplek is echt een huiskamer geworden. Het is een hele happening. Mensen blijven vaak even staan als ze langslopen, het is niet je doorsnee kampeerplek met een grijs luifeltje, een tafeltje eronder en daar een plantje op. Ik haal er plezier uit om er echt iets gezelligs van te maken."

Simpel, kneuterig en knus 

"Het buitenleven vind ik heerlijk. Het is simpel, kneuterig en knus. Je komt op de mooiste plekken, ontmoet leuke mensen – al ben ik ook echt gesteld op mijn privacy. Ik ben niet zo’n gezelligheidsdier dat bij iedereen langsgaat. We zitten ’s avonds tot laat onder de luifel met kaarsen en een wijntje, of we zetten de stoelen ervoor en gaan dan gewoon sterren kijken. Ik word er zo blij van. Voordat de kinderen geboren waren zijn we ook wel op vliegvakanties geweest naar Cuba, de Dominicaanse Republiek en Aruba, maar op de camping ben ik op mijn allergelukkigst. Als ik er twee nachten heb geslapen, voel ik me al een ander mens. Ik kan me er nu alweer zo op verheugen."

"Eerder kampeerden we in een tentje. Mijn man wilde geen caravan. 'Zo’n sleurhut, dat gaan we niet doen', zei hij. Maar toen ik op een gegeven moment op de camping een mooie Italiaanse Lander-caravan zag staan en op slag verliefd was, zag Patrick er ineens ook de charme van in."

"Nou, en dan ben ik zo snel als ik ben. Ik ben meteen gaan speuren op Marktplaats en vond een heel mooie uit 1983. Ik heb 'm voor 1000 euro op de kop kunnen tikken en hij staat nu te koop voor 3500 euro. Ze zijn enorm gewild. De onze is ook echt een uniek ding geworden, we hebben hem helemaal gepimpt en er heel veel in geïnvesteerd."

"Ik verkoop 'm met pijn in mijn hart, maar nu ik zwanger ben van ons derde kind, is hij echt te klein. Het paste de afgelopen jaren nét met z’n vieren. Mijn man, 1,93 meter lang, moest slapen op een bed van 1,20 meter. Die ligt altijd klem. Vorig jaar hebben we een camper gekocht, uit 1985 dit keer. Een fantastisch ding, in zeer goeie staat. Ik vond 'm via een Duitse marktplaats, waar een Nederlander hem te koop had gezet om de kosten voor de Nederlandse marktplaats te omzeilen."

"Een gelukje, want we merkten vorig jaar al dat het echt tegen elkaar opbieden was. Iedereen wilde een caravan of camper, mensen kochten hun vrijheid terug en waren bereid er goed voor te betalen. Ik heb onze camper kunnen kopen voor een goede prijs; als ik hem nu zou verkopen zou ik er 4000 euro meer voor kunnen krijgen."

"De afgelopen zeven jaar hadden we steeds een seizoensplek in de bossen bij Lage Vuursche, in de buurt van waar we wonen. Toen ons huis werd verbouwd hebben we vierenhalve maand in de camper gewoond met z’n vieren. De beste tijd ever. Ik had vijf jurken in mijn kast en een paar kleine spullen mee, verder had ik niets nodig. We leefden de hele dag buiten en brachten de kinderen vanuit daar naar school. Ik kon ook gewoon vanuit de camping naar mijn werk."

Bomen klimmen 

"Ik ben bevalcoach en vloog vanuit daar uit naar alle bevallingen die ik moest bijwonen. Geweldig. Het is de perfecte plek om alles van je af te laten vallen en op te laden. De kinderen vinden het ook te gek. Ze kunnen de hele dag in zandbakken spelen, in bomen klimmen en vriendjes ontmoeten. Zij hebben ook een gouden tijd."

"Onze plek bij Lage Vuursche is fantastisch en magisch, we gaan er komende zomer ook zeker weer heen. Maar nu we een camper hebben, willen we ook wat verder gaan kijken en een beetje gaan toeren. Dit weekend gaan we ook weg, eens kijken of er ergens nog een plekje is op een leuke camping. Ik kan niet wachten!”