Zij werken vanuit het buitenland: 'Ik voel me absoluut niet schuldig'

'Ik móest naar de zon'

Jacoba de Boer (36) onderhoudt haar reisblog vanuit de Algarve.

Nog voor de coronacrisis begon, besloot Jacoba haar vaste baan op te zeggen om voor zichzelf te beginnen. "Het was altijd al mijn droom te werken en leven waar ik wil." Ze reisde een aantal maanden door Europa, levend van haar spaargeld en inkomsten uit haar reisblog. In augustus begon ze volledig als zzp’er. "Dat bleek nog niet zo makkelijk. Nu reisblogger zijn is een uitdaging, want momenteel reist bijna niemand."

Een tijdje werkte ze in Nederland, maar eind oktober begon het weer te kriebelen. Jacoba zegde haar huis op in Amsterdam. "Ik móest naar de zon. Er waren op dat moment nog twee landen in Europa die code geel hadden, waaronder Portugal. Daar ben ik toen naartoe gevlogen en daar zit ik nu nog steeds. In Lagos, Algarve."

Van geel naar oranje

Nog geen week later veranderde het reisadvies naar Portugal van geel naar oranje. "Ik twijfelde: 'Ga ik terug of blijf ik hier?' In Nederland namen de besmettingen flink toe en ging het slechter dan in de Algarve. Er was voor mij geen noodzaak om in Nederland te zijn en daarbij was het advies zo min mogelijk te reizen, dus ik besloot hier te blijven."

Geen slechte keuze, blijkt nu, een paar maanden later. "Het is hier heerlijk. Als de zon schijnt, en dat is regelmatig, kan je hier prima zonder jas over straat. Er loopt een grote trail langs de kust waar ik regelmatig wandel. Ik neem mijn boek mee en stop op kleine strandjes om even lekker te gaan lezen. Dan zit ik in alle rust met een fantastisch uitzicht op de zee."

Kleinere kans op besmetting

Hoewel wordt afgeraden naar het buitenland te reizen, voelt Jacoba zich niet slecht over haar besluit. "Ik woon hier nu en verplaats me nauwelijks. De kans dat ik hier besmet word is kleiner dan in Nederland. Normaal heb ik last van winterdepressies en die heb ik nu niet. Natuurlijk ben ik hier heel voorzichtig. Ik deel bijvoorbeeld nooit een huis met anderen en kom ook met zo min mogelijk mensen fysiek in contact."

Jacoba leeft van haar reisblog, dat nu vijf jaar bestaat. Ook bouwt ze websites voor andere zzp’ers. Alles wat ze doet, is online. "Hierdoor ben ik flexibel en kan ik vanaf iedere plek werken, zolang er maar goede wifi is. Soms boek ik een accommodatie voor een korte tijd, om eerst te checken of de wifi snel genoeg is. Als blijkt dat alles aanwezig is om mijn werk goed te kunnen doen, verleng ik mijn verblijf."

Jacoba heeft een aantal tips voor andere 'digital nomads' zoals zij: "Spreid je opdrachten. Zo zorg je dat je niet volledig financieel afhankelijk bent van één klant. Daarnaast: bereid je goed voor. Kijk goed waar je heen wil, hoe het weer daar is en of er geschikte plekken zijn om online goed te kunnen werken."

'Ik heb in Nederland weinig te zoeken'

Bas Gerritsen (29) breidt zijn zakelijke netwerk uit op Tenerife.

Na zijn afstuderen in 2019, begon Bas voor zichzelf. Hij vertrok naar Azië, met het idee om een half jaar later naar Australië te reizen en vanaf daar verder te gaan met zijn bedrijf. "In maart ging die droom voorbij. Door corona zat ik vast in Vietnam en terwijl ik daar zat, liep mijn visum af. Er was geen ander land waar ik heen kon, dus moest ik terug naar Amsterdam."

Dromen uitstellen

Omdat reizen in de eerste lockdown geen optie was, legde Bas zich neer bij het feit dat hij zijn dromen een tijdje moest uitstellen. "Ik vond een plekje in Amsterdam waar ik me kon focussen op werk tot reizen weer mogelijk werd." Tegen de zomer was dat moment daar. "Het aantal coronabesmettingen in Nederland daalde, dus de maatregelen versoepelden. Eind augustus was ik er echt klaar mee en ging ik kijken waar ik eventueel naartoe kon."

"Ik dacht: 'Wat is een plek die dichtbij is, maar wel mooi weer heeft?' Toen kwam ik uit bij de Canarische eilanden. Mijn plan was te starten op Tenerife, om daarna door te reizen naar de andere eilanden, maar ik zit momenteel nog steeds op Tenerife. Je kunt hier alles: surfen, de grootste berg van Spanje beklimmen, naar warme stranden in het zuiden, of het frisse groen opzoeken in het noorden."

Bas is niet de enige op Tenerife. "Het wemelt hier van de digital nomads. Ik zocht mensen met dezelfde mindset als ik: voorlopig nog niet settelen, lekker in het buitenland werken en genieten van het leven. Die vond ik hier in overvloed. Contact leggen gaat hier heel makkelijk. Toen ik net op het eiland was, leerde ik mensen kennen in een bar. Zij voegden mij toe aan een groepsapp met andere digital nomads van Tenerife, met op dat moment twintig leden. Dat zijn er nu meer dan 250 en dat aantal groeit nog steeds."

Avondklok vanaf 22 uur

Ook op Tenerife zijn coronamaatregelen, al merkte Bas hier tot voor kort weinig van. "In augustus, toen ik hier kwam, was er weinig aan de hand. Horeca kon openblijven tot 1 uur en verder waren er weinig restricties. Sinds een aantal weken is er een avondklok vanaf 22 uur, maar de horeca is tot die tijd nog gewoon open. Wel moeten we buiten zitten – met maximaal vier personen aan een tafel – en is overal een mondkanpjesplicht."

Het valt Bas op dat er op Tenerife strenger wordt gehandhaafd dan in Nederland, als hij de nieuwsberichten moet geloven. "Om 1 uur de bar dicht, betekent daar ook echt om 1 uur dicht. 5 voor 1 staat er ME voor de deur. Doe je moeilijk, dan moet je direct mee. Geen mondkapje op? Meteen een boete. Door die strenge handhaving voel ik me hier veilig."

Plannen om terug naar Nederland te komen, heeft Bas niet. Verre van zelfs. "Ik heb in Nederland echt helemaal niks te zoeken, behalve mijn vrienden en familie. Ook voel ik me er niet schuldig over, want toen ik hierheen vloog gingen veel mensen met het vliegtuig op vakantie. Heel Europa was nog geel. De dag dat ik vertrok werd Tenerife oranje. Even twijfelde ik, maar ik ben toch gegaan en dat bleek een heel goede keuze. Amsterdam liep over van de mensen."

Met z'n zessen in een villa

Ongeveer iedere maand verplaatst Bas zich over het eiland – en woont hij in allerlei soorten accommodaties. "Nu deel ik een groot appartement met iemand anders. We betalen 720 euro per persoon. Een paar maanden geleden zat ik in een villa met vijf anderen." Of hij dan niet bang is besmet te raken? "Ik ben me ervan bewust dat mensen op Tenerife ook corona hebben, maar ik ben er zelf niet bang voor. Toen we met z’n zessen in die villa zaten, zorgden we dat mensen van buitenaf niet te dicht in onze buurt kwamen."

Terug naar Nederland klinkt voor Bas nog ver weg. "Het liefst ga ik eerst naar Azië of Zuid-Amerika, maar dat gaat gewoonweg niet. In de lente hoop ik meer te kunnen reizen: Oekraïne staat nog hoog op mijn lijstje. Dan kan ik wel even langs Nederland. Ik moet mijn rijbewijs nog verlengen en dan maak ik graag gebruik van de gelegenheid om mijn familie en vrienden te bezoeken. Behalve dat heb ik er weinig te zoeken en zet ik mijn avontuur snel weer elders voort."

'Ik voel me absoluut niet schuldig'

Mascha Mooy (41) zet haar burnout-praktijk voort op Ibiza.

Mascha en haar man verhuisden eind november naar Ibiza. "Ik kan hier meer gefocust werken en de sfeer is een stuk beter dan in Amsterdam. We blijven sowieso tot eind april en misschien wel langer, afhankelijk van de coronasituatie in Nederland."

Dat Mascha nu op Ibiza zou zitten, had ze een paar maanden geleden niet verwacht. "Een vriendin vroeg mij advies over werken in het buitenland. Zij zou in maart 2020 naar Ibiza gaan, om vanaf daar te werken. Ik had toen totaal nog geen plannen om weg te gaan, maar zij inspireerde me. Ik vroeg mijn man of hij mee wilde en een maand later hadden we onze kat en koffers gepakt."

Amsterdamse prijzen 

Hun huis in Amsterdam werd onderverhuurd aan een vriend. "We wilden het eerst voor een half jaar proberen. Ik weet nog niet of ik volledig wil emigreren, maar tot nu toe bevalt het. Mijn man is IT'er en zijn kantoor is dicht vanwege corona. Ik heb een burnout-praktijk en doe nu ook al mijn calls online, dus we hebben geen reden om terug te gaan. Voorlopig mogen we elkaar toch niet fysiek ontmoeten."

Is het niet belachelijk duur om zo lang op Ibiza te zitten en leven? "Dat valt nu wel mee. We betalen voor het appartement waar we nu wonen zo’n 1.500 euro per maand. Dat is hetzelfde als in Amsterdam. Voor Ibiziaanse begrippen is dit heel voordelig. Zouden we dit appartement kopen, dan betalen we meer dan de 1,5 miljoen euro. In de zomer is de huur van dit appartement 4.500 per week."

Hoewel Ibiza bekend staat als party-eiland, valt er nu weinig te feesten. "In de kerstvakantie kwam een aantal toeristen hierheen om kerst en nieuwjaar te vieren, maar horeca en winkels zijn niet open. Je kunt wel naar het strand en het weer is een stuk beter dan in Nederland", zegt Mascha.

Mascha merkt dat het eiland steeds drukker wordt. De regels op Ibiza zijn dan ook sinds een paar dagen flink aangescherpt. "We zitten in lockdown, maar dat vind ik niet erg. Ik ontmoet nog steeds allemaal leuke Amsterdammers, wandel veel en heb eindelijk weer tijd om een goed boek te lezen. Ik ben het eiland aan het ontdekken op de fiets en het werken is heel fijn hier."

Schuldgevoel

Of ze zich niet schuldig voelt tegenover andere Nederlanders? "Absoluut niet. Het is aan iedereen de keuze om te doen wat ze zelf willen. Voor mij is dit een logische overweging. Het is goed voor mijn gezondheid en ook voor die van mijn man, die last heeft van winterdepressies. Daarnaast is de kans op besmetting op Ibiza juist kleiner dan in Nederland. In Amsterdam liep ik constant tussen het winkelend publiek, terwijl ik hier veel ruimte heb en constant in de buitenlucht ben", zegt de zonaanbidster.

Als tip aan andere mensen wil Mascha meegeven: "Ga, als je het gevoel hebt dat dit iets voor je is. Niet voor een weekje vakantie natuurlijk, wel echt voor langer. Bereid je voor. Kijk vooraf goed of je er ook echt kan werken. Staat Ibiza op je lijstje? Leuk! Maar besef dat de wifi vaak trager is in het buitenland. Belangrijk: vraag jezelf af wat je uit zo’n trip wil halen."