Zij vonden een huis zonder de hoofdprijs te betalen: 'De brief gaf de doorslag'

'Je moet razendsnel beslissen'

Cora Hollander (31) wist binnen twee weken (!) een appartement te vinden, en dat in Utrecht. Een persoonlijke pitch aan de verkopers speelde een rol.

"Ik had me erop ingesteld dat mijn zoektocht weleens een jaar zou kunnen duren en dat ik eerst 38 keer teleurgesteld zou worden voordat ik een huis zou vinden. Ik ben precies die vrijgezelle starter op de woningmarkt die niet genoeg verdient om te kunnen concurreren met stellen of investeerders, dus ik zag het somber in. Mijn plan was aanvankelijk om nog even af te wachten tot de markt een beetje zou afkoelen, maar dat gebeurde zelfs in 2020 niet. Toen heb ik toch maar de stap gezet. Hoe? Ik heb allereerst een aankoopmakelaar in de arm genomen, al was ik daar sceptisch over – maar zonder kom je er haast niet tussen. Daarnaast heb ik me heel goed voorbereid: wat zijn mijn minimale eisen? Wat kan ik financieel?"

"Ik wilde op maximaal 20 minuten fietsafstand van het Centraal Station zitten, minstens twee kamers hebben en minimaal 40 vierkante meter. Als dat niet onderhandelbaar is, hoef je nauwelijks meer te twijfelen of iets de moeite waard is. De makelaar heeft me daar goed in opgevoed. Je moet razendsnel beslissen. Mijn aankoopmakelaar stuurde huizen een dag voordat ze op Funda kwamen door, en dan was het zaak daar direct op te reageren. Als je niet kunt gaan kijken op het toegewezen tijdslot, heb je pech. Na de bezichtiging moet je meteen een bod neerleggen. Ik kon snel beslissen omdat ik van tevoren goed mijn financiële huiswerk had gedaan. Op het moment zelf hoef je jezelf dan alleen nog maar af te vragen: wil ik hier wonen, en wat is het waard?"

"Ik heb uiteindelijk drie appartementen bekeken. Een ervan lag op een kwartier fietsen van het station, had drie kamers en was 70 vierkante meter. Perfect. Ik bezocht het in de middag, bracht in de namiddag een bod uit – 30.000 euro bovenop de vraagprijs – en in de avond was ik al met 15.000 euro overboden, zonder voorbehoud van financiering. De volgende dag trok de koper zich toch terug. Op aanraden van mijn makelaar had ik een persoonlijk verhaaltje bij mijn bod gezet. De verkopers waren een stel van mijn leeftijd en ik had gezien dat ze muziekinstrumenten in huis hadden staan. Ik zing zelf, dus dat was een mooi haakje. Ik schreef ze onder meer dat ik de muziekkamer in ere zou houden. Dat heeft echt geholpen, bleek achteraf."

'Meer dan alleen maar een bod'

"Het ging uiteindelijk tussen mij en een investeerder, maar de verkopers gunden het mij. Zelfs in een overspannen markt als nu in Utrecht kan het dus toch de moeite zijn om een persoonlijk tintje te geven aan je bod. Je moet heel flexibel zijn, gelijk reageren en op komen draven wanneer er een plekje voor je is. Ik heb dat nu maar twee weken hoeven doen, maar het lijkt me heel taai als je dat maanden moet volhouden.

Mijn tips: stap pas in het biedingsproces als je zelf heel goed bent voorbereid, zodat je weet waar je 'ja' tegen wil zeggen en hoe rekbaar je budget is. En als de verkopende partij een particulier is, kan het echt helpen om te laten zien dat je meer bent dan alleen maar een bod. Dat kan net even het verschil maken."

'Misschien blijken we hier ook weer pioniers'

Tine van Wel (38) en haar gezin kregen in oktober de sleutel van hun nieuwe huis, dat ze kochten voor 70.000 euro ónder de vraagprijs. Haar geheim? Ze kochten een huis dat al meer dan een jaar te koop stond, in een buitengebied.

"Ons eigen huis verkochten we met een enorme overwaarde, terwijl we zelf flink wat van de prijs van ons nieuwe huis wisten af te krijgen. Hoe dat kan? We zijn terugverhuisd naar onze roots in het buitengebied van Noord-Holland. Niet heel veel mensen willen wonen in the middle of nowhere, het huis dat we kochten stond al ruim een jaar te koop. We waren al drie jaar op zoek toen we erop stuitten."

"We woonden in Zaandam, in een leuk straatje met dijkhuisjes. Heel gewild en we hadden het er ontzettend naar ons zin, maar het werd te klein voor ons vijven. Nu hebben we een hectare grond, twee schuren en een eigen voedselbos: we hebben 500 fruit- en notenbomen geplant. Het is hier wel even wat ruiger en afgelegener dan waar mijn man en ik vandaan komen; we moeten iedere dag 8 kilometer rijden naar het dorp om de kinderen naar school te brengen – in Zaandam deed ik dat lopend. Maar daar staat tegenover dat we ons huis voor een mooie prijs hebben kunnen kopen."

Niet het mooiste huis van de straat

"Het is niet het mooiste huis van de straat, we zijn er een jaar lang langsgereden zonder erop aan te slaan, maar ineens viel het kwartje en zagen we de potentie van deze plek. Toen we belden konden we gelijk komen. We legden gelijk een bod neer, 70.000 euro onder de vraagprijs. Dat werd al snel geaccepteerd.

Ons eigen huis verkochten we voor 380.000 euro, terwijl we het tien jaar geleden kochten met een hypotheek van 206.000 euro. Iedereen verklaarde ons destijds voor gek toen we vanuit Amsterdam naar Zaandam verhuisden; wat moesten we daar nou? Nu willen veel mensen daarheen. Als we straks hier in het buitengebied ook weer pioniers blijken te zijn kunnen we dit hele perceel voor veel meer geld verkopen. Maar voorlopig zijn we daar niet mee bezig. We zijn er ontzettend blij mee."

'Dit voelt als een lot uit de loterij'

Christian (37) (achternaam bekend bij de redactie) vond met zijn gezin via een makelaar een huis dat nog niet op Funda stond. Doordat ze zonder voorbehoud van financiering konden bieden, kozen de verkopers voor hen.

"Bij het eerste huis waar we gingen kijken was het gekkenhuis. Dertig bezichtigingen stonden er ingepland, en dat waren er vast nog veel meer geweest als de makelaar er geen limiet aan had gesteld. Wij zagen al gebeuren dat er boven de vraagprijs zou worden geboden en dat was dat huis gewoon niet waard.

Bij een makelaar schreven we ons in als woningzoekende. Zo hoorden we in een appgroep over woningen nog voordat ze op Funda kwamen te staan. Een soort ouderwetse mailinglist, maar dan op WhatsApp. Die service schijnen meer makelaars aan te bieden, dus dat is alvast een tip."

"Eén van de huizen die daar werden gedeeld, sprak ons erg aan. We gingen kijken en brachten een bod uit: 10.000 euro boven de vraagprijs, zonder voorbehoud van financiering. Dat laatste was uiteindelijk de reden dat we 'wonnen', kregen we terug. Want we waren wel iets overboden. We hebben ons niet laten meeslepen in de gekte en zijn blij dat we niet de hoofdprijs hebben betaald."

Waanzinnige bedragen

"Het voelt wel als een lot uit de loterij. Als we dit huis niet hadden gevonden, denk ik dat we nog lang aan het zoeken waren geweest. We wonen in een dorp in de buurt van Rotterdam en je merkt ook hier al dat huizen weggaan voor waanzinnige bedragen. Een ander huis waarin we geïnteresseerd waren werd verkocht voor 60.000 euro boven de vraagprijs, terwijl het echt niets bijzonders was.

Ons eigen huis staat nog niet te koop, maar bij de verkoop ervan zal het bod uiteindelijk leidend zijn denk ik. Ik heb bij de bezichtigingen wel alvast een plekje beloofd aan iemand die op Facebook zette dat ze een woning zocht in onze buurt en er steeds maar niet tussen kwam. Dus zoiets kan ook helpen als je een huis zoekt: maak het kenbaar, je weet nooit wat het oplevert."

'Hun zoontje heeft ook een beperking. Dat heeft de doorslag gegeven'

Shirin van Rooijen (35) woont sinds een paar weken met haar gezin in een nieuw huis in Utrecht. Om hun kansen te vergroten, schreef ze een brief aan de verkopers.

"Van de zomer begon het te kriebelen. Onze woning werd een beetje te krap voor ons gezin, met onze zoon van 8 die in een rolstoel zit en steeds grotere spullen nodig heeft. Veel haast om weg te komen hadden we niet, maar het kon geen kwaad om onze oren en ogen open te houden, vonden we.

Uiteindelijk kwam ons nieuwe huis gewoon op ons pad, we hebben niet eens echt gezocht. We hadden hele specifieke wensen, omdat onze zoon beneden moet slapen en het huis aangepast moet zijn. Dat hadden we mensen laten weten. Een van onze zorgverleners had ook in het huis gewerkt van de mensen van wie we ons nieuwe huis hebben gekocht en zag op Facebook dat het te koop stond; zij attendeerde ons erop. Dat was vóórdat het op Funda stond."

"We waren niet de enige geïnteresseerden; er werden 15 biedingen uitgebracht. Wij brachten een mooi bod uit, flink boven de vraagprijs, en schreven daarbij een brief aan de bewoners. Zij hebben ook een zoontje met een beperking, ik denk dat dat de doorslag heeft gegeven om ons het huis te gunnen. Ik weet dat ze een paar hogere biedingen hebben gekregen, maar toch voor ons hebben gekozen. Heel fijn. 

Ons oude huis waren we binnen een week kwijt. We zijn voor het beste bod gegaan. Zonder die brief, het goede bod en onze aankoopmakelaar hadden we nu waarschijnlijk nog in ons oude huis gewoond. Het heeft ook zeker geholpen dat we anderen lieten weten dat we op zoek waren, dat zou ik iedereen aanraden. Via-via werkt toch altijd het fijnst."