Kim: 'Toen zijn moeder overleed, stierf ook onze relatie'
Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. Deze week: na zes jaar wachten zag Kim (42) in dat haar minnaar maar beter bij zijn vrouw kon blijven.
"Het was zielsliefde, zei hij. We hadden net voor de derde keer een punt achter ons wervelend samenzijn gezet en deze keer krabbelde hij terug. Met zijn verhaal over deze voorbestemde liefde, waarbij het idee is dat de onwaarschijnlijk sterke band tussen twee mensen terugvoert tot de oorsprong, en doorspekt is van lessen die je volgens het universum nog te leren hebt, gingen we samen op ontdekkingstocht. Dus daarom konden we elkaar niet loslaten, en daarom doet de liefde ook vaak zo’n pijn.
Ik slikte het verhaal als zoete koek, al lang blij dat hij weer terug was. Opmerkelijk wel, voor een tamelijk nuchter type als ik. Maar ja. Hoop doet leven. Wat ik bij hem voelde, had ik nog nooit gevoeld. Niet qua liefde, niet qua seks en niet qua verdriet. Dat moest dus wel iets betekenen."
"We ontmoetten elkaar op een feest, waar ik danste en hij DJ’de. Ik lag in scheiding en was voor het eerst in zestien jaar weer op de buitenwereld gericht. En op plezier maken. Voelde me sterker dan ooit en haalde, als ik m’n moeder mag geloven, halverwege de dertig mijn pubertijd in. Hij was elf jaar ouder dan ik en zag er verrassend jongensachtig uit. Fonkelende pretogen, grote glimlach en lekker dominant. Hij zoende me midden op de dansvloer en aan het eind van de avond trok hij achter de toiletblokken ook al zijn andere kunsten uit de kast. De volgende dag belde hij en ging het feest der bewondering door.
Tussen neus en lippen door vertelde hij dat hij wel een gezin had, maar dat hij vrij was om zijn eigen keuzes te maken. Die vrijheid, daar sloeg ik wel op aan en hup: onze affaire was geboren. Een jaar lang hadden we seks in de natuur, in zijn auto, op zijn kantoor, op mijn kantoor en af en toe in een hotelkamer. Ondertussen appten we de hele dag door en belde hij vanuit de auto wanneer hij van de ene klant naar de andere reed. Ook al was ik aan het werk, ik nam altijd op. In september ging hij een paar dagen naar een beurs in Londen, en ik vloog hem achterna. Hij deed een paar bezoekjes en de rest van de tijd vierden we samen vakantie. Dit was het leven! Ik voelde me rebels, begeerd en volstrekt gelukkig."
Te veel liefde voor net-niet-relatie
"Naarmate we elkaar beter leerden kennen, gingen we van elkaar houden. En daarmee werd het afscheid nemen na een doldwaze date iedere keer moeilijker. Toen ik in mijn eentje een week naar New York ging, belde hij me elke dag. Op het vliegveld belde hij me weer, duidelijk aangeschoten. Hij vertelde hoe dol hij op me was, en dat het ondanks dat nooit echt iets zou kunnen worden tussen ons.
Ik zag dat anders en midden in een gesprek vol liefdesverklaringen van beide kanten, gaf hij de telefoon door aan een vriend. Voor de grap zei hij, maar ik heb de hele terugvlucht diepe paniek gevoeld. Wat als die vriend zijn mond voorbij zou praten? Wat als hij, eenmaal nuchter, spijt zou krijgen en het contact zou verbreken?"
"Op dat moment realiseerde ik me voor het eerst dat ik te veel liefde stopte in een net-niet-relatie en een paar dagen later maakte ik het uit. Ik blokkeerde hem op alle mogelijke kanalen en ging door met mijn leven. Althans, dat probeerde ik. Na drie weken werd ik echter gek van verdriet en stuurde ik toch weer een berichtje. We appten altijd via een speciale, verborgen app, dus het duurde een paar dagen voordat hij het zag.
En toen was het bal. Hij belde weer en wilde me zien. We wandelden door ons bekende bos bij Breukelen en bogen het gemis om naar een intens weerzien. 'Worden we samen oud?' vroeg hij. En ik knikte. 'Ik wil met je trouwen en een kind van je', zei hij. Dat kind hoefde dan niet zo, maar op de rest zei ik volmondig 'ja'. Deze knappe, stoere, grappige man wilde ineens alles met mij!"
Met goed fatsoen een volgende stap
"Hij moest het wel goed regelen thuis, vonden we allebei, dus ik gaf hem die ruimte. En stond als ervaringsdeskundige paraat om hem alle hulp en liefde van de wereld te geven. Na kerst zou hij het zeggen, of nee, nog één jaar rond wilde hij alles doen met zijn gezin. Nee, nee, het voelde nog niet goed, zijn dochter moest op de middelbare school zitten. Dan zou het kunnen. Hij ging steeds meer twijfelen, maar dat deed niks af aan zijn gevoelens voor mij. Zijn dochter moest achttien zijn, dan had hij de opvoeding volbracht en kon hij met goed fatsoen een volgende stap zetten. Een klassieker in alle toonaarden natuurlijk, maar ik geloofde maar wat graag dat het bij ons echt anders was."
'Na nog een paar break-ups werden we alleen maar verslaafder aan elkaar.'
"We zagen elkaar inmiddels zo’n 15 uur per week en gingen zelfs samen op vakantie. Hij kocht 'voor ons' een hippe caravan, waarmee we op alle mogelijke surfspots van Zeeland hebben gelogeerd. Ik voelde en merkte hoeveel hij van me hield en na nog een paar break-ups werden we alleen maar verslaafder aan elkaar. En toen hij met dat zielsverhaal kwam, leken we ons allebei zonder worsteling te schikken in ons lot. Die zielsliefde werd een lapje om de pijnlijkste conclusies mee te sussen.
Ieder jaar met kerst, elkaars verjaardag en zijn trouwdag sputterden we wat en na een week kwamen we altijd weer samen. En ondertussen lieten de scheurtjes zich nooit meer helemaal lijmen. Even leken we hechter dan ooit, maar het wantrouwen groeide. Hij dacht dat ik met andere mannen rommelde en ik zag steeds beter hoe hij nog volop investeerde in de relatie met zijn vrouw. Hoe kon hij de grote dingen des levens met haar blijven doen, als ik zijn voorbestemde zielsliefde was? Maar zoals altijd, trok een van ons het lapje weer tevoorschijn als er een definitief afscheid dreigde."
"Ik nam mezelf voor dat ik écht zou gaan als hij met zijn vrouw een nieuw huis zou kopen. Zo’n handtekening onder een nieuwe toekomst zou de druppel zijn. Deed ‘ie niet natuurlijk. Ondertussen bleven we elkaar maar vertellen hoe bijzonder onze liefde was en dat we elkaar echt nooit zouden verlaten. En toen werd zijn moeder ziek. Ze had nog een paar maanden in het vooruitzicht en ineens stond ik letterlijk buitenspel. Hij vroeg mijn steun, klaagde zelfs dat ik er niet genoeg voor hem was als ik een telefoontje miste en ondertussen zag ik vanaf de zijlijn hoe sterk hij op zijn vrouw leunde en hoe lief ze voor hem was. En ik voelde diep van binnen: deze man is echt gelukkiger als hij bij zijn vrouw blijft."
Geen plaats voor mij
"Wat wij deelden was aandacht, begeerte, plezier en lust. Maar geen liefde. Voor mij was er geen plaats in de kerk. En geen plaats op zijn bank bij de borrel nadien. Op het moment dat hij het diepst in zijn verdriet zat, kon ik helemaal niks met dat universum en die zielsconnectie. Ik huilde omdat de arm om zijn schouder niet de mijne was, nog meer dan om zijn pijn die ik ook voelde. En zo realiseerde ik me dat met het overlijden van zijn moeder, ook onze relatie stierf."
De naam Kim is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Gezocht: Liefdeslessen
Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Of heb je juist ontdekt dat je door niks meer te eisen uiteindelijk dichter bij je lief bent dan ooit? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.