Liefdesles

'Ik verliet mijn man voor 'n eikel en haalde daarbij de kinderen door de shit'

Door Hanneke Mijnster··Aangepast:
© Annet van den Ende 'Ik verliet mijn man voor 'n eikel en haalde daarbij de kinderen door de shit'
RTL

Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. Dat de liefde komt wanneer je haar niet verwacht weet Sinead (45), wier excuusteckel haar na een stormachtige relatie aan een bijzonder fijne relatie hielp.

"Mijn leven kabbelde prima voort met een fijn gezin en een prima baan, toen ik ongeremd verliefd werd op een vrije geest. Het was heel leuk en grappig en gezellig, en ik dacht: dit is het helemaal. Ook al betekende dit dat ik moest scheiden: ik kon niet anders.

Kwam ik even van een koude kermis thuis zeg. Al na een paar maanden riep hij dat ik hem niet kon laten sterven zonder kind, maar vanaf het moment dat ik zwanger was, kwam hij zijn bed niet meer uit. Hij werd depressief en psychotisch, ging midden in de nacht iedereen uit zijn contactenlijst bellen met zware verhalen en speelde heftige pianomuziek. Zat ik daar met drie kleine kindjes. De verantwoordelijkheid voor zijn levensgeluk gooide hij volledig op mijn bord. Dit kon echt niet meer. Hij moest weg."

Sanja: 'Ik viste naar wat er was tussen ons, maar hij hapte niet'
Lees ook

Sanja: 'Ik viste naar wat er was tussen ons, maar hij hapte niet'

"Twee jaar later zag ik in dat ik een hele leuke man had verlaten voor een eikel en daarbij mijn kinderen door een berg shit had gehaald. Het doet nog pijn als ik eraan denk. Ik heb geprobeerd om de strubbelingen zo goed mogelijk weg te houden bij de kinderen. Regelde alles, maakte lunchpakketjes en ging zo veel mogelijk met ze op pad. Alles om maar niet te laten zien dat het echt niet leuk was.

Nooit eerder hoefde ik zo duidelijk grenzen aan te geven als toen, dat heb ik echt moeten leren. Ik vond altijd dat overal wel een mouw aan te passen was. Nu moest ik voor het eerst zeggen dat hij echt ergens anders moest gaan wonen."

Rommelige tijd

"Het kostte wel even tijd om in te zien dat dit geen fase was, en ook om uit te kunnen leggen aan bijvoorbeeld mijn zus en beste vriendin wat er nu precies aan de hand was. Uiteindelijk is dat gelukt en ging mijn vriend ergens anders wonen. Vanaf dat moment kon ik weer terug naar de basis.

De meiden en ik zijn nu juist hechter met elkaar, gelukkig, maar het is een rommelige tijd geweest. De oudste vond hem meteen al niks, de middelste was wel aan hem gehecht en mist hem ook en de jongste groeit nu ook op in een gebroken gezin. Dat vind ik heel jammer. Dat is ook de reden dat ik niet met mijn nieuwe vriend wil samenwonen totdat mijn kinderen groot zijn."

"Want die is er, een nieuwe liefde. Totaal onverwacht. In het bouwen aan die basis besloot ik een hond te kopen, omdat ik had gelezen dat ze warmte, gezelligheid en structuur brengen en dat dat goed is voor kinderen. Het werd een teckel, die vier keer per dag uit moet.

Tijdens een van die rondjes in het bos achter mijn huis liep ik een man tegen het lijf, met een hond en een glimmend paars shirt. Ik was helemaal murw geslagen van de liefde en teleurstellingen en dacht: nooit meer een man voor mij."

Verliefd na zeven dagen quarantaine

"Maar goed, ik keek naar zijn shirt en we raakten aan de praat en niet veel later zocht hij contact via alle sociale kanalen. We appten af en toe, en hadden echt een klik. Niks geils, gewoon menselijk. Na een maand of drie kwam ik terug van wintersport en hadden we allemaal corona. Toen belden we iedere dag van elf uur ‘s avonds tot zes uur ‘s ochtends.

Het werd een soort Sleepless in Seattle in de polder, en na zeven dagen quarantaine waren we helemaal verliefd. Met hem is het vertrouwd maar nooit saai. Hij zegt me elke ochtend goedemorgen en wenst me elke avond welterusten zonder enig gedoe."

"Wat een verademing. In mijn vorige relatie was veel negativiteit en was van die oorspronkelijke aantrekking nog maar weinig over, het was continu aantrekken en afstoten, waardoor je de hele tijd met je relatie bezig bent. Nu zijn we gewoon. Of nou ja 'gewoon', ik heb daarin wel de vertaalslag voor mezelf moeten maken: dit is dus goed.

Eerder voelde ik me thuis bij een man die niet oké voor me was, nu moest ik mezelf toestaan om te vertrouwen op de goedheid van deze man. Iemand die wel lief en warm en oprecht geïnteresseerd is in mij. Dat kostte wel even tijd."

Moeilijk spanningsveld

"Die basis die staat nu, en mijn nieuwe liefde geeft me die ruimte. De meiden krabbelen op en gaan naar therapie, en dat helpt. Ook met mezelf ben ik in het reine. Het is een moeilijk spanningsveld. Aan de ene kant wil je jezelf kunnen ontwikkelen en snap ik nog steeds wel waarom ik destijds die spontane liefde een kans gaf.

Aan de andere kant hebben mijn kinderen daar veel last van gehad en die verantwoordelijkheid moet ik dragen. Door schade en schande ben ik wijzer geworden, en eindelijk voel ik weer vertrouwen. Alles komt goed."

De naam Sinead is een gefingeerde naam. Haar echte naam is bekend bij de redactie. 

Gezocht: Liefdeslessen 

Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.

Lees meer over
LiefdeslesRelatieGezinEchtscheidingDepressieHond