Peggy voelt liefdesverdriet om verloren vriendschap: 'Droom nog over haar'

"Ieder jaar gingen we wel een keer met elkaar op vakantie, kort of lang, en deelden we alles over ons liefdesleven met elkaar. En nu is het oorverdovend stil. Kleine strubbelingen en drukke agenda’s, verdrietige periodes en misschien wel gewoon het leven hebben ertoe geleid dat we elkaar niet meer opzoeken. Ik weet niet wat ik ermee aan moet."

"Lies en ik waren dansmaatjes. Eerst collega’s, toen feestvriendinnen en daarna 'besties'. Althans, Lies was mijn beste vriendin en ik was iemand uit haar belangrijkste kring. We belden elke dag, appten minstens zo vaak en aten elke maand wel een paar keer samen. 

Zeker wanneer we allebei single waren, deelden we lief en leed. Dateverhalen, twijfels en peptalks. Hoe eerlijker, hoe beter. Ook praktische zaken. We deden geregeld van die stelletjesdingen met elkaar, zoals naar de bouwmarkt gaan en onderhandelen wanneer een van ons een nieuwe auto kocht. We hadden een goed huwelijk zo samen, maar dan zonder de seks." 

Volle agenda's en verdriet

"Lies was er voor me, op alle belangrijke momenten. Totdat ze dat ineens niet meer was. Of ineens, het ging geleidelijk. Afspraken werden vaker afgezegd en steeds minder gemaakt. Belletjes beantwoorden we soms pas dagen later, waarbij we eerst onze volle agenda opsomden en daarna pas tot de persoonlijke dingen en gezelligheid kwamen. 

Zo anders dan eerst, toen we soms al de slappe lach kregen terwijl we alleen nog maar opnamen. Op een gegeven moment kampten we allebei met verdrietige omstandigheden en in plaats van op elkaar te leunen, keerden we naar binnen en werd het ieder voor zich."

"Daarna leek het onmogelijk om de weg terug weer te vinden. Wat we deelden is er gewoon niet meer, zoals in een liefde de realiteit je gevoel ook kan inhalen. Alleen loste ik dat altijd op met opnieuw daten, en leuke dingen doen. En juist dat lukt me nu niet. 

Andere vrienden heb ik genoeg, maar ik mis nog steeds wat ik met Lies deelde. Ik voel me een tuttebel als ik toegeef dat het me pijn doet. Mijn vriendinnen weten het wel, mijn vriend ook, maar ik maak er liever niet te veel woorden aan vuil."

Goedmaakactie

"Soms droom ik nog over haar. Dat ze me belt om alles uit te praten, met bloemen op de stoep staat en zegt: 'nu is het genoeg geweest'. Maar meer dan een sporadische like op Instagram is er niet meer. 

Zelf doe ik ook niks. Geen goedmaakactie, of grote sorry, omdat er feitelijk niks bij te leggen is. De band die we hadden is verdwenen en die mis ik, maar je kunt niet meer terugkeren naar wat er niet meer is. Niet alles is maakbaar, hoe graag we dat soms ook willen."

"Ik wist niet dat ik ook liefdesverdriet kon voelen om een verloren vriendschap. Al vind ik het ook een beetje potsierlijk om het als zodanig te omschrijven. Alle stadia ben ik doorgegaan: verdriet, ongeloof, boosheid en acceptatie. Nu ben ik bij rouw. 

Het was mooi wat we hadden, de afgelopen jaren. De plekken die we hebben gezien, de lessen die we elkaar hebben geleerd. Ik kon met niemand zo hard lachen als met haar. 'Koester de mooie tijd', zei mijn vriend laatst, en hij heeft gelijk."

Uitgedoofd

"Sommige mensen lopen een tijdje mee op het pad van je leven, anderen jarenlang. Ik was ervan overtuigd dat Lies tot die laatste categorie behoorde. 

Misschien is dat ook wel de kern van het probleem: misschien heb ik die lieve Lies voor lief genomen en nu zijn we uitgedoofd. Dat is jammer, maar wat was het fijn dat ze er was."

Gezocht: Liefdeslessen 

Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.