De fatbike kent geen middenweg: je bent of groot fan of je haat 'm intens
Geen fatbikes meer voor jongeren onder de 14 jaar én verplicht een helm op. Deze week stemde een Kamermeerderheid voor deze strengere regels voor het gebruik van dit populaire maar niet bepaald geliefde vervoersmiddel. RTL Nieuws-redacteur Lisanne van Sadelhoff probeert te verklaren waarom dit bericht zoveel losmaakte bij de lezers.
Mensen die niet op een fatbike rijden, hebben één gemeenschappelijke vijand: mensen die wél op een fatbike rijden. Na enig gesteggel in de Tweede Kamer is deze week eindelijk de kogel door de kerk: de Kamer stemde vóór een minimumleeftijd van 14 jaar en een helmplicht.
Dat deden de politici tegen de wens van minister Barry Madlener in. De PVV’er stelde dat de regels juridisch geen stand zouden houden. De reageerders op Facebook stelden dat Madlener 'gewoon voor zijn eigen coupe vreest als die helmplicht er komt'.
De fatbike is een beetje te vergelijken met koriander. Of je bent er een ontzettend groot fan van, of je háát het vanuit de grond van je hart. Een tussenweg is er niet.
Het zijn vooral de haters die nu van zich laten horen. 'Levensgevaarlijk', klinkt het – waarna vaak een persoonlijk bijna-ongeluk wordt beschreven om die mening kracht bij te zetten. 'Ik kon op een haar na remmen', schrijft iemand. 'Ik ben aan de zijkant geraakt, kon gelukkig nog zonder schrammen opstaan.'
De pest van deze tijd
Het algemeen geschetste probleem van de 'pest van deze tijd', zoals iemand de fatbike noemde: je hoort ze niet aankomen, terwijl ze megasnel zijn, en door het stoere uiterlijk zijn het vooral jongeren die erop rijden – en dan vrij roekeloos en onbesuisd. 'Giftige combinatie', schrijft iemand. En: 'Die frontale kwab is nog niet ontwikkeld en dus moeten wij die tieners tegen zichzelf in bescherming nemen.'
Aanpakken, is het devies van velen. 'De pannenkoeken op de illegale modellen gewoon hun bike innemen. Het zijn geen fietsen meer maar verkapte brommers.'
Maar 'aanpakken' is voor sommigen mosterd na de maaltijd. 'Ik ben niet blij met die fatbikes', schrijft iemand, en daarna: 'en mijn verbrijzelde onderbeen ook niet.' Iemand anders: 'Mijn kat is aangereden door mijn buurmeisje op een fatbike. Beiden lagen te schreeuwen op straat, het was zo naar – allemaal door die kutfatbike.'
Boel bezorgdheid
De ernst van dergelijke berichten verklaart ook meteen al het commentaar op dit fietstype en de bestuurders ervan. Achter de haat voor de fatbike zit vooral een boel bezorgdheid, afkomstig uit een goed hart. 'Ik zag vandaag een jochie op zo’n ding, kijkend op zijn telefoon, hij ging sneller dan ik op mijn brommertje. Ongelooflijk, ik durfde haast niet te kijken hoe hij het kruispunt overstak.'
Fatbikes blijken in een bepaald opzicht dan toch anders dan koriander: koriander kost geen ledematen of levens, de fatbike is daar wél toe in staat.