Marijn werd 10 jaar geleden verlaten door de moeder van zijn kinderen: 'Ik ben nog steeds pissig'

Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. Tien jaar geleden vertrok zijn vrouw en sindsdien heeft Marijn (51) de liefde niet meer gevonden. Is het een kwestie van willen of van durven? "Soms vrees ik dat ik nog steeds boos ben."
"Een bericht van de bank drukte me weer even met de neus op de feiten. Mijn hypotheek loopt af, dus ik moet bijtekenen. Een confronterend moment, want dat betekent dus dat het tien jaar geleden is dat het vloerkleed onder mijn voeten vandaan getrokken werd.
Na vier jaar huwelijk en zestien jaar samen zei mijn vrouw dat ze alleen verder wilde. Weg mooi gezin, weg fijn huis, weg basis. Ik was verbaasd, verbijsterd zelfs, want ze had me nooit laten weten dat ze niet gelukkig was."
"Het liep niet zo lekker op dat moment, zoals dat in iedere relatie wel eens is, maar dat vond ik ook niet vreemd met drie kinderen, twee banen en een koophuis met gebreken. Maar we fixten het en we deden het samen. Dat ze ineens koos voor alleen en niet meer voor ons voelde als verraad. Waarom wilde ze niet voor ons vechten?"
Onderweg naar nieuw geluk
"Het was me meteen duidelijk dat de deur potdicht zat. Er viel niks meer te proberen of te repareren, zij wilde weg en voor zichzelf gaan. We hadden geen ruzie, maar ik was wel kwaad. Heel kwaad. Voor de kinderen heb ik me grootgehouden en inmiddels hebben we een fijn co-ouderschap en gaan we weer goed met elkaar om. Daar ben ik trots op.
Ik kocht een huis in de buurt en zette de rente voor tien jaar vast. Dat leek me lang genoeg, want wie weet hoe het leven nog zou lopen. Nu voelt die administratieve keuze ineens toch confronterend. Kennelijk heb ik dit huis lang als tussenhuis gezien. Een tijdelijke situatie, onderweg naar nieuw geluk. Nu woon ik er nog steeds en is er geen sprake van verhuizen. Of van samenwonen, zelfs niet van een nieuwe liefde."
"Tot een echte verbinding kwam het nooit. Ik merk dat ik mijn hart niet meer zomaar openstel voor iemand."
"Ik heb wel wat vrouwen ontmoet en dates gehad, maar nooit kwam het tot een relatie. Mijn ex was een jaar later al verliefd en woont al jaren samen, dus onze kinderen hebben bij haar toch weer een gezellig gezinsleven.
Heel fijn voor ze, maar eerlijk gezegd vind ik het ook moeilijk. Ik voel me buitengesloten van mijn eigen gezin."
Even de bloemetjes buiten gezet
"Waarom het niet lukt met een nieuwe liefde? Geen idee. De eerste jaren moest ik er niet aan denken, ik was nog boos en had mijn handen vol aan de kinderen als ze bij mij waren en aan het oppakken van mijn leven in de nieuwe vorm.
Toen mijn ex haar nieuwe vriend kwam voorstellen, werd het korstje weer even open gepulkt. Daarna ben ik echt wel even de bloemetjes buiten gaan zetten. Maar tot een echte verbinding kwam het nooit. Het is gewoon ingewikkeld op deze leeftijd. Dates moet je toch om de kinderen heen plannen en ik merk ook dat ik mijn hart niet meer zomaar openstel voor iemand."
"Laatst vroeg een vriend die me al twee keer heeft proberen te koppelen of het een kwestie was van willen of van durven. Die vraag raakte me wel, want ik wil graag weer een partner, iemand om samen plannen mee te maken, die ik kan verrassen met een ontbijtje en de me vraagt hoe mijn dag was, maar ik voel er tegelijkertijd niks voor om weer helemaal ondersteboven te zijn. Ook niet van verliefdheid."
Liefdesbang of liefdesboos?
"Mijn leven loopt lekker nu, de kinderen gaan goed en ik geniet van de rust en de vrijheid. Ook al vind ik het soms te saai en te stil. 'Wil je dan niet geraakt worden?', vroeg die vriend, en ik zei meteen 'nee'. Ik wil alleen geraakt worden als het goed is, positief en opbouwend, maar zo werkt het natuurlijk niet.
Bang, noemde hij het. Liefdesbang, maar ik denk eigenlijk dat het boos is. Liefdesboos. Ik ben nog steeds pissig dat alles wat we hadden en het gezin waar ik mijn hart en ziel in had gestoken, is kapotgemaakt."
"Het is een boosheid waar ik niks mee kan, want mijn ex en ik hebben alles al uitgesproken en het is goed zo, maar die boosheid staat wel mijn nieuwe geluk in de weg.
Meestal lukt het me prima om mijn kop hiervoor in het zand te steken en me te focussen op vrienden en muziek, en andere dingen die me blij maken."
Zout in de wond
"En soms komt dat potje zout in de wond uit onverwachte hoek, zoals die brief van de bank.
Ik grijp deze kans wel aan. Mijn huis is geen tussenhuis meer, het is mijn huis. Ik ga mijn hypotheek verhogen en flink verbouwen, totdat het helemaal naar mijn zin is. En ik ga weer daten. De volgende tien jaar worden de mijne."
Gezocht: Liefdeslessen
Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.
Klik hier voor meer Lifestyle



