Hoe deze straat veranderde door PostcodeKanjer: 'Buurt socialer, jammer dat mensen verhuizen'

"Er zijn te weinig parkeerplekken", zegt Dennis van Doorn als hij de voordeur aan zijn strakke voortuin opendoet. Achter de dertiger spelen twee jonge kinderen, dus veel tijd heeft hij niet. Maar wat hem opviel: er zijn meer en grotere auto's in de straat gekomen.

"En de straat is socialer geworden. We maakten allemaal min of meer hetzelfde mee, dus dat maakt dat je makkelijker met elkaar praat. Het is ook een andere vorm van contact, en het gaat veel over toekomstplannen."

Auto en dakkapel

Eén van de nieuwe auto's komt van de buren. De ouders van Dennis' buurmeisje Femke Jacobs kochten een hybride auto. "Er zijn inderdaad meer auto's bijgekomen, maar ik kan nog steeds altijd parkeren", zegt Femke.

Haar ouders wonen al negentien jaar in het huis aan de Koningsweg. Dat de PostcodeKanjer op precies hun postcode viel, was een grote verrassing. Ze wonnen, na belastingaftrek, ongeveer 1,7 miljoen euro. 

Femke: "Het winnen is iets wat je altijd op tv ziet, maar nu ineens was het hier in de straat. Het duurde wel even voordat mijn ouders wisten wat ze met het prijzengeld wilden doen." Naast het kopen van de nieuwe auto lieten ze een dakkapel plaatsen.

Verhuizen

Het huis naast het gezin staat leeg: de voormalige buren Hans en Annelies, die meespeelden met twee loten, zijn verhuisd. "Het zijn oudere mensen die gelijkvloers wilden wonen. De huizenmarkt is overspannen, maar dankzij de prijs konden ze overbieden." De gelijkvloerse bungalow vonden Hans en Annelies in het Gelderse dorp Kerk-Avezaath en hebben ze volledig naar hun smaak verbouwd. 

"Mijn moeder wil ook verhuizen, ze wil een grotere tuin", vervolgt Femke. "Maar mijn vader vindt de tuin achter dit huis genoeg werk. Mijn moeder antwoordt dan dat ze iemand kunnen inhuren voor de tuin."

Dat er omwonenden verhuizen, vindt een oudere mevrouw die twee deuren verder woont en anoniem haar verhaal wil doen, jammer. Ze is het met Dennis van Doorn eens dat de buurt socialer is geworden. "Het is niet te geloven dat je zo'n prijs wint. Het is zo bijzonder en dat deel je met elkaar. Je maakt makkelijker een praatje en zegt elkaar daardoor vaker gedag. Ik vind het dus jammer als mensen weggaan uit de straat."

Zij en ook andere bewoners in de straat hebben een deurbel met een camera erin. Die is nieuw, beaamt ze. "De eerste paar dagen stonden er twee of drie jongens van 'goede doelen' aan de deur. En ook veel journalisten. Ik heb niet elke keer de deur open gedaan", zegt ze.

Ook in de voortuin van Leida de Jongh staat een tekoopbord. "De buren kunnen altijd koffie komen drinken", zegt de 70-jarige over haar aanstaande verhuizing. "Mijn kinderen en kleinkinderen hebben het er door de prijs niet slechter gekregen, en ik heb de kans genomen om naar een andere woning te gaan. Mijn man is een paar jaar geleden overleden en dat maakte me kwetsbaarder. Als je wat gaat mankeren, is een huis met een trap niet handig. Ik ga in een appartement gelijkvloers wonen", zegt ze.

Impact

Haar anonieme buurvrouw en andere bewoners spelen ondanks de prijs die ze al in ontvangst mochten nemen, nog steeds mee. "Maar ik hoef niet nog een keer te winnen", zegt de vrouw. "Ik gun het iemand anders. De prijs heeft zo'n impact. Mijn moeder zei altijd: je kan er pas over oordelen als je het mee hebt gemaakt. Vaak is het anders dan je je had voorgesteld."

Ben je benieuwd hoe groot de kans is dat je wint? Daarover schreef RTL Nieuws dit artikel, en onderstaande video: