Gepest op werk: 'Je wordt bang en depressief'
Maandenlang werd André Horstink uit Kampen gepest door zijn collega's. "Ik dacht dat pesten bij kinderen op schoolpleinen hoorde: dat is al erg genoeg. Maar ik had nooit verwacht dat het mij op mijn 50ste nog zou overkomen."
Morgen start de overheid met een campagne om pesten op de werkvloer uit de taboesfeer te halen. Het is een probleem dat onderschat wordt, zegt André Horstink, ambassadeur van Stichting Pesten op de Werkvloer. Hij heeft het zelf aan den lijve ondervonden.
"Plagerij hoort op een afdeling", zegt André. "Dat is humor, dan ben je af en toe een keer aan de beurt. Maar als het stelselmatig gebeurt en jouw verhaal wordt ontkend: dan ga je aan jezelf twijfelen, je wordt bang en depressief. Ze maken je gewoon kapot."
ZIE OOK: Pesten op de werkvloer: van dreigementen tot potloodprikken
Het begon toen André bij zijn werkgever, de gemeente Kampen, naar een nieuwe afdeling overstapte. "Na zo'n 5 weken op de afdeling kreeg ik het gevoel dat de ogen in mijn rug prikten en dat er veel over mij geroddeld werd. Ik heb dat aan de orde gesteld bij een collega. Die had eerst wat twijfels, maar bevestigde het later ook: 'je hoeft je kont maar van de afdeling af te keren of ze hebben het al over je'."
Er werd de hele dag over André geroddeld: ze vonden hem vreemd, hij zou slecht functioneren en zich niet aan afspraken houden. "Het was moeilijk om er niets van aan te trekken. Ik werkte daar met zeven collega's, van wie er vijf meededen aan het intimidatiegedrag. Ik werd er heel onzeker van. Ik had een jaarcontract en bij voldoende functioneren zou ik een vast contract krijgen. Dat wilde ik heel graag, maar het geroddel maakte me angstig: sta ik straks weer op straat?"
ZIE OOK: Gepeste dikke 'dancing man' heeft feest van zijn leven
André kaartte het probleem aan bij zijn leidinggevende. "Na drie maanden heb ik een gesprek aangevraagd met de pesters en mijn leidinggevende. Ik confronteerde ze door letterlijk te zeggen: 'jullie laten mij niet toe, ik krijg maar geen krediet bij jullie, vertel mij hoe ik hier toegelaten wordt.' Maar het werd ontkend. Het enige commentaar dat ik kreeg was: 'je functioneert niet goed'."
De leidinggevende wilde vervolgens dat André opnieuw ingewerkt werd. "Een collega werd daar een maand voor ingepland, maar na twee weken liet ze al weten dat er niets op mijn functioneren aan te merken was. En toch ging de negatieve toonzetting gewoon door. Ik sliep er niet meer van."
Het liep uit de hand. "Na acht maanden pestgedrag heb ik één keer een collega er stevig op aangesproken. Ik was boos. Die collega vluchtte weg en beschuldigde mij direct van bedreiging. Mijn leidinggevende ging in haar verhaal mee en ik kreeg een officiële waarschuwing. Ook het hoofd van de personeelsafdeling weigerde mijn verhaal te geloven. Toen wist ik: ik ben mijn baan kwijt."
Het contract werd inderdaad niet verlengd. "Na tien maanden werd ik eruit gegooid omdat de situatie escaleerde. Ik was kapot. Ik had 4,5 jaar bij de gemeente gewerkt om daar een vast contract te krijgen. Mijn toekomst was verknald."
ZIE OOK: Video: BN'ers lezen 'mean tweets' voor tegen cyberpesten
Sindsdien zit André thuis. Hij diende een klacht in bij de klachtencommissie en die werd gegrond verklaard. "Maar ik kreeg geen excuses of erkenning van mijn werkgever, alleen een formeel procedurele brief dat mijn klacht gegrond was verklaard, maar dat ze het advies maar gedeeltelijk overnamen."
En dus zocht André de publiciteit. "Ik wil het onderwerp aan de kaak te stellen. Het overkomt namelijk veel meer mensen. Sinds een jaar biedt de werkgever me nu geld aan, maar in ruil daarvoor mag ik niet meer negatief spreken over de gemeente Kampen. Ik heb erover getwijfeld, maar uiteindelijk vond ik het zo'n schandaal, dat ik mijn verhaal juist wilde vertellen. Misschien kan ik iets betekenen voor toekomstige slachtoffers."