'De school een week eerder dicht? Alsjeblieft niet!'
Freelance journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week: snottebellenbeleid, paniekerige juffen, rondslingerende mondkapjes en fingers crossed dat de scholen niet eerder dichtgaan. "Hoe moet ik dan werken, met de kinderen thuis?"
Naast vader Mark wachtte ik op de kinderen. Ik zag de kleuterjuf over het schoolplein lopen met een bezemsteel met daarop een getekend en geplastificeerd handje bevestigd. Ze deelde er coronaproof high fives mee uit aan de kleuters. Mark en ik keken er geamuseerd naar. Klas na klas verlieten de kinderen de school, keurig in cohorten, zoals het protocol gebood.
De kleuterjuf was een van de weinige docenten die níet met corona thuis had gezeten. Inmiddels hadden we de piek op school wel gehad, dachten wij ouders. Het virus was via groep 4, waar de besmettingshaard was ontstaan, keurig via broers en zussen, de andere klassen ingesijpeld. Het kon niet anders dan dat we inmiddels groepsimmuniteit hadden bereikt.
De kleuterjuf had niet alleen dat handje waar juf Ank van Basisschool De Klimop nog een puntje aan kon zuigen, vertelde Mark, ze hield er ook nog haar persoonlijke snottebellenbeleid op na: "Ik moest Tim na één klein kuchje ophalen. Of hij thuis nog gehoest heeft? Nee, natuurlijk niet. Dat doet-ie alleen in de ochtend. Soms." Hij had nog een zelftest gedaan, maar dat had de kleuterjuf geen overtuigend bewijsmateriaal gevonden.
"Wanneer krijgen we die zelftests eigenlijk?", vroeg ik, terwijl groep 5 de school uitstroomde. "Deze week ergens, toch?" Moeder Jantine kwam met haar brommer tussen ons in staan. "Ga jij die testen twee keer per week bij de kinderen doen?", vroeg ik haar. "Ja hoor, geen enkel probleem. Wij hadden toch al een abbonement op de teststraat, dus dit kan er ook nog wel bij."
Puk (9) kwam eindelijk de school uit. "Ik heb nieuwe mondkapjes nodig", zei ze, terwijl ze haar tas over het hek smeet. "Hoezo? Je hebt er al drie gebruikt deze week!" Ze haalde haar schouders op. "Ja, het elastiekje breekt heel snel, daar kan ik toch ook niets aan doen?!"
Werken vanuit Spanje
"Wat denken jullie?", vroeg ik Mark en Jantine, terwijl ik Olle (7) gedag zoende. "Het OMT heeft het kabinet een week langere kerstvakantie geadviseerd. Gaat dat gebeuren?" "Ik hoop het wel", zei Jantine terwijl ze verlekkerd in haar handen wreef, "dan kunnen we een extra week vakantie vieren in Spanje." "Oh, echt? Durf je dat? Nou alsjeblieft niet hoor, die scholen dicht", riep ik uit. "Hoe moeten we dat doen dan met werk?" "Ik werk gewoon vanuit Spanje", antwoordde Jantine luchtig. Ik was er even stil van. Puk en Olle begonnen aan mijn jas te trekken. Ik zwaaide Mark en Jantine gedag.
En toen brak het grote wachten aan. Wachten op de zelftests en wachten op de volgende persconferentie. In de tussentijd besloot ik er voor de zekerheid toch maar zoveel mogelijk deadlines doorheen te jassen. En googelde ik stiekem op 'Reisregels/coronabeleid Spanje'. Gewoon, omdat het kan.
Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.