Carola: 'Dit is wel een heel bijzondere soa'

Julie bakt een groententaart voor Pam en maakt er meteen een playdate voor haar zoontje Joep van. De volgende ochtend blijkt Jeppe ineens zijn eigen invulling van een playdate te hebben, want hij staat plotseling met een ontbijtje voor de deur. Verrassing!

"Carola! Kom!" Jammer ik door de telefoon. "Wil je alsjeblieft komen om mijn haar te kammen?"

"Tuurlijk schat! Ik ben er over 5 minuten. Tot zo!"

Een vreemd gesprek natuurlijk, maar dat zit zo: afgelopen nacht heb ik geen oog dicht gedaan van de jeuk. Het voelde alsof mijn hoofdhuid in de fik stond. Ik blééf maar krabben. Dus ik belde vanochtend de huisarts en vroeg of het misschien eczeem zou kunnen zijn, of een reactie op het koude weer. Langsgaan vond ik niet nodig, nu met de nieuwe lockdown, dus ze vroeg me of ik een foto van mijn hoofdhuid wilde sturen. Stond ik daar te hannessen, in mijn eentje en een selfie te maken van mijn haargrens. Zelfmedelijdenverhogend, kan ik je verzekeren.

Geen eczeem of psoriasis, concludeerde de huisarts. "Is het niet gewoon hoofdluis?", vroeg ze. En even viel ik stil. "Hoofdluis?! Nee joh, ik heb niet eens een kind." Maar toen dacht ik terug aan de avond bij Julie, waar Joep bijna op mijn schoot kroop tijdens het gamen. Zou dat dan…?

Ik snel naar de drogist voor een luizenkam en luizenshampoo, want je weet maar nooit. Onderweg naar huis bel ik Carola, die meteen hoort dat er iets is. Met tranen in mijn ogen vertel ik over de jeuk op mijn hoofd en de luizenspullen die ik net heb gekocht. Ik ben verbouwereerd, maar Carola kan een kleine lach niet onderdrukken. En eerlijk gezegd snap ik dat ook wel. Welke kinderloze single vrouw van boven de dertig krijgt er nou hoofdluis?

Mijn haar is onderhand drie meter lang, ik voel me ellendig en alleen en dan wil ik maar één ding: Carola om me heen. En dus komt ze me kammen.

"Ohhh lieffie", troost ze. "Ga eerst maar douchen en je haren wassen met dat spul, dan kam ik je daarna helemaal uit. Zet ik nu wel even thee." Het is dat ze geen vent is, anders zou ik verkering willen met Carola.

Even later zit ik beteuterd op mijn eetkamerstoel en spit Carola iedere pluk zorgvuldig door.

"Hoe ziet een luis er eigenlijk uit?", vraag ik. "Dat weet ik niet eens joh. Volgens mij heb ik zelfs als kind niet eens luizen gehad. En nu ineens wel?"

"Kijk, hier heb ik er een." Carola duwt een papiertje met een roestbruin bolletje onder mijn neus.

"Iew!!" Nu moet ik echt huilen. Gatverdamme wat vies.

"Komt goed schat, hij is al dood. En ik kam alles eruit nu."

"Moet ik het aan Jeppe vertellen denk je?", vraag ik. "Is helemaal geen aantrekkelijk verhaal natuurlijk."

"Wanneer heb je hem voor het laatst gezien?"

"Hij heeft het hele weekend in mijn armen gelegen, en in mijn bed. En gisteren kwam hij ook nog. Ik heb hem nog niet gehoord over jeuk trouwens."

"Dat zou wel een heel bijzondere soa zijn, Pam", giert Carola en uiteindelijk zie ik er zelf ook de grap wel van in.

Hoe weet je of het liefde is?

"Dank je wel he", zeg ik als we eindelijk klaar zijn en de thee hebben verruild voor een goede wijn. "Hoe is het met jou en Mike eigenlijk?"

"Nou, ik weet het niet hoor. Hij wil allemaal weten hoe we de feestdagen gaan verdelen, maar ik zit geloof ik veel liever met jou en Julie rond de boom dan met hem actiefilms te kijken. Met kerst wil ik liefde voelen en zover zijn hij en ik nog helemaal niet. We hebben het leuk, maar jeetje, hoe weet je nou of het ook liefde is? Vroeger ontstond dat gewoon, en was het meteen verkering en daarna samenwonen. Nu zitten we al maanden in een 'daten-plus'-fase. Wel exclusief, geen verwachtingen. Ik vind het maar ingewikkeld."

Ik knik. "Is ook lastig. Ik heb ook geen idee wat ik met Jeppe moet. Of wil. Ik wil gewoon met jou. En Julie."

"Nou, dan doen we dat toch gewoon?", vindt Carola. "Kom, we bellen Julie even in. Kan ze meteen je luizenverhaal horen."

Facetime gaat lang over voordat Julie opneemt. Met rode konen en haar stoute hoofd verschijnt ze in beeld.

"Wat ben jij nou aan het doen?", vraag ik verwonderd. "Het lijkt wel of je gesport hebt."

"Zoiets", glundert Julie. "Maar is het dringend? Anders bel ik graag over een half uurtje even terug, goed?"

Stomverbaasd hangen we weer op. Ben ik nu iets vergeten of heeft ze het gewoon niet verteld?

Na jarenlang verkering (waarvan één zelfs een huwelijk werd) zijn Pam, Julie en Carola ineens weer single. Niet ideaal, maar stiekem ook een heerlijk avontuur voor de dertigplussers die ooit huisje-boompje-beestje hadden en nu samen hun vrijheid beproeven. Tussen de stedentrips, dansnachten en samen-eet-avonden door leren ze over het leven, de liefde en elkaar.

Wil je niets van de serie UpDate missen? Klik dan op de UpDate-tag hieronder en vervolgens op 'Volgen'.

UpDate is gebaseerd op waargebeurde verhalen. De echte namen van Pam, Carola en Julie zijn bekend bij de redactie.