Zo regelen deze stellen en gezinnen de thuiswerk-bv: 'Het liep aan alle kanten mis'

Sluipen naar de koelkast om de ander niet te storen tijdens een videocall, maar ook: elke dag samen wandelen in de pauze, sparren over het werk en elkaar waar nodig helpen.

Bellen tijdens yogales is uit den boze

Sarah Bierens (31), freelance schrijver en yogadocent, werkte voor corona al geregeld thuis; nu doet ze dat samen met haar vriend, freelance fotograaf en recruiter Maarten Reeders (46).

"Het was even omschakelen. Voorheen was Maarten altijd veel op pad en zat ik lekker thuis te werken of in een koffietentje", zegt Sarah. "Nu moesten we ineens allebei werkruimte vinden in ons appartement."

Maarten zit vooral in de woonkamer, Sarah heeft een kantoor opgetuigd in een andere kamer. ’s Ochtends is zij op haar productiefst, hij is dat meer in de middag. "We hebben duidelijke afspraken gemaakt om elkaar niet steeds te storen", vertelt ze. "Als je allebei thuiswerkt ben je al snel geneigd om even bij elkaar binnen te lopen, maar daarmee haal je de ander uit zijn concentratie. Nu plannen we daar bepaalde momenten voor in." Zo lunchen ze samen tussen de middag – 'Maarten kan heel goed koken' – en gaan ze elke dag even de natuur in om te wandelen.

Als Sarah een online yoga- of meditatieles geeft of opneemt, helpt Maarten haar om de woonkamer om te bouwen tot yogastudio en trekt hij zich even terug in het thuiskantoor van Sarah. Bellen is dan uit den boze, want lekker zen mediteren en luidruchtige Zoomgesprekken gaan niet per se goed samen. Andersom zorgt Sarah ervoor dat ze bij Maarten nooit door het beeld komt wandelen als hij een videogesprek heeft – ze plant haar koffie- en eetmomenten eromheen.

Geef elkaar de ruimte

Het lastigste is voor hen de werk-privébalans. Voor je het weet gaat het alleen nog maar over werk. "Normaal ben je allebei ergens anders, nu kun je het direct delen als iets je bezighoudt. Soms moeten we elkaar echt terugfluiten; tijdens het wandelen proberen we het niet altijd over werk te hebben."

Over het algemeen werken ze harmonieus samen, al zijn er ook de onvermijdelijke irritaties. "Daar ontkom je niet aan als je 24/7 bij elkaar bent. Het is echt niet altijd leuk, maar zolang je elkaar de ruimte geeft en de balans in het oog houdt, is het goed vol te houden."

'Als ouders hebben we het nog nooit zo zwaar gehad'

Geliefden Emily en Lex waren al jaren collega's dus toen de eerste lockdown een feit was, dachten ze dat dit niet anders dan business as usual zou zijn. Alleen dan thuis. Die aanname bleek niet te kloppen. "Je loopt op alle vlakken achter de feiten aan."

Emily Jacometti (37) en haar vriend Lex (33) waren voor de coronacrisis al collega’s, maar op een totaal andere manier dan nu. Lex kwam twaalf jaar geleden werken in een van de softwarebedrijven die Emily met twee anderen heeft opgericht. Ze werden verliefd en kregen een relatie. Wel zorgden ze ervoor dat Lex onder een van de andere oprichters viel, zodat Emily niet zijn directe baas was of over zijn salaris ging. "Het was altijd heel afgebakend", zegt Emily. "We reden samen naar het werk, dan kreeg hij een kus bij de deur en daarna was hij gewoon een van de mensen uit het team. Om 9 uur stopte onze relatie en werden we collega’s – en ook dat nog minimaal."

Eén grote chaos

Sinds de eerste lockdown is dat wel anders. Nu zitten ze samen thuis mét hun drie kinderen (7, 5 en 3 jaar). "Wij dachten in eerste instantie: dit wordt business as usual, we klappen gewoon onze laptops open en gaan aan het werk. Dat hebben we vier dagen volgehouden – op donderdag hadden we knallende ruzie. Ik heb me nooit bemoeid met Lex’ werk, maar ineens zaten we te kibbelen over wiens werk belangrijker was. Het is één grote chaos met de kinderen erbij. Het liep aan alle kanten mis."

Het was op z’n zachtst gezegd even zoeken, maar nu gaat het ze bijzonder goed af. "We hebben een dag vrijgenomen om een plan te maken. Lex heeft in een weekend het huis verbouwd en voor iedereen een hoekje gemaakt zodat we niet allemaal aan de eettafel hoefden te zitten. Hij is ook chef planning. Hij heeft voor iedereen een eigen bord gemaakt met een heel strak ritme, zodat iedereen weet waar hij aan toe is. We hebben er echt een bedrijfje van gemaakt. De maandag daarop was het een wereld van verschil. Toen liep het ineens. Zo’n opluchting."

Emily werkt nu ’s ochtends, terwijl Lex de kinderen lesgeeft. "Vanuit de school van de kinderen krijgen we een lijst met alles wat we moeten doen – onvoorstelbaar, zó veel. En dan zitten ze ook nog in verschillende leerlijnen. Hoe ga je dat als ouder drie keer doen? Ondanks onze strakke planning zijn wij de ouders die een mailtje krijgen dat we een zoomcall hebben gemist.

Op een gegeven moment hebben we mijn moeder gebeld, die vroeger juf is geweest: 'Mam, mogen we je pensioen intrekken?' Zij werkt nu via Zoom een paar uur met de oudste, dan kunnen wij de andere twee helpen. ’s Middags wisselen we om en gaat Lex werken. Als de kinderen ’s avonds op bed liggen, klappen wij onze laptops open en proberen we de dag in te lopen. Ik werk tegenwoordig zeven dagen per week. Het is bikkelen. Ik denk dat wij het als ouders nog nooit zo zwaar hebben gehad, en als ondernemer lukt het ook niet 100 procent. Je loopt op alle vlakken achter de feiten aan."

Een verrassend goed team

Toch proberen ze thuis zo veel mogelijk de sfeer erin te houden. Elke zaterdag is movie night. "We hadden een beamer van het werk thuis staan, daar hebben we nu een kleine thuisbios van gemaakt waar we elke week met z’n allen een tekenfilm op kijken, in pyjama en met een bakje popcorn. Zo hopen we dat de kinderen later ook leuke herinneringen hebben als ze terugdenken aan deze tijd."

Hoe uitdagend deze tijd ook is, aan de samenwerking met Lex ligt het niet. "We blijken onder druk een verrassend goed team te zijn. Als we een probleem tegenkomen, lossen we het samen op. We blijken best leuke collega’s te zijn, grappig dat we dat nu pas ontdekken van elkaar. Als we ooit weer terug gaan naar normaal, zou ik wel vaker met hem willen samenwerken. Dat durf ik nu wel aan. Corona legt druk op je relatie, maar ik heb nog meer respect en waardering voor hem gekregen dan ik al had. Ik ben heel trots op hoe hij alles heeft aangepakt."

'Weleens een kind in beeld tijdens een Zoom-meeting'

Fleur en haar vriend Frederik zijn ruim een half jaar geleden ouders geworden van hun derde kindje. Tijdens de eerste lockdown werkten ze in shifts en ook nu Fleur nog verlof heeft merken ze weer dat ze een heel goed team vormen samen.

Fleur van der Nat (31), docent op een middelbare school en gezins- en opvoedcoach, zit in hetzelfde schuitje met haar vriend Frederik van den Bos (34) – die haar overigens nét (spoiler alert!) ten huwelijk heeft gevraagd. Samen met hun drie kinderen (4, 2 en 7 maanden) proberen ze het thuis zo goed en zo kwaad als het gaat in goede banen te leiden. "Ik zit nu nog in mijn verlof, maar in de eerste lockdown moest ik online lesgeven vanuit huis. Dan werkten we in shifts. Frederik is ontwerpleider bij spoorbouwer VolkerRail en kan zijn werk wat vrijer indelen dan ik, dus die paste zijn schema vaak op mij aan. Dat was heel luxe. Voor ons werkte dit heel goed."

Maar ook zij ontkwamen niet aan wat irritaties hier en daar. "Ons zoontje sliep in het begin lastig, en als hij dan nét lag te slapen had Frederik weleens een Zoom-meeting op vol volume. Kom op, denk even na, appte ik hem dan. 'Sorry, ik doe echt mijn best', stuurde hij dan terug. Inmiddels weet ik dat het niet echt een keuze is; die gesprekken zijn nu eenmaal vaak hard."

Bang voor stempel

Als ze elkaar sinds het samenwerken al door andere ogen zijn gaan bekijken, is het in positieve zin. "Ik wist wel dat hij hard werkte, maar nu zie ik dat nog meer. Wat ik ook mooi vind om te zien is dat hij niet bang is om zijn vaderrol aan zijn collega’s te tonen. We proberen de kinderen zo veel mogelijk beneden te houden als hij aan het bellen is boven, maar het gebeurt een enkele keer toch dat er eentje naar binnen glipt tijdens zo’n call. Hoe zakelijk het gesprek ook is, hij vindt het altijd leuk om zijn kinderen te zien en dan over zijn privéleven te vertellen. Dat had ik niet verwacht; ik merk zelf dat ik daarin zakelijker ben omdat ik bang ben voor het stempel van 'de moeder die het allemaal niet geregeld krijgt'."

Het is Fleur meer dan ooit duidelijk hoe goed zij en Frederik als team zijn. "We zien elkaar echt als gelijken en maken nooit ons eigen werk belangrijker dan dat van de ander. We stemmen alles heel goed samen af. Daardoor loopt het allemaal wel."

Lockdown-tips

Fleur schreef een (gratis) gids om de lockdown door te komen met kinderen. Enkele van haar tips:

1. Zorg voor genoeg tijd voor jezelf. "Veel moeders om me heen vinden dat lastig, maar het is belangrijker dan ooit. De allereerste regel in het opvoeden is 'zorg voor jezelf', zeg ik altijd. Want als jij overloopt van de stress of niet goed in je vel zit, kun je als ouder ook veel minder hebben en dan reageer je anders op je kind. Dat is voor niemand fijn. Zorg dus dat je genoeg momenten voor jezelf pakt. Dat kan een warm bad zijn, of een wandeling; als het maar iets is waar je blij van wordt en waar je van kunt opladen."
2. Jij bepaalt zelf aan welke verwachtingen je moet voldoen. "We hebben vaak het idee dat er allemaal dingen van ons worden verwacht en dat is ten dele ook wel zo, maar je bepaalt zelf hoe hoog je de lat legt. Je kunt niet álles perfect doen. Dat gaat gewoon niet."
3. Spreek het uit als je het niet redt. "Iedereen zit in hetzelfde schuitje. Je kunt best tegen je leidinggevende zeggen dat het even niet gaat en dat je vanavond verder gaat. En misschien haal je een keer die 8 uur niet. Dan niet. De meeste mensen begrijpen dat echt wel. Natuurlijk moet je wel je uiterste best doen en niet de kantjes ervan af lopen, maar als je oprecht bespreekt waar je tegenaan loopt, wil iedereen wel meedenken in deze tijd."