Percy: 'Een intens gevoel van binnen vertelde me: zij is de liefde van je leven'
Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. Deze week: Percy (56) en Bouwien vechten elkaar zelfs op een kleine zeilboot van 12 m2 de tent nog niet uit. En dat na 26 jaar huwelijk. Als je blijft praten kun je alles aan.
"Ik zag haar lopen, zomaar op straat in Breda en wist: dit is 'r. Gek hoe je dat meteen kunt weten. Ze droeg zo’n zwarte sportlegging en een kleurrijke jas en was op weg om sportles te geven. Wat ik in haar zag? Ik weet het niet eens. Het was een gevoel. Zij is het, voelde ik. Een intens gevoel van binnen vertelde me dat zij de liefde van mijn leven was. Maar ja, wat moet je er verder mee? Ik kwam net uit een niet zo gelukkig huwelijk en sprak Bouwien af en toe kort op de sportschool, maar meer ook niet. En zo tussen de halters en de hometrainers leg je ook niet direct je ziel op tafel.
Totdat ik een aantal weken later wat borrels dronk in de stad. Het was zaterdagavond en ik liep langs haar appartement. Ze woonde in zo’n complex met van die bellen aan de buitenkant en ik heb bij iedereen met de voorletter B. aangebeld. Twee keer kreeg ik een 'Ga weg!', niet zo gek om één uur ‘s nachts."
'Jij bent mijn wederhelft'
"Bij het derde knopje hoorde ik Bouwien. 'Hey, het is Percy', zei ik, 'ik hoopte dat ik even met je kon praten.' Gek genoeg vond ze dat goed. Ik vertelde haar die nacht een verhaal uit de Griekse oudheid, over de theorie dat mannen en vrouwen vroeger één waren en daarna bij leven zijn gescheiden. Ik zei haar: jij bent mijn wederhelft en Bouwien gaf toe dat zij dat ook zo voelde. Vanaf dat moment waren we samen. Alles ging natuurlijk en vanzelf en het voelde alsof we elkaar al heel lang kenden."
"Een paar weken later kreeg Bouwien een ernstig auto-ongeluk en zat ik iedere dag aan haar bed in het ziekenhuis. Ineens hadden we de kans om non-stop met elkaar te praten en zo leerden we elkaar in rap tempo veel beter kennen. Nadat Bouwien uit het ziekenhuis kwam, ben ik bij haar ingetrokken. Ik denk dat die periode uiteindelijk de basis heeft gelegd voor het succes van onze relatie: praten, praten, praten. We laten nog altijd niks onbesproken.
Dat is wel vooral de verdienste van Bouwien hoor, ik heb veel van haar geleerd. Waar voor mij alles zwart of wit is, ziet zij alle tinten grijs. Zij helpt me dingen op een bepaalde manier te zien, en ik leerde haar dat je soms de emotie ergens uit moet halen en iets simpelweg rationeel moet oplossen. Vaak is het ook zo dat er bij mij iets speelt, maar ik er nog geen woorden aan kan geven. Dan begint mijn vrouw te prikken en bekvechten we wat. Ik moet het dan even laten bezinken en kort daarna praten we het uit. Daar gaan nooit dagen overheen. Steeds weer voeren we deze praatdans op, en iedere keer met een mooi eindresultaat."
Praten totdat je elkaar echt begrijpt
"Goed praten heeft ook met respect te maken. Luister echt naar wat de ander je te vertellen heeft. Maak geen grapjes ten koste van de ander, ook niet als het nog zo onschuldig lijkt. Doe jezelf niet groter of beter voor, maar zeg eerlijk wat je denkt en voelt. Daar zit de gelijkwaardigheid in. Liefde is onvoorwaardelijk. Als een schurende situatie zich voordoet dan blijven we daarover praten, net zolang tot we elkaar echt begrijpen. Als het dan uitgepraat is, dan is het ook klaar en hoef je er niets meer mee. Geen oude koeien uit de sloot en geen steken onder water. Dat helpt."
"We zijn vaak verhuisd en uiteindelijk in 2001 geëmigreerd naar Canada, omdat we allebei droomden van wonen in het buitenland. Ik werkte destijds al voor een Canadees bedrijf en kon zo ook makkelijk aan een woning komen. Maar, toen we net gesetteld waren met onze drie kinderen, bleek dat mijn contract niet werd verlengd en dat ik een nieuwe oplossing moest vinden. Ik werd ondernemer, en in het begin moesten we met minimale middelen zien rond te komen. Dat zorgde wel voor veel spanningen en zette onze relatie stevig onder druk. Uiteindelijk kwamen we in een diepe impasse terecht en stond Bouwien zelfs al met één voet buiten de deur."
'Een half jaar lang sliepen we apart en moesten we met onszelf en met elkaar aan de slag.'
"Ik was toen veel met mezelf bezig en eerlijk gezegd ook echt niet aardig. Mijn focus was meer op buiten gericht dan op mijn gezin en toen trok Bouwien wel aan de bel. Een half jaar lang sliepen we apart en moesten we met onszelf en met elkaar aan de slag. Uiteindelijk lukte het ons om terug te gaan naar de liefde die we ooit hadden. We besloten bijvoorbeeld dat Bouwien de CFO bij ons in huis is, en op die manier hebben we er geen stress en geen ruzie meer over. Inmiddels kan ik me onze laatste ruzie al niet meer herinneren. Natuurlijk hebben we nog wel eens meningsverschillen, maar dat is het.
En nog steeds ben ik zo blij dat we nooit hebben opgegeven. We hebben ons portie tegenslag wel gehad in het leven, met levensgevaarlijke operaties, miskramen en een dochter in coma, maar dwars door alles heen hebben we onze liefde naar een hoger plan getild. Zelfs nu - we wonen nu al een paar maanden met z’n tweeën op een zeilbootje van 12 vierkante meter - zitten we elkaar niet in de weg. In essentie zijn we nog steeds dezelfde persoon als 26 jaar geleden. Ik vind haar nog steeds de mooiste vrouw die ik ooit heb gezien. Een exotische paradijsvogel. En bovenal: mijn wederhelft."
Gezocht: Liefdeslessen
Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Of heb je juist ontdekt dat je door niks meer te eisen uiteindelijk dichter bij je lief bent dan ooit? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.