Norman: 'Ineens besefte ik: mijn kinderen zijn bij mij niet thuis, maar op bezoek'
Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. Norman (49) scheidde acht jaar geleden en zag zijn kinderen daarna alleen om het weekend. Al snel kreeg hij een relatie met Felicia, en trok bij haar in. Maar dat voelde niet goed.
"Al twee maanden nadat ik alleen woonde, was ik er klaar mee. Mijn huwelijk met Manon was gemoedelijk, maar het knetterde niet meer. Nooit gedaan ook. Toen Flip en Ava ouder werden, zaten we soms een middag op vakantie tegen elkaar aan te gapen, geen woord meer te zeggen. Dus vluchtten we maar in ons boek. Ik kon daar prima mee leven, had genoeg aan mijn binnenwereld, maar Manon niet. We gingen uit elkaar. Zij bleef in ons huis en ik vond een tijdelijk appartement in het centrum van Den Haag.
Nog geen half jaar later ontmoette ik Felicia, via een datingsite. Een hele passionele vrouw, en in alles anders dan Manon. Lang en donker haar, ze draagt rokjes boven haar prachtige blote benen en heeft het vuur voor in de ogen liggen. Ook in bed knalde het tussen ons. Dit had ik nog nooit eerder meegemaakt. Wat een aantrekkingskracht, wat een passie."
"Felicia heeft drie kinderen onder de tien jaar, en die gaan maar af en toe naar hun vader. Samen zijn betekende dus al gauw samenwonen. Ik vond het wel prima, want dat alleen zijn was me toch te saai. In mijn baan heb ik veel verantwoordelijkheid en soms ook veel gedoe, dus ik vind het fijn om ‘s avonds thuis even de dag te bespreken en samen een borrel te drinken.
In het begin nam ik mijn kinderen een weekendje mee uit, naar een hotel of een pretpark als ze bij mij waren, dan hadden we niet meteen een huis vol. Daarna kwamen ze ook wel bij Felicia en mij in huis natuurlijk, maar dat was voor iedereen best pittig. Iedereen was bezig met aanpassen en echt gezellig werd het er niet van."
Twee huizen in twee steden
"Flip gaf steeds vaker aan, hij was toen een jaar of vijftien, dat hij het weekend in Wassenaar bleef en niet naar mij in Leidschendam kwam. School, vrienden, uiteindelijk zijn bijbaantje: het heen en weer reizen tussen twee huizen, twee steden zelfs, paste helemaal niet meer in zijn opbloeiende puberleven. Ava kwam dan alleen en dat vond ik fijn, maar eerlijk gezegd zat ze er ook een beetje verloren bij tussen die kleintjes van Felicia en zonder haar eigen broer."
"Ondertussen, ik denk zo’n anderhalf jaar later, had ik soms ook mijn bedenkingen bij Felicia. We konden lachen samen en hadden naast knallende ruzie soms nog steeds ook knallende seks, maar echt een gesprek op niveau voeren lukte niet. Vaak kwam er een kind tussendoor, of was ze moe, maar ook als alle andere factoren uitvielen kwamen we niet op hetzelfde niveau.
En dat bedoel ik echt niet zo arrogant als het klinkt. Felicia gaf me vaak gelijk en ik kon het gewoon zien als ze in gedachten uitschakelde, ook al zat ik nog midden in mijn verhaal. En dat is niet erg, maar voor mij ook niet genoeg."
Ommekeer
"Steeds vaker dacht ik: Is dit het nou? De ommekeer kwam toen Ava jarig was, ze werd zestien in mijn weekend. Zonder het uit te spreken leek het voor iedereen duidelijk dat ze dat weekend dan niet zou komen, omdat ze haar verjaardag 'natuurlijk' thuis bij Manon vierde. Ineens besefte ik: Flip en Ava zijn bij mij niet thuis, maar op bezoek. En dat al drie jaar lang."
"In de tijd dat zij bij mij wegdreven, voedde ik andermans kinderen op. Wat voor signaal geef ik aan mijn kinderen als ik al mijn vrije tijd, en mijn thuis, aan Felicia en háár kinderen besteed? Als ik leef in een samengesteld gezin waarin Flip en Ava zich steeds moeten aanpassen, en moeten logeren op een gastenkamer omdat zij nu eenmaal ouder zijn?
Een gevecht om de omgangsregeling heeft geen zin meer nu ze ouder zijn, Flip en Ava hebben inmiddels hun eigen agenda. Maar ik kan ze nog wel een eigen plek geven."
'Ik heb me altijd te gast gevoeld'
"Vier maanden geleden vertelde ik aan Felicia dat ik op zoek ging naar een huis voor mezelf en de kinderen in Den Haag. Dat viel bij haar niet goed. We kregen de ruzie der ruzies en ze verweet me dat ik nooit echt mijn best heb gedaan om onderdeel van het gezin te worden. Misschien heeft ze wel gelijk. Haar huis, haar kinderen, haar familie over de vloer: ik heb me altijd te gast gevoeld. Nu ik bewust kies voor mijn leven en mijn kinderen is de relatie over. Wat mij betreft hadden we nog best kunnen latten, maar daar is Felicia de vrouw niet naar en dat respecteer ik ook.
Sinds vier weken woon ik in een schitterende bovenwoning in Den Haag. Gekocht om te blijven. Flip en Ava hebben hier hun eigen kamer, daardoor bleef er geen budget meer over voor een woning met een tuin. Maar dat geeft niet. Flip heeft me geholpen met vloeren leggen en Ava heeft zich ontfermd over de styling. Deze keer doen we het echt samen. Van de week fietste Flip op een avond uit zichzelf langs om samen een pizza te eten. Gelukkiger krijg je me niet."
De naam Norman is gefingeerd. Zijn echte naam is bekend bij de redactie.
Gezocht: Liefdeslessen
Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.