Patrick: 'Een relatie duurt bij mij nooit langer dan een maand of vijf'
Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. De geadopteerde Patrick (39) is door zijn biologische ouders verstoten en groeide op in een liefdevol gezin in Drenthe. Hij hoopt op een eigen gezin, maar een lange relatie volhouden, lukt niet. "Ik wil het graag, maar het lijkt alsof ik steeds de boel weer saboteer."
"Geen enkele Chinees heet Patrick, dus het is altijd meteen duidelijk dat ik geadopteerd ben. Ik ben grootgebracht met het idee dat ik dankbaar moest zijn voor deze kans, omdat ik uit een verkrachting ben geboren en door mijn familie in Yunnan ben verstoten. Als kind voelde ik dat ook zo. Mijn ouders zijn lieve, warme mensen die na een lang kinderloos huwelijk dolblij waren, en zijn, met mijn aanwezigheid."
'Ik zoek bevestiging'
"Ik had een prima jeugd in Drenthe, had veel vrienden en was altijd buiten. Die vrienden heb ik nog, ook nu we bijna allemaal het dorp uit zijn. Alleen in de liefde wil het maar niet lukken. Vriendinnetjes krijg ik wel, al gaat het niet vanzelf, maar houd ik nooit. Meestal een maand of vijf, daarna gaat het mis."
"Luchtig leuke dingen doen gaat prima, dan word ik vrij snel verliefd en daarmee begint de onrust. Soms vraag ik op date vier al verkering, soms iets later, maar zodra ik iets ga voelen, zoek ik bevestiging. Grappig en plagend, maar altijd gemeend. En hoe meer ik die krijg, hoe moeilijker ik het tegelijkertijd vind."
Verloren
Ik wil het zo graag, maar het lijkt alsof ik steeds opnieuw de boel weer saboteer, omdat ik diep van binnen bang ben dat iemand weggaat. En dat doen ze dan ook allemaal. Soms al omdat ik te weinig app en bel uit mezelf, soms omdat ik te lang twee lijntjes naast elkaar laat lopen, in een dronken bui met een ander zoen of juist alles samen wil doen en een meisje daarmee compleet verstik. Achteraf zie ik het altijd wel, soms op het moment zelf al, maar ik krijg het niet veranderd."
Waarom zou ik de mensen voor wie ik ooit vooral een last was, willen ontmoeten?
"Ik voel me verloren. Het gezin waarin ik ben opgegroeid heeft me lief, maar ik hoor er niet echt bij. Ze gaven me een Nederlandse naam en nodigen me iedere feestelijke gelegenheid uit, maar ik ben niet een van hen. Mijn huid is anders, mijn haar is donkerder en mijn ogen zijn smaller. Zij zijn een familie en ik ben erbij. Mijn eigen nest, waar ik bewust uitgeschopt ben, is duizenden kilometers verderop en het wil me maar niet lukken om zelf een nieuwe te bouwen."
Streep onder verleden
"Mijn laatste vriendin was ook geadopteerd, dat schiep een band. Zij kwam uit Brazilië en had haar biologische moeder al twee keer bezocht. Ze moedigde me aan zo'n zelfde zoektocht in te zetten, omdat het voor haar zo helend had gewerkt. Maar ik voel alleen maar weerstand. Waarom zou ik de mensen voor wie ik ooit vooral een last was, willen ontmoeten? Het zal niet de eerste keer zijn dat een moeder of vader zegt geen behoefte te hebben aan contact, zoals ik weleens bij Spoorloos zie."
"Dat risico, op nog een afwijzing, of meer informatie die me diep kan raken, wil ik helemaal niet lopen. Het liefst zet ik een streep onder het verleden en kijk ik vooruit. Met een eigen gezin, mijn eigen basis waarin ik onomwonden thuishoor. Maar is dat een goede reden om een vrouw te trouwen en een kind te krijgen? Doet iedereen dat voor zichzelf of is dat alleen mijn vurige wens?"
Zoektocht gestaakt
"Inmiddels ben ik 39 en hebben veel van de vrouwen die ik ontmoet via datingapps al samengewoond, kinderen gekregen en lange relaties gehad. Ik heb het gevoel dat ik achterloop. En even zo vaak heb ik het gevoel dat ik maar het beste gewoon alleen kan blijven. Dan voel ik rust en stel ik niemand teleur. Onlangs heb ik voor de zoveelste keer alle apps van mijn telefoon verwijderd en besloten om het zoeken naar een nestpartner voorlopig maar weer te staken. Dat lijkt me voor iedereen beter."
De naam Patrick is gefingeerd, zijn echte naam is bij de redactie bekend.
Gezocht: Liefdeslessen
Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.