Lieke: 'Zoenen voelde al snel vies. Seks had ik het liefst kort en krachtig'

"Volgens mijn moeder was ik nooit een knuffelaar, en ook met mijn vriendjes van vroeger moest ik niks van dat geflikflooi weten. Ze hoefden echt niet tegen me aan te komen zitten op de bank, of mijn hand vast te houden op straat. Dat kleffe hoefde van mij gewoon niet. Zoenen ook niet. 

Met mijn ex, we waren elf jaar samen, zoende ik alleen in het begin. Seks hadden we toen ook nog wel, maar er waren ook genoeg momenten dat ik m'n onesie tot mijn nek toe dichttrok, en soms bewust al om half tien naar bed ging, zodat 'ie niet aan me zou plukken in bed. Ik hield wel van ‘m hoor, maar gewoon niet van dat gefrunnik."

"Daar hadden we wel eens woorden over, ja. Dat hij zich afgewezen voelde, en dat hij ook z’n behoeftes had. Dat snapte ik ook wel, maar ik kon toch moeilijk iets forceren wat ik niet voelde? Ik kon hem niet geven wat hij wilde, deed hem in mijn ogen tekort, en in de zijne ook. Maar het was geen opzet. Zoenen voelde al snel vies. Seks had ik het liefst kort en krachtig. Uiteindelijk werd hij verliefd op een ander. Hoe verdrietig ik dat ook vond, ik kon het wel begrijpen."

Vuurwerk 

"Vijf jaar geleden liep ik Jean-Paul tegen het lijf. Hij was salesmanager bij het softwarebedrijf waar ik werkte en vroeg me mee uit. Ik lachte het weg. 'Aan mijn lijf geen polonaise!', riep ik. Maar hij hield vol en overtuigde me dat een gezellig etentje echt geen kwaad kon. 

Hij kreeg gelijk en tot mijn eigen verrassing hoopte ik na het vierde diner dat hij me zou kussen. Deed hij niet. Pas de zesde avond -  ik was inmiddels tot 01.00 uur blijven plakken - vroeg hij of ik een kus wilde. Vuurwerk was het. Werkelijk. Ik wist niet wat me overkwam. Het moment dat zijn lippen de mijne raakten, rolde er een warme golf door mijn lijf, van mijn kruin tot mijn tenen."

"En nog. Inmiddels zijn we vijf jaar samen, sinds twee jaar delen we een huis, en bij iedere kus word ik naar hem toegetrokken als een magneet. Ik, Lieke, de vrouw die niks van klef gedoe moest hebben, kruip nu iedere avond dicht tegen mijn man aan. Ga in een restaurant naast hem zitten in plaats van tegenover hem en houd zelfs in de auto zijn hand nog vast. 

Wanneer Jean-Paul me aanraakt, gloei ik. En van zoenen krijg ik nooit genoeg. Hij ook niet. Ik was altijd zo’n zure Grinch, dacht dat aantrekkingskracht en feromonen de cashcows voor Hollywoodfilms waren, maar nu weet ik beter. Het bestaat echt. Zelfs naar het grofvuil gaan vind ik leuk met hem. Ook na vijf jaar nog."

Klap op mijn kont

"Sinds we samenwonen is dat niet minder geworden, eerder meer. Wanneer hij in zijn grijze joggingbroek en witte T-shirt de kamer binnen loopt, wil ik hem even voelen. Zacht en warm als-ie dan is. En wanneer ik langs hem loop om thee te zetten, geeft hij me een klap op mijn kont. Vind ik heerlijk.

Jean-Paul en ik laten elkaar de hele dag door weten dat we elkaar graag zien, ook zonder iets te zeggen. Dat is compleet nieuw voor me. Mijn ouders deden nooit zo naar elkaar thuis, en ik in mijn vorige relatie ook niet. Maar het blijkt me nu bijzonder goed te passen."

 "Affectie is liefde. Communicatie. Een relatie is niet alleen afspreken dat je samen bent, maar ook de ander laten voelen dat je zo graag in zijn of haar gezelschap bent. Seks is lekker, maar de liefde zit ‘m juist in de kleine dingen. Een hand op mijn rug als we bij de bakker staan te wachten, een kusje op mijn schouder als ik uit de douche stap."

Zoenen als primaire behoefte

"In die zin ben ik wel blij dat mijn ex verliefd werd op een ander. Ook voor hem. Ik denk dat ik ons 'verstandshuwelijk' met gemak nog jaren had kunnen volhouden, maar dan had ik dit gemist. Of hij nu de warmte en intimiteit heeft die hij zocht, weet ik niet. We zien elkaar nog af en toe, maar dit soort zaken bespreken we niet. 

Soms zou ik het hem wel willen zeggen: eindelijk begrijp ik wat hij bedoelde. Intimiteit, en dan vooral goed, lief, en lekker zoenen, is wel degelijk een primaire behoefte wanneer je je relatie boeiend en je leven bloeiend wil houden."

Gezocht: Liefdeslessen 

Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.