Links blok de grootste in Frankrijk: wie zijn het en wat willen ze?

Pas zo'n vier weken geleden werd Nouveau Front Populair (NFP) opgericht, wanneer de Franse president Emanuel Macron haastig vervroegde verkiezingen uitriep. Aanleiding was de verkiezingsuitslag van de Europese verkiezingen, waar het uiterst rechtste Rassemblement National (RN) er met de meeste stemmen vandoor ging.

Een extra grote verrassing was het dan ook toen gisteravond bekend werd dat niet uiterst rechts, maar links deze ronde grootste werd. Nouveau Front Populair -ook wel het 'nieuwe volksfront', zoals de Nederlandse vertaling luidt- won de verkiezingen met 182 zetels.

Samenstelling

De linkse alliantie bestaat uit verschillende partijen van centrum links tot radicaal-links. De grootste partij van het blok is de radicaal-linkse partij La France Insoumise (LFI). Gevolgd door het socialistische Parti Socialiste (PS), de groene partij Les Ecologistes en het communistische Parti Communiste Français (PCF). Naast deze grote partijen zijn er ook kleinere, linkse partijen in het front opgenomen.

Het gezicht van de alliantie is Jean-Luc Mélenchon, een man waar de meningen verdeeld over zijn. De leider van het links-radicale La France Insoumise wil dat Frankrijk afscheid neemt van de NAVO, is kritisch op de Europese Unie en is niet tegen de Russische annexatie van de Krim. "Aan het begin van de oorlog tussen Oekraïne en Rusland was er vanuit die hoek nog wel sympathie voor het Kremlin", vertelt oud RTL-correspondent in Frankrijk, Stefan de Vries.

 

Maar niet alle partijen uit het Linkse blok kijken er zo naar. In het partijprogramma van de partij is dan ook opgenomen dat Oekraïne verdedigd moet worden tegen "de oorlog van Vladimir Poetin." De 72-jarige Jean-Luc Mélenchon valt in de smaak bij jonge kiezers, mede vanwege zijn visie op migratie, waarin hij stelt dat ieder mens recht heeft op asiel.

Wat willen ze?

In het compacte verkiezingsprogramma staan een aantal standpunten waar de partijen het over eens konden worden. Zo moeten de lonen omhoog, de vermogensbelasting terug en de pensioensleeftijd verlaagd, van 64 naar 60 jaar. Die pensioensleeftijd ligt gevoelig. Vorig jaar werd die juist nog verhoogd door de partij van Emanuel Macron, op basis van dat besluit volgden er weken van demonstraties en rellen in Frankrijk.

"Totaal niet realistisch", noemt Stefan de Vries het dan ook. "Alle andere landen verhogen juist de pensioensleeftijd, mensen worden nou eenmaal ouder. En ook in Frankrijk hebben ze te maken met vergrijzing."

Het partijprogramma van het linkse blok is dan ook maar een lijst met wilde ideeën, volgens Stefan de Vries en is het NFP vooral een opportunistische samenwerking. "Niet zo gek als je bedenkt dat ze pas 4 weken geleden de handen ineensloegen, inhoudelijk heeft het nog niet veel om handen."

Verdeeldheid

Niet lang na de verkiezingsuitslag rijst de vraag hoe lang de NFP stand weet te houden. Het front is verdeeld: zowel qua standpunten als persoonlijkheden. "De oud-president François Hollande van de socialistische partij, ook verkozen is tot parlementslid, heeft grote moeite met extreem-links en laat dat ook merken", legt Stefan de Vries uit.

Nieuwe premier

Het lijkt de Vries dan ook sterk dat deze coalitie overeind blijft staan. Slechte overheidsfinanciën, weinig concrete plannen en verdeeldheid maakt samen regeren ingewikkeld. De Franse premier Gabriel Attal, van Macrons Renaissance partij, heeft inmiddels zijn ontslag ingediend, al heeft Macron hem gevraagd nog even te blijven.

De president moet binnenkort een nieuwe aanwijzen, maar wie dat wordt is nog niet duidelijk. De Vries: "Aan Macron de taak om iemand te vinden met een brede consensus, maar dat is nog best ingewikkeld."