Marieke wil nooit meer een relatie met een foute vent

"Eerlijk is eerlijk, ik genoot in het begin van Ferry’s aandacht. Hij zette mij op een voetstuk en herhaalde continu hoe mooi en geweldig hij mij vond, en dat hij zo knettergek was op mij. Ik was al negen jaar single toen ik hem ontmoette en zeker niet dringend op zoek naar een nieuwe partner, maar hij had iets bijzonders. Ik leerde hem kennen op een festival in ons dorp, we stonden naast elkaar aan de bar om een biertje te bestellen. Spontaan maakten we een praatje, en zijn mooie brede lach viel me als eerste op. We bleven lange tijd kletsen, daarna gaf ik hem mijn nummer en ging ik naar huis. Daar hoor ik nooit meer wat van, dacht ik, maar de volgende dag al regende het appjes. Met de wijsheid van nu denk ik: had ik daar maar nooit op gereageerd."

Verliefd

"Een week na onze ontmoeting hadden we onze eerste date. We gingen een mooie rit maken op zijn motor. Al op het festival had Ferry mij daarvoor uitgenodigd, maar ik zei toen dat ik dat helemaal niet durfde. Dat werd een soort weddenschap waarbij Ferry mij beloofde dat het echt niet eng was om achterop te gaan. Ik liet me overhalen, en hij had gelijk. De rit was fantastisch en ik vond het fijn om zo dicht tegen hem aan te zitten. Onderweg dronken we ergens koffie. Plots pakte hij mijn hand en het was alsof de bliksem insloeg. Bam, ik was verliefd."

"Ferry gaf mij de volle aandacht en wist meteen bij mij binnen te komen. Dat terwijl ik best op mijn hoede was. Mijn ex, de vader van mijn drie kinderen, was erg dominant en jaloers. Dat stond me tegen, zo’n man wilde ik nooit meer. Maar Ferry was heel lief voor mij. Hij wilde veel bij me zijn en liet weten dat hij het serieus wilde aanpakken met mij. Ook voor mijn kinderen was hij erg aardig, iets wat ik natuurlijk erg belangrijk vond."

"Toch waren er ook dingen die mij al snel een vreemd onderbuikgevoel gaven. Bijvoorbeeld dat Ferry wel heel hard van stapel liep. Hij fantaseerde al na twee maanden over een grote bruiloft en samen een mooi huis kopen aan het water. Mijn oudste dochter had dit eerder door dan ik, ze zei dat ik moest oppassen voor hem."

"Ik snapte wat ze bedoelde, maar ik was verliefd en dacht dat hij gewoon heel enthousiast was. Wat ik wel gek vond, was dat Ferry altijd op vaste tijden kwam en ook weer vertrok. Nooit bleef hij slapen en na drie maanden wist ik nog niet waar hij woonde. Toen ik daarnaar vroeg, zei hij dat zijn dochter autistisch was en daarom die vaste structuur nodig had. En dat ze erg aan nieuwe mensen moest wennen, dus dat ik daarom nog niet bij hem kon langskomen. Dat geloofde ik, want waarom zou iemand daar over liegen? Ik vond hem juist een lieve en betrokken vader."

Vernederd

"We waren ongeveer zeven maanden samen toen ik als vrijwilliger van de EHBO ging helpen bij een evenement op Koningsdag. Ferry informeerde wel vijf keer of ik écht niet naar een optocht in zijn dorp kon komen. Dat kon niet, ik zou pas laat klaar zijn. Maar aan het eind van de middag zei een andere vrijwilliger dat er een man naar mij had geïnformeerd en had gevraagd tot hoe laat ik er zou zijn. Ik vroeg hoe die man eruit zag en liet een foto van Ferry zien, waarop mijn collega bevestigde dat hij degene was die naar mij had geïnformeerd."

"Ik vond deze actie heel vreemd, en mijn collega zei toen dat ik best eerder weg kon gaan, het was toch rustig. Ik fietste naar Ferry’s dorp om verhaal te gaan halen bij hem en liep daar eerst even de snackbar binnen om wat te eten. De eigenaar is een kennis van mij en we kletsten wat. Ik keek om me heen door de zaak en zag ineens Ferry aan een tafeltje zitten, met een andere vrouw. Ik kende haar niet, maar misschien was het zijn zus of een andere bekende van hem."

"'Dat is mijn vriend', zei ik tegen mijn kennis. Die reageerde daarop stomverbaasd en zei dat Ferry getrouwd was met die vrouw aan zijn tafeltje. De grond zakte onder mijn voeten vandaan. Er was helemaal geen autistische dochter, dít was de reden waarom hij nooit bleef slapen en ik niet bij hem thuis kwam. Ik voelde woede, teleurstelling, verdriet. Toen stapte ik op hem af, ik tikte hem op zijn rug en zei: 'Hé, jij ook hier?' Vuurrood werd Ferry. Daarna gaf ik de vrouw een hand, die zich inderdaad voorstelde als zijn vrouw. Ik wenste hen een fijne avond en liep weg. Wat voelde ik me vernederd."

Misbruik

"Ferry bleef me daarna appen en bellen, gek werd ik ervan. Dus ik besloot het gesprek aan te gaan om zijn uitleg te horen. Ferry kwam langs en gooide het op zijn bedrijf: hij kon niet scheiden want dan zou zijn vrouw de helft krijgen. Maar hun hun huwelijk stelde niets voor, het was een broer-zus relatie. Hij huilde tranen met tuiten en smeekte me om bij hem te blijven. Hij was zelfs bereid om weg te gaan bij zijn vrouw. Nu kan ik mezelf wel voor mijn kop slaan, maar ik ging overstag. Ik had medelijden met hem, dat hij al zo lang vastzat in een liefdeloos huwelijk met 'die heks', zoals hij zijn vrouw noemde."

"We bleven elkaar zien, maar wel minder vaak omdat ik tijd en afstand nodig had om de dingen op een rijtje te zetten. Dat kon Ferry maar moeilijk accepteren. Dan werd hij boos en kreeg ik continu telefoontjes en appjes dat hij mij wilde zien. Dat werd een vast patroon: een paar weken ging het goed tussen ons, maar op het moment dat ik hem niet gaf wat hij wilde - dan had ik bijvoorbeeld al iets met een vriendin afgesproken en geen tijd voor hem - werd hij gepikeerd."

"Langzaam kreeg ik het gevoel dat hij mij in de tang had. Hij manipuleerde mij en zorgde ervoor dat ik financieel afhankelijk werd van hem. Ik werkte wel, maar had het financieel moeilijk als gescheiden moeder met drie kinderen. Daar maakte hij misbruik van. Ferry had voor mij een keer een nieuwe tv gekocht, en ook een bankstel en een telefoon. Tijdens ruzies wierp hij dat dan voor mijn voeten. Volgens hem was ik ondankbaar, terwijl ik nooit om die spullen had gevraagd. Dingen kopen was voor hem een manier om mij aan zich te binden."

"Op een ochtend zouden we samen naar een beurs gaan. ’s Morgens ging ik de hond uitlaten, ook moest ik nog douchen en ontbijten. Blijkbaar had Ferry mij weer geappt, maar die berichtjes had ik niet gezien. Toen ik bij hem in de auto stapte, begon hij te tieren waarom hij mij zo’n dure telefoon had gegeven als ik er toch niets mee deed. Hij was compleet aan het flippen en niet voor rede vatbaar. Zijn gedrag maakte me bang. Toen hij stopte bij een tankstation en naar binnen liep om af te rekenen, ben ik snel weggelopen. Nog geen seconde langer wilde ik bij hem in de auto zitten. Ik haastte me naar het busstation, waar ik in de restauratie achter een tafel wegdook toen ik Ferry’s auto zag. Hij was mij natuurlijk aan het zoeken."

Stalken

"Voor mij was de maat vol, ik liet Ferry weten dat ik hem niet meer wilde zien. Inmiddels was het me ook wel duidelijk geworden dat hij niet bij zou vrouw zou weggaan, en eerlijk gezegd hoefde dat van mij ook niet meer. Ik was klaar met hem. Toen begon het stalken pas echt. Hij reed langs mijn huis of mijn werk, wat ik heel gek vond want ik werkte op onregelmatige tijden. Was ik ergens met de kinderen zwemmen, dan dook Ferry daar ineens op. Wandelde ik met de hond in het bos, dan was hij daar 'toevallig' ook. Het gaf me een verstikkend en unheimisch gevoel."

"Op een dag had ik het erover met een bevriende agent. Hij vroeg me of ik me altijd op dezelfde manier verplaatste. Ik antwoordde dat ik alles op de fiets deed. Hij raadde me aan om mijn fiets goed te checken, want misschien zat daar een GPS-tracker in verstopt. Diezelfde avond haalde ik mijn fiets bijna helemaal uit elkaar, en onder mijn zadel vond ik zo’n tracker. Het had me eigenlijk niet moeten verbazen, maar dat Ferry zó ver ging had ik niet verwacht. Het was bizar."

"Ik deed aangifte wegens stalking en blokkeerde Ferry’s nummer. Maar hij bleef langsrijden, zowel bij mij thuis als op het werk. Toen heb ik hem nog één keer gebeld en gedreigd om alles aan zijn vrouw te vertellen, ik had immers bewijzen genoeg van ons contact. Vanaf dat moment is het stil geworden, gelukkig."

"Natuurlijk heb ik mezelf vaak afgevraagd waarom ik Ferry toch anderhalf jaar bleef zien. Aan buitenstaanders is zo’n giftige relatie moeilijk uit te leggen. Het is alsof je in een fuik loopt, voor je gevoel kun je niet ontsnappen en is er geen weg terug. En soms ging het wekenlang wel goed tussen ons, dan hoopte ik tegen beter weten in dat de ellende voorbij was en we het samen leuk konden hebben. Nooit meer wil ik een man die mij zo bedriegt, manipuleert en lastigvalt. Later hoorde ik via via dat ik niet zijn eerste minnares was, en hij probeert nog steeds vrouwen te versieren. Wat een gladjakker is het. Nooit meer wil ik de 'andere vrouw' zijn, überhaupt zit ik niet meer op een relatie te wachten. Het klinkt misschien bot, maar mijn vertrouwen in mannen is echt nul. Ik blijf liever alleen."

De namen in dit artikel zijn gefingeerd. Marieke’s echte naam is op de redactie bekend.

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Nooit Meer-tag hieronder en vervolgens linksboven op 'Volgen'.

Nooit meer? 

Wil jij ook je verhaal kwijt en vertellen wat je 'nooit meer' wil meemaken, doen of juist laten? We zijn benieuwd naar jouw verhaal. Mail ons op weekendmagazine@rtl.nl