Melanie wil zich nooit meer laten gebruiken voor seks: 'Ik verdien beter'

"Steeds keek ik op mijn telefoon, wachtend op een appje. Want dat had Dennis beloofd toen hij die ochtend mijn bed uitstapte. Hij zou mij die middag een berichtje sturen om iets af te spreken. Hij had het over samen wandelen of iets eten. Dat vond ik fantastisch, want dit zou onze eerste echte date zijn. Tegen de avond besefte ik dat dit appje nooit zou komen. En dat ik er opnieuw ingestonken was. Wéér had ik me laten gebruiken voor seks. Dit zou echt de laatste keer zijn, nam ik me heilig voor."

"Het klinkt misschien een beetje arrogant, maar over mannelijke aandacht heb ik nooit te klagen gehad. Al jong merkte ik dat jongens mij wel zagen zitten, en andersom genoot ik stiekem ook best wel van hun versierpogingen. Ik voelde me erdoor gezien, iets wat thuis niet echt het geval was. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik acht was. Mijn zusje en ik bleven bij onze moeder wonen, onze vader zagen we hooguit een dag om het weekend. Zo’n regeling was destijds gebruikelijk, maar daardoor bleef ons contact nogal oppervlakkig. Mijn moeder werkte hard om alles te bekostigen voor ons en kreeg later een nieuwe vriend waar ze druk mee was. Veel aandacht kreeg ik dus niet.

Ik denk dat ik het daarom misschien op een andere manier ben gaan zoeken, namelijk bij jongens. Mijn eerste vriendje kreeg ik toen ik vijftien was. Dat duurde ongeveer anderhalf jaar en daarna bleef ik zelden lang alleen. Ik hopte van vriendje naar vriendje, niets was echt heel serieus."

"Vijf jaar geleden was ik voor het eerst een langere tijd vrijgezel. Ik woonde toen net op mezelf en had alle vrijheid. Daar deed ik heel stoer over, maar eigenlijk was ik best eenzaam. Ik vond het maar niets, thuiskomen in een leeg huis. De meeste van mijn vriendinnen hadden een leuke vriend en dat wilde ik ook graag. Iemand die ik kon vertrouwen, bij wie ik mezelf kon zijn en die voor mij klaarstond."

Leeg na een onenightstand 

"Misschien was ik te wanhopig op zoek en zond ik daardoor verkeerde signalen uit, want juist toen ik echt op zoek was naar iets serieus, trok ik alleen maar players aan. Als ik ging stappen met vriendinnen en een man gaf mij aandacht, dan was ik meteen gevleid en hoopte ik dat hij misschien de ware zou zijn. Het gebeurde vaak dat zo’n man dan met mij mee naar huis ging. Ik zocht vooral gezelschap, maar eigenlijk liep dit steevast uit op seks. Soms voelde dat niet goed of had ik niet echt zin, maar deed ik het toch maar om niet alleen te zijn.

Als ik daaraan terugdenk vind ik dat zó erg. Dat mijn eigenwaarde blijkbaar zo laag was dat ik seks had in de hoop dat ik me beter ging voelen. Terwijl het tegendeel gebeurde, vaak voelde ik me na zo’n onenightstand leeg en gebruikt. Want tuurlijk bleven deze mannen nooit plakken, ze hadden immers gehad waarvoor ze kwamen."

"Toch leek het met Dennis anders te zijn. Hem ontmoette ik op een festival. Meteen was ik weg van hem. Hij had een mooi gespierd lichaam, knalblauwe ogen en was leuk gekleed. Naast dat mooie plaatje vond ik hem ook grappig. Hij leek oprecht geïnteresseerd in mij. We belandden al snel samen in bed, maar zowaar bleef het niet bij een keertje. We hielden contact en zagen elkaar geregeld."

Nooit bellen, nooit uiteten 

"Ik denk dat we zo’n zes maanden een relatie hebben gehad. Althans: ik noem het een relatie, maar eigenlijk was het dat niet. Achteraf zie ik in dat Dennis en ik elkaar alleen zagen als het hem uitkwam. Op feesten, na het stappen of als hij toevallig in de buurt was.

Nooit stelde hij mij aan zijn familie of vrienden voor, alleen zijn beste vriend kende ik toevallig omdat hij vaak met Dennis mee op stap was. Dennis nam me niet mee uiteten, we gingen niet naar de film, hij informeerde nooit naar mijn zieke oma en we zaten niet urenlang verliefd te bellen. Hij nam gewoon waar hij zin in had."

"Dennis wist precies hoe hij mij kon bespelen. Toen hij het had over samen iets leuks doen, was ik zo blij. Eindelijk, dacht ik. Maar toen ik weer niets van hem hoorde, wist ik dat het met hem nooit anders zou worden dan dat: seksen wanneer het hem uitkwam. Ik denk zelfs dat hij mij gewoon gebruikte voor een slaapplek, aangezien ik in het centrum woon. Lekker handig, moet hij gedacht hebben.

Ineens was ik er zó klaar mee. Ik blokkeerde Dennis op WhatsApp en toen ik hem later nog eens tegenkwam in de kroeg heb ik alleen 'hallo' gezegd en me omgedraaid. Hij was verbaasd maar dat kon me niet schelen. Het werd tijd dat ik eindelijk aan mezelf ging denken. Ik moest inzien dat ik beter verdiende."

Gevoelig voor mannelijke aandacht

"Wat ook meespeelde is dat twee vriendinnen van mij inmiddels moeder waren geworden. Hun zwangerschap, babyshowers en mooie kleintjes maakten diepe indruk op mij. Dat wilde ik ook allemaal, besefte ik toen heel sterk. Een gezin hebben is nog steeds een grote droom van mij. En daarvoor moesten patronen worden doorbroken, anders zou ik in dezelfde valkuil blijven stappen.

Ik ging in therapie en samen met mijn psycholoog keek ik naar mijn jeugd. Het gemis van mijn vader had me meer geraakt dan ik altijd had gedacht, waarschijnlijk was ik daarom zo gevoelig voor mannelijke aandacht. Ook hielp de therapeut mij om mijn zelfvertrouwen op te bouwen."

"Nog altijd ben ik zo dankbaar dat ik de stap heb gezet om aan mezelf te werken. Ik voel me veel sterker en waarschijnlijk straal ik dat ook uit, want sinds een half jaar heb ik een nieuwe vriend die ontzettend lief voor me is, mij vol trots aan de buitenwereld showt en altijd zijn beloftes nakomt.

Het is niet zo dat ik principieel tegen casual seks ben, als je je daar goed bij voelt is er niets mis mee. Ik veroordeel niemand. Maar voor mij werkt dat niet zo. Mocht mijn relatie toch uitgaan en ik weer single worden, dan ga ik echt niet meer zomaar met iemand naar bed. Nooit meer laat ik me gebruiken voor betekenisloze seks, dat weet ik zeker."

De namen in dit artikel zijn gefingeerd.

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Nooit Meer-tag hieronder en vervolgens linksboven op 'Volgen'.

Nooit meer? 

Wil jij ook je verhaal kwijt en vertellen wat je 'nooit meer' wil meemaken, doen of juist laten? We zijn benieuwd naar jouw verhaal. Mail ons op weekendmagazine@rtl.nl