Met een Nederlandstalig nummer naar het songfestival, is dat slim?

Sieneke (29) was in 2010 de laatste act die het met een nummer in de eigen taal probeerde op het Eurovisiesongfestival. Met 'Ik Ben Verliefd (Sha-la-lie)' hoopte ze Europa in te pakken, maar helaas. Nu gaat de 21-jarige zangeres S10 het proberen met 'De Diepte'. Een goed idee, of kunnen we toch beter in het Engels blijven zingen?
Donderdag presenteerde S10, die voluit Stien den Hollander heet, vanuit het Koninklijk Theater Tuschinski in Amsterdam haar songfestivalnummer 'De Diepte'. Van het lied was van tevoren alleen bekend dat het Nederlandstalig is, iets wat we de afgelopen jaren leken te vermijden. In 2010 stuurden we voor het laatst een Nederlandstalig nummer naar het songfestival, dat dat jaar plaatsvond in Noorwegen. Jammer genoeg wisten we toen - ondanks het draaiorgel - de finale niet te bereiken.
Sieneke vertelde onlangs in een interview op NPO Radio 5 dat ze blij is dat S10 het weer in het Nederlands gaat proberen. De zangeres denkt dat kandidaten juist met hun eigen taal kunnen opvallen. "Het gaat niet meer om de act: het is niet meer zo dat je beter scoort als je een gekkere act bedenkt", aldus Sieneke. "Het gaat meer om het liedje, je moet het klein houden. En dan kun je toch met je eigen taal proberen op te vallen."
In 1998 had Edsilia Rombley met het iconische nummer 'Hemel en aarde' iets meer succes: ze eindigde op de vierde plek. Aan RTL Boulevard vertelde de zangeres het toe te juichen dat Nederland nu weer een nummer in eigen taal stuurt. "Ik vond het altijd al te gek dat iedereen in de eigen taal zong, dat maakt het juist uniek", aldus de zangeres, die vorig jaar nog de presentatie van het songfestival op zich mocht nemen samen met Nikkie de Jager, Chantal Janzen en Jan Smit.
'Hemel en aarde' is inmiddels een echte klassieker, en er zijn meer Nederlandstalige songfestivalnummers die je waarschijnlijk van voor tot achter mee kan zingen, zoals 'De eerste keer' van Maxine & Franklin Brown (1996), 'Vrede' van Ruth Jacott (1993), 'Shangri-la' van Gerard Joling (1988), 'Rechtop in de wind' van Marcha (1987) en 'Alles heeft ritme' van Frizzle Sizzle (1986).
Zingen in je moedertaal pakt ook vaak genoeg goed uit op het songfestival. Zo zongen de winnaars van afgelopen jaar, Måneskin, in het Italiaans en won Salvador Sobral in 2017 met een Portugees nummer. Ook zangeres Jamala, die in 2016 uitkwam voor Oekraïne, zong niet alleen in het Engels. Over het algemeen doen de winnaars dat echter wel.
Nederland wist maar liefst drie keer in onze eigen taal de winst te behalen: in 1957 met 'Net als toen', in 1959 met ''N Beetje' en in 1969 met 'De troubadour'.
Het Eurovisiesongfestival vindt dit jaar van 10 tot en met 14 mei plaats in de Italiaanse stad Turijn. S10 komt uit in de eerste halve finale. Volgens songfestivaldeskundige Aran Bade maken we wel degelijk een kans in het Nederlands. "Ze heeft het heel fonetisch gedaan, met een klank die iedereen in Europa kan verstaan. Dat is heel slim", vertelt hij.
Volgens hem moet de act straks alles bij elkaar gaan brengen. "Dat ze met haar persoonlijke verhaal naar het Eurovisie-podium gaat en dat op deze emotionele en ook kwetsbare manier doet, vind ik heel erg mooi. Bij het refrein kiest S10 voor fonetische klanken, waarvan ik hoop dat ze het nummer op het podium naar een hoger niveau tillen. Juist de emotionele teksten die uit haar tenen komen, maken dit nummer sterk."
Onderdeel van dossier
Alles over het songfestival