Davide: 'Ik mis een gayplek waar ik helemaal mezelf mag zijn'
Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. Het wil Davide (52) maar niet lukken om zijn droomman te vinden. "In de gaybar is het net een kinderdagverblijf, of juist een seniorensoos. Ik wil graag weer een serieuze relatie, maar hoe vind ik die?"
"Jaren geleden verruilde ik Italië voor Nederland, voor de liefde. Die relatie strandde en op mijn dertigste ging ik in Nijmegen wonen, in mijn eentje. Een mooie stad met destijds drie leuke homokroegen, waar altijd wel wat te dansen en te sjansen viel. Ik woonde er een tijd samen met een nieuwe man, inmiddels mijn ex en allerbeste vriend. Nu ben ik al negen jaar single en vind ik nergens meer kroegen én mannen die bij me passen.
Voor een gay van mijn leeftijd lijkt het bijna onmogelijk om iemand te leren kennen op een natuurlijke manier. En daarmee bedoel ik niet via een datingapp of een site. Ik heb dat wel geprobeerd hoor, heus. Maar echt stijlvol gaat het er daar niet aan toe. Op Grindr en PlanetRomeo gaat het er nogal expliciet aan toe. Mannen onder elkaar zijn heel direct, en vragen meteen naar je positie in bed, naar het aantal centimeters, ja echt, en naar wanneer je kunt afspreken. Ik denk dan: mag dat later?"
"Prima als dat je ding is, of wanneer één nacht genoeg is, maar ik zou zo graag weer echte liefde vinden. Een warme en liefdevolle relatie, waarin je alles met elkaar deelt en je voor elkaar gáát. Maar waar kom ik nou zo’n leukerd tegen?
Vrienden heb ik genoeg en we gaan heus wel eens stappen, maar in een gewone bar stap ik echt niet op een man af. Voor je het weet krijg je een nare opmerking naar je hoofd. Soms gaan we naar een gaybar in Nijmegen, maar daar voelt het alsof ik op het kinderdagverblijf sta, of juist in de bejaardensoos."
Niet voor de goede gesprekken
"In de kroeg zit iedereen met zijn mobiel in zijn handen, in plaats van dat er nog een beetje lekker geflirt en geloerd wordt. Of een gaysauna, is hier ook in de buurt, maar daar komt ook niemand voor de goede gesprekken. Ik ben 52, maar lijk en voel me nog een stuk jonger. En ik zoek toch ook wel een man die hetzelfde pakket biedt. Of zoek, zoek, ik struin niet stad en land af, maar ik zou het wél heel leuk vinden als het weer eens gebeurt, echt verliefd worden."
"Het maakt me verdrietig dat de tijden om spontaan iemand te ontmoeten voorbij lijken. Ik zou de kroegen van twintig jaar geleden weer willen. Die sfeer, die speelse ongedwongenheid. Seks is een belangrijk element in ons leven, flirten en uitgaan ging toch een beetje daarom. Dat sjansen en dansen vond ik leuk en dat is er nu niet meer. Iedereen zoekt digitaal blijkbaar."
Zoekend en hopend
"De nieuwe generatie is heel erg fluïde. Homo en hetero mixt steeds meer door elkaar. Aan de ene kant is dat goed, begrijp me niet verkeerd, maar ik mis het wel dat ik ergens naartoe kan gaan en weet dat iedereen hetzelfde in de wedstrijd zit. Ik snap dat het mooi is, die inclusiviteit die we willen, maar ik mis de veiligheid en het plezier van een echte gayplek waar ik helemaal mezelf mag zijn.
Ik weet dat andere homomannen daar anders instaan, en in Amsterdam zijn er vast wel initiatieven waar dat nog wel is. Maar zo in het oosten kan ik het nergens meer vinden. En dus scroll ik nu ook elke avond op mijn telefoon, zoekend en hopend, maar de mannen die ik daar tegenkom zijn veel te jong of hebben al een vriend."
"Ik heb wel korte relaties gehad, maar nog niet de man gevonden waarvan ik denk: hier wil ik echt mee verder. Dat is ook een nadeel aan ouder worden, dat m’n eisenpakket steeds groter wordt. Ik val echt op mannelijke mannen en de mannen die ik echt leuk vind, zijn verrassend vaak hetero. En ik ben sapiosexueel, ik val op intelligentie. Humor vind ik heel belangrijk, net als dat iemand me vrij laat.
Ik ben heel tevreden over mijn leven en weet niet of ik nog zou kunnen samenwonen. Maar ja, dat kan ook allemaal wegvallen als ik echt verliefd word. Als je iemand ontmoet is het de chemie die spreekt, terwijl ik bij online daten toch ongewild dat lijstje afga. Vorig jaar probeerde ik het in Married At First Sight, ik was een date van Maurice. Een leuke ervaring, maar het bleef bij één date en dat was prima. Dit seizoen wilde ik niet meer meedoen, want ik zie zoveel verdriet aan het einde van de serie."
Opgegeven voor First Dates
"Mijn ex heeft me net opgegeven voor First Dates, dat lijkt me wel leuk. We zijn inmiddels echt een soort broertjes van elkaar, dus dat is ook heel fijn. Maar het blijft een zoektocht. Vroeger kon ik er echt verdrietig van worden, sinds een jaar kan ik er ook wel met wat meer humor naar kijken. Of nou ja, de boel relativeren.
Vorig jaar bleek dat ik tongkanker had, en dat is als zanger en docent best heftig. Gelukkig trof mij het meest gunstige scenario en kon ik al vrij snel na de operatie weer goed praten en zingen. Ook dat was een eyeopener. Ik heb het goed. Met mijn fijne vrienden en lieve ex is mijn leven heel rijk, en ik kan veel bij mijn vrienden vinden. Maar die romanticus in mezelf, die zou ik graag nog één keer in volle glorie aan iemand geven."
Gezocht: Liefdeslessen
Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.