Dirk: 'Het idee dat alles eindigt, geeft me rust'
De dood hoort bij het leven, al staan we daar liever niet te lang bij stil. Denk jij wel eens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Dirk (42) woont in Amsterdam en is aanstormend uitvaartbegeleider. Hen wil begrafenissen voor queer- en trans mensen begeleiden waarbij identiteit geen issue is. Ook over hun eigen afscheid heeft Dirk al een idee.
Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?
"Everything Goes van Solo."
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Waarom juist dit nummer?
"Als je naar een concert gaat is het voorprogramma 99 van de 100 keer irritant, maar in dit geval niet. Ik hoorde dit nummer terwijl ik stond te wachten op Spinvis en dacht: wat gebeurt hier? De tekst en de melodie maakten meteen veel indruk op me. De eerste zin: 'Everything goes, you just have to wait' heb ik zelfs op mijn arm laten tatoeëren.
Het idee dat alles eindigt, geeft me rust. Sommige mensen vinden dit een verdrietige plaat, maar ik vind het mooi. Al het goede aan het leven stopt, maar de vervelende dingen stoppen dus ook een keer en dat vind ik een geruststellende gedachte."
Wat zegt het nummer over je leven?
"Ik weet al heel mijn leven dat ik non-binair ben, maar ik had er vroeger nog geen woord voor. Een paar jaar geleden las ik erover in een boek en dacht meteen: dít ben ik. Die ontdekking was fantastisch, maar ook ingewikkeld. Ik zou bijvoorbeeld best mijn voornaamwoorden willen aanpassen naar hen/hun, maar dan moet ik mensen continu corrigeren. Nu gebruik ik hen/hij. Vrienden spreken mij met hen aan, daardoor voel ik me gezien.
Mijn jongere jaren waren niet echt makkelijk, ondanks dat ik lieve en accepterende ouders heb. Buiten de muren van thuis was het zwaar om mezelf te kunnen zijn. Ik heb nooit eerder kunnen excelleren op school omdat ik altijd gepest werd en nu, in mijn opleiding tot uitvaartbegeleider, gloei ik gewoon. Als je zestien bent, durf je je mond niet open te doen als een leraar meedoet met gaygrappen maken."
Mensen uit de community
"Nu gaat het zoveel beter, gelukkig. Ik weet dat ik non-binair ben. Ik werk in een queer omgeving. En na het zien van de serie Six Feet Under besloot ik een deeltijd hbo-opleiding tot uitvaartbegeleider te volgen omdat ik wist: dit past me. Dit kan ik. En dat blijkt ook. Het was niet makkelijk naast mijn voltijdbaan, maar het heeft me ook zoveel gebracht.
Het is mijn missie om als uitvaartbegeleider allemaal mensen uit de community in te zetten: de kistenmaker, de bloemist, de overledeneverzorger, zodat je je eigen community kunt ondersteunen tot voorbij het einde. Het gaat me om het contact en onderling begrip. De dood is al verdrietig genoeg, dan is het fijn als iemand gewend is aan de verschillende aanspreekvormen en gevoeligheden. 'Hen/hun' werkt niet ideaal in onze taal. They in het Engels is logischer. 'Hen organiseert een uitvaart', dat voelt in het begin niet logisch, daar moet je aan wennen. Dan is het fijn als iemand daar niet mee worstelt, want die warmte heb je nodig op zo’n lastig moment in je leven. En daarbij: mijn salaris is roze en ik geef het ook graag door aan andere roze ondernemers. We helpen elkaar met liefde."
Waar luister je het liefst naar muziek?
"Overal, van opstaan tot slapengaan. Ik begin met oortjes in, want dan kan mijn man nog even doorslapen. Audiovisueel hebben we alles heel goed geregeld in huis. Goede apparatuur en alles is bedraad, want ik wil niet dat de wifi uitvalt en de muziek dan hapert."
Hoeveel lijstjes heb je op Spotify?
"Ik gebruik Apple Music en heb daarop een stuk of veertig lijstjes. Ook een met de muziek voor mijn uitvaart. Liever daar dan op papier, omdat de samenstelling nog wel eens wisselt. De rest van de lijstjes zijn vooral op stemming samengesteld. Als we visite hebben dan draai ik graag jazz of klassiek, maar ik maak ook lijstjes met alle albums van mijn favoriete artiesten. Ik vind bijvoorbeeld Roxeanne Hazes heel leuk."
Wat is je guilty pleasure?
"Wat een onnodige term. Er is geen foute muziek en je hoeft je ook niet schuldig te voelen over je smaak. Ik ben dol op K3, maar dan wel in de eerste twee formaties. Ik ging ook naar concerten, ja hoor. Daar trof ik een klein groepje volwassen fans en die vonden elkaar ook. We werden een soort community en dat was ontzettend gezellig. K3 is vrolijk, je hoeft er niet bij na te denken en er zit geen enkel ego bij. Heerlijk. Om die concerten te bezoeken moest ik wel even over een drempel, maar toen ik voor mijn 30e verjaardag werd meegenomen door een vriendin was ik verkocht."
Meedoen?
Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl